สวัสดีค่ะ เรามีลูกตอนอายุยังน้อย เรื่องเริ่มต้นจากมีคนในครอบครัวที่เคยให้ความช่วยเหลือและอุปการะเลี้ยงดูลูกให้เราในบางช่วงเวลาของชีวิต ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นพ่อแม่แท้ๆ แต่ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีและดูแลกันมาโดยตลอด เคยช่วยเหลือในช่วงที่เราต้องไปเรียน ช่วยดูแลลูกเราและเขารักลูกเราจริงๆ ตอนนั้นเราก็เคารพและเห็นคุณค่าในสิ่งที่เขาทำให้เสมอ แต่การเลี้ยงดูลูกให้เราไม่ได้การทำให้ฟรีแต่อย่างใด ทางเราจ้างและจ่ายเงินค่าเลี้ยงดูให้เพราะว่าเกรงใจเขาด้วย
แต่แล้วเรื่องราวก็เริ่มแตกหัก เมื่อลูกชายของบุคคลนี้กระทำการที่ไม่เหมาะสมกับลูกของเรา ซึ่งเป็นการทำร้ายร่างกายเด็กที่อายุแค่ 5 ขวบ แม้จะแค่เตะและไม่ได้เป็นอะไรไม่มีแผลทางกาย แต่ก็อาจมีแผลทางใจกับเด็กที่อายุเพียงเท่านี้ และเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถทนได้ เราจึงคิดอยู่สักพักว่าควรทำยังไง เพราะผู้กระทำ มีอาการไบโพล่าควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้ และมีการด่าทอเสียงดัง ทำร้ายคนในครอบครัวเขาบ่อยๆ และเป็นผู้ต้องหา ในข้อหาแอบถ่ายคลิปน้องชายเราขณะอาบน้ำ และเอาไปขายต่อในโซเชียล “เรื่องนี้ไม่ขอลงลึก” ปล่อยให้เป็นเรื่องทางกฏหมาย จนวันนี้มันรามมาถึงลูกเรา เราจึงต้องตัดสินใจปกป้องลูก เราได้คิดอยู่สักพักหนึ่งว่าควรทำอย่างไร เพราะทั้งแม่ทั้งผู้กระทำ เคยดีกับลูกเรามากและรักลูกเราจริงๆ ซึ่งเราเข้าใจว่า เป็นเพราะอาการป่วยทำให้เขาไม่สารถยับยั้งชั่งใจได้ แต่มันก็ควรได้รับการจัดการกับเรื่องนี้เพราะหากปล่อยไว้มันอาจบานปลายไปกว่านี้ เราจึงได้โทรไปทางแม่ของผู้กระทำและแนะนำให้เขาพาลูกไปพบแพทย์และรักษาเรื่องสุขภาพจิตของเขาอย่างจริงจัง เพราะไม่อยากให้เขาทำร้ายใครอีกต่อไป (เขารักษาอยู่แต่ไม่ทราบว่าเขากินยาไหม เพราะตอนคุยกับหมอ เขาไม่ให้แม่เขาเข้าไปด้วย)
ขณะที่โทรคุยกันเป็นการพูดคุยกันด้วยดี และจบด้วยดี เขาให้เราช่วยหาคลินิกรักษาลูกเขาให้ ซึ่งเราก็ส่งให้
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มมีการโพสต์ทวงบุญคุณพร้อมกับบอกว่า “เนรคุณ” ซึ่งครั้งแรกที่เราเห็นเราก็คิดว่าไม่ใช่เราหรอก เพราะประโยคสุดท้ายที่เราคุยกันก็ไม่ได้มีปัญหาแต่อย่างใด และได้มีการโพสต์แชร์กล่าวหาว่าประมาณว่าทิ้งลูกให้เป็นภาระคนอื่น
ซึ่งเราก็เริ่มตะหงิดใจ เพราะเราออกมาเรียนกทม. แต่ก็เรียนไปทำงานไปด้วย เพื่อเก็บเงินไว้เผื่อลูกจะได้มีสำรองไว้ตอนเรียนจบ และให้ทางแม่เราเลี้ยง
เรื่องนี้ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เราโดนแซะมาเรื่อยๆ จนมั่นใจว่าเป็นเราจากโพสต์โพสต์นึง ซึ่งคอมเม้นท์บ่งบอกได้เลยว่าเอ่ยถึงเรา เราจึงได้โพสต์อธิบายเหตุผลที่ทำไปคือการปกป้องลูก และการทำร้ายลูกเป็นสิ่งที่ไม่สามารถยอมรับได้ ไม่ว่าจะเคยมีบุญคุณกันมากแค่ไหนก็ตาม แต่เรายอมรับว่าตอนนั้นเราเดือดและเราใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ เพราะเราถือว่าเราก็ให้เกียรติเขามาตลอด ตอนเกิดเรื่องเรารู้สึกโมโหมาก แต่เราไม่เคยเอาไปโพสต์ลงโซเชียล เราเลือกที่จะทักไปคุยตรงๆ แต่สิ่งที่ได้คือการแนะนำ กลับกลายเป็นเรื่องที่เขามองว่าเราเนรคุณเขา และเขาก็ไม่ยอมเข้าใจและยังยืนยันจะทวงบุญคุณ และหาเรื่องอื่นเพื่อมากดเราด้วยถ้อยคำหยาบคายเรื่อยๆ
เราคิดว่าให้โพสต์นั้นเคลียร์ประเด็นโพสต์สุดท้ายแล้วเราจะไม่ตอบโต้อีก แต่กับไม่ได้อะไรเลย เหมือนคนปิดหู ปิดตาที่สนใจแต่เรื่องของตนเองไม่ยอมรับฟัง และยังทวงบุญคุณใช้ถ้อยคำแรงๆ และบอกว่าจะแช่งเรา
