ประสบการ์ณจากคนเพื่อนน้อย

นี้คือเรื่องราวส่วนตัวของเรานะค่ะ ขอให้ถือว่าเป็นเรื่องแต่งได้เลย

คือตอนเด็กเราไม่มีเพื่อนเลยพูดน้อยเข้าสังคมไม่เป็นกว่าเราจะมีเพื่อนก็ต้องให้มีครูสั่งให้เพื่อนมาเล่นกับเราเรามีเพื่อนสนิทเพียงแค่สองคนตั้งแต่ตอนนั่น จนกระทั่งป.1 เรามีเพื่อนคนนึงขอสวงนนามว่า "เอ" เอเป็นคนฉลาดเป็นอันดับท็อปของห้อง เป็นที่รักของผู้ใหญ่ นางมาเล่นกับเราเหตุผลเดิมเลยคือครูสั่งให้มาเล่นกับเรา ตั้งแต่ตอนนั้นนางก็อยู่กับเราเล่นกับเราแต่ตลอดช่วงเวลานั้นเราถูกทำให้เราดูกลายเป็นคนผิดมาตลอด เราอาจจะผิดจริงแต่ตลอดเวลามานี้เหมือนเราถูกเล่นกับจิตวิทยาของนาง ทำให้ไม่ว่าอะไรเราก็จะรู้สึกว่าเราเป็นคนผิดมาตลอด มีครั้งนึงเราทะเลาะกับเอเรื่องเล็กน้อยซึ่งเป็นเรื่องการแย่งเพื่อนกันนี้แหละ ทั้งๆที่เราก็แค่อยากอยู่คนเดียวไม่ก็เพื่อนสนิท นางได้แกล้งจามและบอกว่ามีคนนินทาก่อนจะเหลือบมามองเราเหมือยจะให้ทุกคนเชื่อ เราทำได้แค่หลบหน้าหลบตาหนีมาตลอด อีกครั้งที่นางทะเลาะกับเรานางพยายามทำทุกอย่างให้เรารู้สึกว่าเราเป็นคนผิด ผิดทุกอย่าง แต่เมื่อมัธยมนางดูเปลี่ยนไป ตอนแรกเราก็วางใจแต่ครั้งนึง ก่อนเราจะเรียนจบนางมีปัญหากับเพื่อนสนิทเราทั้งๆที่เพื่อนสนิทเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเรารับรู้ได้ว่านางเปลี่ยนไป และเป็นครั้งแรกและครั้งใหญ่ที่เรารู้สึกเหมือนถูกหักหลังแบบรุนแรง แต่เราก็พยามคิดในแง่ดีมาตลอดแต่ถึงแบบนั่นเราก็ตระหนักถึงความจริงทั้งหมดนี่

อีกเรื่อง เป็นเรื่องที่ไม่ได้ผ่านมานานนัก คือเรื่องของเรากับรูมเมท ซึ่งเราสองคนก็เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ ป.2 แต่พฤติกรรมของนางก็เปลี่ยนไป เราพยามไม่ใส่ใจ ตั้งแต่เบี้ยวค่าน้ำ เป็นต้น จนกระทั้งนางมีแฟนซึ่งแฟนนางก็เพื่อนเราตอนแรกก็ดีแต่พอนานไปนิสัยพวกเขามันเปลี่ยนไป ไม่จ่ายค่าไฟ ค่าน้ำ รอให้แม่เรากลับมาก่อนถึงจะยอมจ่ายจนค่ามันค้าง (เราอาศัยกันตอนแรกมีเรากับแม่และนางกับแฟนมาทีหลัง) เราช่วยนาวทุกอย่าง ขนของ ให้ยืมเงิน ให้ยืมนู้นนี้นั้น เป็นกระทั้งคนช่วยทำการบ้านแต่แล้วฟางเส้นสุดท้ายก็มาถึง.. พวกนางเขียนโพสท์ด่าแม่เราลับหลังและโกหกว่าทะเลาะกับญาติ ค้างเงิน ไม่คืนเงินเรา จนกระทั่งออกไปเที่ยวตอนกลางคืนตอนที่มีของมาส่งและลืมจ่ายเงิน ทำให้หน้าที่ตกมาที่แม่เรา ตอนนั้นทั้งคนส่ง ทั้งแม่เราอารมณ์ขึ้นทะเลาะกันแรงมากทั้งๆที่พวกเขาทั้งสองไม่มีอะไรเกี่ยวกันเลยแต่ต้นเรื่องกับไปเที่ยวสบายใจกันสองคน เราเสียใจ เจ็บใจ และน้อยใจมากๆ เป็นครั้งใหญ่ครั้งที่สองที่เราถูกหักหลัง จนเราต้องระบายความน้อยใจผ่านโพสท์ด้วยความผิดหวัง ไม่มีคำด่าและคำหยาบเลย แต่อีกฝ่ายกลับโพสท์ตอบกลับเราโดยการด่าเสียหาย เราไม่เคยที่จะโกรธเพื่อนเลย แต่นี้ทั้งหมดสองเรื่องนี้มันทำเราฝั่งใจไม่ติดต่อและยุ่งกับพวกเขาอีกเลย ตอนแรกเราก็พูดน้อยและใว้ใจคนยากอยู่แลเวและเจออะไรแบบนี้ทำให้เราไม่สามารถเอาความเชื่อใจของเรากลับมาให้พวกเขาได้อีกเลย เราน้อยใจ เสียใจ และ ผิดหวัง แต่ทุกอย่างมันเกิดที่เราเองเราเป็นคนคบเพื่อนพวกเขาโดยไม่ได้คิดให้ดีก่อน และเจ็บในภายหลัง ต้องขอโทษคุณแม่จริงๆที่ทำให้ชีวิตเราต้องลำบากเพราะเพื่อนที่หนูไม่ได้คิดให้ดีก่อนคบ หนูโง่เอง

ทั้งนี้ขอให้พิจารณาและคิดส่ะว่ามันคือเรื่องแต่งเพื่อความบันเทิง ไม่ได้มีเจตนาโจมตีใคร เราแค่ไม่อยากเก็บไว้คนเดียวอีกแล้ว🙏🙏

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่