จำนวนดาวเทียมในปัจจุบัน
จากข้อมูลล่าสุด ณ เดือนมีนาคม 2025 มีดาวเทียมที่ยังใช้งานได้ (active satellites) ในวงโคจรประมาณ 11,833 ดวง ตามข้อมูลจากเว็บไซต์ "Orbiting Now" นอกจากนี้ ยังมีวัตถุในวงโคจรทั้งหมด (รวมดาวเทียมที่ไม่ใช้งานและเศษซากอวกาศ) มากกว่า 45,000 ชิ้น ที่สามารถติดตามได้ โดยจำนวนดาวเทียมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะจากกลุ่มดาวเทียมขนาดเล็ก (small satellites) เช่น Starlink ซึ่งมีส่วนแบ่งราว 60% ของดาวเทียมที่ใช้งานได้
ณ เดือนเมษายน 2025 ดาวเทียม Starlink มีจำนวนประมาณ 7,135 ดวง และทาง SpaceX ได้รับอนุญาตจาก FCC ให้ส่งดาวเทียม Starlink ได้ถึง 12,000 ดวง และมีแผนขยายไปถึง 42,000 ดวง เพื่อให้ครอบคลุมอินเทอร์เน็ตทั่วโลก (พี่แกกะจะเหมาหมดจริงๆ)
ภาพประกอบ ตำแหน่งดาวเทียม Starlink ในปัจจุบัน
ความหนาแน่นของวงโคจรและความเสี่ยงต่อการชนกัน:
ดาวเทียมจำนวนมาก โดยเฉพาะในวงโคจรต่ำ (Low Earth Orbit: LEO) เช่น ดาวเทียม Starlink, OneWeb ทำให้เกิดความหนาแน่นสูง เพิ่มโอกาสที่ดาวเทียมจะชนกันหรือชนกับเศษซากอวกาศ (space debris) ซึ่งอาจก่อให้เกิด "Kessler Syndrome" ที่เศษซากเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณและทำให้วงโคจรใช้งานไม่ได้
เศษซากอวกาศ (Space Debris):
ดาวเทียมที่หมดอายุการใช้งานหรือชำรุดกลายเป็นเศษซากอวกาศ ปัจจุบันมีวัตถุขนาดเล็กและใหญ่ในวงโคจรนับล้านชิ้น ซึ่งเป็นภัยคุกคามต่อดาวเทียมที่ยังใช้งานอยู่และภารกิจอวกาศในอนาคต
การรบกวนสัญญาณวิทยุและการสื่อสาร:
ดาวเทียมจำนวนมาก โดยเฉพาะกลุ่มดาวเทียมที่ให้บริการอินเทอร์เน็ต (megaconstellations) อาจรบกวนสัญญาณวิทยุ กระทบต่อการสื่อสารของดาวเทียมอื่น ระบบบนพื้นโลก หรือการใช้งานคลื่นความถี่ในอุตสาหกรรมต่างๆ
ผลกระทบต่อการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์:
ดาวเทียมที่สะท้อนแสงแดด (เช่น Starlink) สร้างแสงรบกวนในท้องฟ้ายามค่ำคืน ทำให้กล้องโทรทรรศน์ทั้งภาคพื้นดินและอวกาศ (เช่น Hubble หรือ James Webb) เก็บข้อมูลได้ยากขึ้น ส่งผลต่อการวิจัยดาราศาสตร์
ปัญหาการจัดการวงโคจรและกฎระเบียบ:
การขาดกฎระเบียบสากลที่เข้มงวดในการจัดการดาวเทียมและวงโคจร ทำให้เกิดความท้าทายในการควบคุมจำนวนดาวเทียม การกำจัดดาวเทียมที่หมดอายุ และการป้องกันความขัดแย้งระหว่างประเทศหรือบริษัท
ดาวเทียมท่วมฟ้า: ผลกระทบต่อวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
จากข้อมูลล่าสุด ณ เดือนมีนาคม 2025 มีดาวเทียมที่ยังใช้งานได้ (active satellites) ในวงโคจรประมาณ 11,833 ดวง ตามข้อมูลจากเว็บไซต์ "Orbiting Now" นอกจากนี้ ยังมีวัตถุในวงโคจรทั้งหมด (รวมดาวเทียมที่ไม่ใช้งานและเศษซากอวกาศ) มากกว่า 45,000 ชิ้น ที่สามารถติดตามได้ โดยจำนวนดาวเทียมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะจากกลุ่มดาวเทียมขนาดเล็ก (small satellites) เช่น Starlink ซึ่งมีส่วนแบ่งราว 60% ของดาวเทียมที่ใช้งานได้
ณ เดือนเมษายน 2025 ดาวเทียม Starlink มีจำนวนประมาณ 7,135 ดวง และทาง SpaceX ได้รับอนุญาตจาก FCC ให้ส่งดาวเทียม Starlink ได้ถึง 12,000 ดวง และมีแผนขยายไปถึง 42,000 ดวง เพื่อให้ครอบคลุมอินเทอร์เน็ตทั่วโลก (พี่แกกะจะเหมาหมดจริงๆ)
ภาพประกอบ ตำแหน่งดาวเทียม Starlink ในปัจจุบัน
ดาวเทียมจำนวนมาก โดยเฉพาะในวงโคจรต่ำ (Low Earth Orbit: LEO) เช่น ดาวเทียม Starlink, OneWeb ทำให้เกิดความหนาแน่นสูง เพิ่มโอกาสที่ดาวเทียมจะชนกันหรือชนกับเศษซากอวกาศ (space debris) ซึ่งอาจก่อให้เกิด "Kessler Syndrome" ที่เศษซากเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณและทำให้วงโคจรใช้งานไม่ได้
ดาวเทียมที่หมดอายุการใช้งานหรือชำรุดกลายเป็นเศษซากอวกาศ ปัจจุบันมีวัตถุขนาดเล็กและใหญ่ในวงโคจรนับล้านชิ้น ซึ่งเป็นภัยคุกคามต่อดาวเทียมที่ยังใช้งานอยู่และภารกิจอวกาศในอนาคต
ดาวเทียมจำนวนมาก โดยเฉพาะกลุ่มดาวเทียมที่ให้บริการอินเทอร์เน็ต (megaconstellations) อาจรบกวนสัญญาณวิทยุ กระทบต่อการสื่อสารของดาวเทียมอื่น ระบบบนพื้นโลก หรือการใช้งานคลื่นความถี่ในอุตสาหกรรมต่างๆ
ดาวเทียมที่สะท้อนแสงแดด (เช่น Starlink) สร้างแสงรบกวนในท้องฟ้ายามค่ำคืน ทำให้กล้องโทรทรรศน์ทั้งภาคพื้นดินและอวกาศ (เช่น Hubble หรือ James Webb) เก็บข้อมูลได้ยากขึ้น ส่งผลต่อการวิจัยดาราศาสตร์
การขาดกฎระเบียบสากลที่เข้มงวดในการจัดการดาวเทียมและวงโคจร ทำให้เกิดความท้าทายในการควบคุมจำนวนดาวเทียม การกำจัดดาวเทียมที่หมดอายุ และการป้องกันความขัดแย้งระหว่างประเทศหรือบริษัท