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำอย่างไรดีค่ะ ควรจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไรดี? ควรเงียบและปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปหรือควรต้องพูดให้เขาเข้าใจว่าการทวงบุญคุณในลักษณะนี้ไม่เหมาะสมและไม่สมควร? ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำทุกท่านค่ะ
ลูกฉันถูกทำร้ายจากคนที่มีบุญคุณ
แต่แล้วเรื่องราวก็เริ่มแตกหัก เมื่อลูกชายของบุคคลนี้กระทำการที่ไม่เหมาะสมกับลูกของเรา ซึ่งเป็นการทำร้ายร่างกายเด็กที่อายุแค่ 5 ขวบ แม้จะแค่เตะและไม่ได้เป็นอะไรไม่มีแผลทางกาย แต่ก็อาจมีแผลทางใจกับเด็กที่อายุเพียงเท่านี้ และเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถทนได้ เราจึงคิดอยู่สักพักว่าควรทำยังไง เพราะผู้กระทำ มีอาการไบโพล่าควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้ และมีการด่าทอเสียงดัง ทำร้ายคนในครอบครัวเขาบ่อยๆ และเป็นผู้ต้องหา ในข้อหาแอบถ่ายคลิปน้องชายเราขณะอาบน้ำ และเอาไปขายต่อในโซเชียล “เรื่องนี้ไม่ขอลงลึก” ปล่อยให้เป็นเรื่องทางกฏหมาย จนวันนี้มันรามมาถึงลูกเรา เราจึงต้องตัดสินใจปกป้องลูก เราได้คิดอยู่สักพักหนึ่งว่าควรทำอย่างไร เพราะทั้งแม่ทั้งผู้กระทำ เคยดีกับลูกเรามากและรักลูกเราจริงๆ ซึ่งเราเข้าใจว่า เป็นเพราะอาการป่วยทำให้เขาไม่สารถยับยั้งชั่งใจได้ แต่มันก็ควรได้รับการจัดการกับเรื่องนี้เพราะหากปล่อยไว้มันอาจบานปลายไปกว่านี้ เราจึงได้โทรไปทางแม่ของผู้กระทำและแนะนำให้เขาพาลูกไปพบแพทย์และรักษาเรื่องสุขภาพจิตของเขาอย่างจริงจัง เพราะไม่อยากให้เขาทำร้ายใครอีกต่อไป (เขารักษาอยู่แต่ไม่ทราบว่าเขากินยาไหม เพราะตอนคุยกับหมอ เขาไม่ให้แม่เขาเข้าไปด้วย)
ขณะที่โทรคุยกันเป็นการพูดคุยกันด้วยดี และจบด้วยดี เขาให้เราช่วยหาคลินิกรักษาลูกเขาให้ ซึ่งเราก็ส่งให้
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มมีการโพสต์ทวงบุญคุณพร้อมกับบอกว่า “เนรคุณ” ซึ่งครั้งแรกที่เราเห็นเราก็คิดว่าไม่ใช่เราหรอก เพราะประโยคสุดท้ายที่เราคุยกันก็ไม่ได้มีปัญหาแต่อย่างใด และได้มีการโพสต์แชร์กล่าวหาว่าประมาณว่าทิ้งลูกให้เป็นภาระคนอื่น
ซึ่งเราก็เริ่มตะหงิดใจ เพราะเราออกมาเรียนกทม. แต่ก็เรียนไปทำงานไปด้วย เพื่อเก็บเงินไว้เผื่อลูกจะได้มีสำรองไว้ตอนเรียนจบ และให้ทางแม่เราเลี้ยง
เรื่องนี้ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เราโดนแซะมาเรื่อยๆ จนมั่นใจว่าเป็นเราจากโพสต์โพสต์นึง ซึ่งคอมเม้นท์บ่งบอกได้เลยว่าเอ่ยถึงเรา เราจึงได้โพสต์อธิบายเหตุผลที่ทำไปคือการปกป้องลูก และการทำร้ายลูกเป็นสิ่งที่ไม่สามารถยอมรับได้ ไม่ว่าจะเคยมีบุญคุณกันมากแค่ไหนก็ตาม แต่เรายอมรับว่าตอนนั้นเราเดือดและเราใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ เพราะเราถือว่าเราก็ให้เกียรติเขามาตลอด ตอนเกิดเรื่องเรารู้สึกโมโหมาก แต่เราไม่เคยเอาไปโพสต์ลงโซเชียล เราเลือกที่จะทักไปคุยตรงๆ แต่สิ่งที่ได้คือการแนะนำ กลับกลายเป็นเรื่องที่เขามองว่าเราเนรคุณเขา และเขาก็ไม่ยอมเข้าใจและยังยืนยันจะทวงบุญคุณ และหาเรื่องอื่นเพื่อมากดเราด้วยถ้อยคำหยาบคายเรื่อยๆ
เราคิดว่าให้โพสต์นั้นเคลียร์ประเด็นโพสต์สุดท้ายแล้วเราจะไม่ตอบโต้อีก แต่กับไม่ได้อะไรเลย เหมือนคนปิดหู ปิดตาที่สนใจแต่เรื่องของตนเองไม่ยอมรับฟัง และยังทวงบุญคุณใช้ถ้อยคำแรงๆ และบอกว่าจะแช่งเรา
ตอนนี้เราไม่รู้จะทำอย่างไรดีค่ะ ควรจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไรดี? ควรเงียบและปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปหรือควรต้องพูดให้เขาเข้าใจว่าการทวงบุญคุณในลักษณะนี้ไม่เหมาะสมและไม่สมควร? ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำทุกท่านค่ะ