ทุกครั้งที่เรารู้สึกมีความสุขมากๆ ยิ้มกว้างที่สุด หัวเราะเสียงดังที่สุด มีความสุขจนล้นออกตา ทะลุออกปาก แต่จู่ๆ… เราก็รู้สึกกลัว เศร้า เสียดาย ขึ้นมาค่ะ เราคิดว่า ”ความสุขนี้มันจะอยู่กับเราอีกแค่แป๊บ และอีกไม่กี่วิต่อมามันก็จะหายไป ” (แน่นอนว่ามันจะหายไป) “ตอนนี้เรากำลังหัวเราะอยู่ แต่อีก10ข้างหน้าเราก็จะหยุดหัวเราะ” เรารู้สึกอยากหยุดเวลาให้ค้างไว้ตรงนั้นๆนาน แน่ล่ะที่คนเราก็ต้องมีทั้งความสุขและทุกข์ และงานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกรา แต่เรารู้สึกสุข..ไม่สุด
   เรารู้ว่าความคิดของเรามันแปลก แต่ห้ามไม่ให้คิด ไม่ให้รู้สึกไม่ได้น่ะค่ะ มีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ 🙂