เปิดตอนที่ เจ้าหญิงหาน กำลังมุ่งหน้าไปยังหอระฆังมังกร  เพื่อตีระฆังประกาศยอมจำนน

ทัพฉินที่ล้อมเมืองหลวงเริ่มสับสน ที่แม่ทัพเถิงยังไม่ส่งสัญญาณบุกสักที   (เถิงก็อยากรอจนวินาทีสุดท้าย เพราะไม่อยากฆ่าชาวหานไปมากกว่านี้แล้ว)



ระหว่างทาง มีทหารหานโผล่มาดักเฝ้าไว้ ทำให้เจ้าหญิงต้องเปลี่ยนไปเข้าทางลับแทน

ในที่สุดเจ้าหญิงก็ขึ้นมาถึงหอระฆังจนได้   แต่กลับไม่สามารถตีระฆังได้อย่างตั้งใจ   ด้วยการตีนั้นหมายถึงการยอมจำนน  ยอมให้แคว้นหานสิ้นชาติในยุคสมัยและด้วยมือของตัวเอง   แม้จะคิดถึงชีวิตชาวหานมากเพียงใด แต่มันก็หนักหนาเกินกว่าเธอจะทำได้


ในขณะที่เธอเกือบจะยอมแพ้  และเถิงเกือบจะสั่งบุก
อ๋องหานก็ปรากฏขึ้น  เพื่อจะตีระฆังแทนลูก   แต่ก็ไม่สามารถทำได้ด้วยความรู้สึกเดียวกัน

แต่เมื่อคำนึงถึงชีวิตประชาชนทั้งแคว้น    สองพ่อลูกจึงตัดสินใจ  ช่วยกันแบกรับความรู้สึกผิดต่อบรรพบุรุษที่แสนหนักอึ้ง  ช่วยกันหยิบไม้ตีระฆังร่วมกัน เพื่อรักษาชีวิตชาวหานทั้งแคว้น



จบตอน เถิงยกมือสั่ง  เตรียมประกาศบุก แต่หยุดด้วยเสียงระฆัง ยอมจำนน....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

น่าจะเป็นตามที่คาดไว้  
ด้วยฝั่งราชวงศ์ยอมจำนนและประกาศยอมแล้ว    การสู้ต่อของกลุ่มทหารจะเปลี่ยนเป็นการกบฎ
ทัพฉินนำโดยเถิงกับซิ่น  ก็จะกลายเป็นกองทัพปราบกบฏ  ยึดหานได้แบบราบรื่นพร้อมรับเจ้าหญิงเป็นรางวัลตอบแทน

6เทพขุนพล  อาจกลายเป็น6เจ้าเมืองที่ขึ้นตรงต่อฉิน
เริ่มจาก เจ้าเมืองเถิง