ใครเป็นเหมือนเราบ้างคะ เรารู้สึกได้ว่าแม่เรารักลูกไม่เท่ากัน เราเป็นลูกคนโตค่ะมีน้องสาว1คนอายุห่างกัน1-2ปี ทุกอย่างเราทั้งสองไม่ได้ว่ามีใครดีกว่าหรือเด่นกว่า แต่น้องเราแต่งงานมีสามีที่ค้อนข้างที่จะมีเงินระดับหนึ่ง ส่วนตัวเราก็เป็นโสดยาวๆไป ด้วยหลายๆเรื่องเวลาที่แม่ขัดสนเรื่องเงินหรืออะไรน้องสาวมักจะช่วยเหลือแม่ได้ตลอด ส่วนเราทำงานเงินก็จุนเจือครอบครัวเหมือนกันค่ะแต่จะไม่ได้มากเท่าน้องสาว แต่เวลามีอะไรแม่มักจะคิดถึงน้องก่อนตลอดทั้งเรื่องของกินของใช้ ส่วนเราจะคิดถึงแค่ตอนเวลามีเรื่องต้องจ่าย เช่น ค่าบ้านค่าน้ำ ค่าใช้จ่ายอื่นๆ เวลาที่แม่ไม่พอใจอะไรเรามักจะเป็นคนผิดทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด เคยมีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้ได้เลยว่าแม่รักเราไม่เท่าน้อง ย้อนไปเมื่อตอนที่เรายังไม่เลิกกันกับแฟนตอนนั้นเราอาศัยอยู่ที่บ้านแฟนไปๆมาๆที่บ้านตัวเอง แต่ว่าตอนนั้นเราไม่ได้ซัพพอทที่บ้านด้วยการให้เงินเพราะตอนนั้นเราคิดว่าจะมีครอบครัวเลยต้องมีเงินเก็บไว้ใช้กับครอบครัวตัวเองบ้าง แต่ที่มีให้ที่บ้านคือผักผลไม้ ปลา/กุ้ง เพราะว่าแฟนมีสวนผักผลไม้และบ่อกุ้งบ่อปลาค่ะ แล้วมีอยู่วันหนึ่งเราเอาของพวกนี้ที่กล่าวมาไปให้แม่ที่บ้านบังเอิญเจอตอนที่บ้านกำลังทำก๋วยเตี๋ยวทานกันเองที่บ้านเลยหลอกทำเป็นถามน้องสาวว่าซื้อของมาทำกินเหรอ น้องบอกว่าป่าวแม่โทรมาตามให้มากิน แต่กับเราแม่แต่โทรหรือส่งข้อความบอกก็ไม่มีแม้แต่ครั้งเดียวเราเลยรู้ได้เลยว่าแม่ไม่ได้รักลูกเท่ากัน นี้ไม่ใช้แค่เหตุการณ์เดียวที่เราเจอแต่มีอีกหลายเหตุการณ์มากๆที่เราพบเจอ แต่ที่มาเล่านี้เราไม่ได้มีความอิจฉาน้องสาวเลย แต่แค่กำลังรู้สึกน้อยใจแม่มากกว่า เลยอยากรู้ว่ามีใครรู้สึกเหมมือนเราบ้างไหม แล้วจะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดี เราพยามที่จะไม่คิดอะไรแล้วแต่มันก็มีคำพูดการกระทำหลายๆอย่างของแม่ที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