นักวิทย์ค้นพบ “ตัวจับเวลาแห่งความตาย”
บ่งชี้ถึงความแก่ชราและความตายของเซลล์

นิวคลีโอลัสเป็นโครงสร้างภายในนิวเคลียสของเซลล์ที่ทำหน้าที่ผลิตไรโบโซม ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการสังเคราะห์โปรตีน นักวิจัยพบว่าขนาดของนิวคลีโอลัสจะขยายตัวขึ้นเมื่อสิ่งมีชีวิตแก่ชรา ไม่ว่าจะเป็นยีสต์หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
.
เมื่อขนาดของนิวคลีโอลัสใหญ่จนเกินจุดๆหนึ่ง คุณสมบัติทางชีวภาพของมันจะเปลี่ยนแปลง ส่งผลให้โปรตีนบางชนิดที่ปกติจะไม่สามารถเข้าสู่นิวคลีโอลัสได้ กลับสามารถเข้ามาสู่นิวคลีโอลัสได้ ผลลัพธ์คือ ความไม่เสถียรของจีโนมอย่างรุนแรง และท้ายที่สุดคือความตายของเซลล์ สรุปคือ การขยายตัวของนิวคลีโอลัสเป็นเป็นตัวจับเวลาความตายของเซลล์ (mortality timer)
.
งานวิจัยล่าสุดยังได้พัฒนาวิธีลดขนาดของนิวคลีโอลัสในยีสต์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผลปรากฏว่า การลดขนาดนิวคลีโอลัสนี้สามารถยืดอายุการแบ่งตัวของยีสต์ได้อย่างชัดเจน
.
แม้ว่าการศึกษานี้จะทำในยีสต์ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตเรียบง่าย แต่กลไกพื้นฐานของความชราอาจมีหลายจุดที่เชื่อมโยงกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ซึ่งงานวิจัยในอนาคตจะมุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจว่าขนาดของนิวคลีโอลัสส่งผลต่อความแก่ชราในเซลล์มนุษย์อย่างไร เพื่อที่จะได้พัฒนาวิธีการรักษาขนาดและหน้าที่ของนิวคลีโอลัสให้อยู่ในสภาพที่เหมาะสม

เครดิต อ.ป๋องแป๋ง

ย้ำอีกครั้งเป็นการทดลองในยีส ไม่ใช่กับคน