สวัสดีครับผมเป็นเด็กคนนึงอายุ13
ต้องเกริ่นก่อนว่าพ่อแม่ผมเนี่ยstict มาก เเละ ค่อนค่างมีถานะ
เวลานอนต้องเอาโน๊ตบุ๊คไปคืนเอาipadไปคืน
ตอน1-10ขวบก็เชื่อฟังพ่อแม่ครับ พอเริ่มไวรุ่นเริ่มคิดได้ ก็เริ่มต่อต้าน ไม่ยอมแม่ แต่พ่อเนี่ยนังกลัวอยู่ครับ
บางทีเรื่องเล็กนิดดดดเดียวก็ตีแล้ว เช่น ปั่นงานจนลืมกินวิตมินที่แม่ซื้อให้ ลืมปิดตู้เสื้อผ้า และอีกหลายๆอย่าง จนผมเริ่มอยากโตอยากออกจากชีวิตเค้า
และสรภาพเลยว่าเริ่มเกลียดพ่อแม่ตัวเองแล้ว
พ่อแม่ทำทุกสิ่งสวนทางกับที่ท่านสอนเยอะมากจนผมงง
ครั้งที่ผมเกลียดที่สุดคือ
สอนผมว่าทำตัวจนๆ ให้คนอื่นเลี้ยง แต่ว่าตัวเองลงทุนขับรถจากสมุทรปราการข้ามฝั่งไปกัมพูชา เพื่อเล่นบ่อน
ไม่พอยังไปเลี้ยงเบียร์หมูกระทะพนักงานแจกไพ่ให้เปิดไพ่ให้ดูทุกอาทิตย์ เปิดแล้วไม่ใช่ว่าจะได้นะเสียสะอีก เสียทีเป็นหมื่น
ทีนี่ผมก็อยากเที่ยวห้างแล้วพอดีมีเงินที่เก็บไว้ส่วนตัวจะเอาไปเลี้ยงข้าวเพื่อนพิมชวนเพื่อนในไลน์ไปห้าง....มั้ยเดี๋ยวเลี้ยง
2วันต่อมา ผมโดนด่าเป็นชุด แล้วก็พาลไปเรื่องชีวิตเอง ปวดหัวมาก
มีครั้งนึงเค้าบอกผมว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลย
ทั้งๆที่เขาไปบ่อนทุกอาทิตย์เห้อชีวิต
มาแล้วเรียนบ้างดีกว่า
ผมเป็นคนเรียนกลางๆมีเกรดตกบ้าง
มีครั้งนึงใจหายที่สุดครับจาก3ต้นๆมา 2ปลายๆ
แม่เห็นเกรดตามภาษาstict parent
ปกติเกรดตกจะยึดทุกอย่างที่ทำให้ผมมีควาสุขไป และตี
แต่ครั้งนี้ถือไม้มานั้งข้างๆคุยว่าเกรดตกนะจะยอมโดนตี หรือ ...
นั้นคือไปสอบ เตรียมทหารให้เค้า
ตอนนั้นกลัวไม้เลยเออ ออ ไปนึดว่าเดี๋ยวแม่ก็ลืม สรุปแม่ทำจริง จากเรียนกวดวิชาเลิก1ทุ่มมา เรียนเตรียมทหารเลิก3ทุ่ม
ซึ่งผมเคยอยากเป็นเลย ปวดหัวคิดตลอดว่าถ้าหยิบมี9มาแทงตัวเองจะเกิดใหม่หรือว่าตายอยู่อย่างนั้น
แต่แน่นอนไม่ได้ทำหรอกไม่งั้นไม่น่ามานั้งพิมพ์อยู่
ผมเกลียดตัวเองทุกอย่างที่ผมเป็น
เคยคิดว่ามันคือคนรอบตัวหรือเราที่เป็นปัญหา
ผมไม่มีด้านดีสักอย่าง
ปัญหารุมเล้า
เบื่อชีวิต
จนเคยคิดอยากจะฆ่า
ให้หมดแล้วแทงตัวเองตายให้จบๆ
แต่ไม่ยอมทำเพราะกลัว
นอนคิดทุกคืนทำไมชีวิตเป็นแบบนี้
ผมแคร์สายตาคนรอบค่างที่มองผมมาก
และผมไม่อยากทำตัวมีปัญหาให้สังคมด่า
เลยทำตัวตลก และ ปญอ ไว้
แม้กระทั้งตอนเล่นเกมส์ยังทำจนติดนิสัย
จนเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เล่นด้วยไม่ค่อนแคร์ความรู้สึกผม
จนเป็นต้นเหตุที่เลิกกลัวผีหันมากลัวความเคลียด และ ตัวเอง
ปร. ใครอ่านแล้วคิดว่าผมบ้าไม่เต็มโง่เอ๋ออยากจะบอกว่าผมก็คิดแบบเดียวกัน
ผมไม่อยากเผยชื่อจริงขอใช่นามปากกาว่า แพนด้า ละกันครับ
ชีวิตแย่ๆ และ ทุกคนว่าคนเราเลิกกลัวผีตอนไหนครับ
ต้องเกริ่นก่อนว่าพ่อแม่ผมเนี่ยstict มาก เเละ ค่อนค่างมีถานะ
เวลานอนต้องเอาโน๊ตบุ๊คไปคืนเอาipadไปคืน
ตอน1-10ขวบก็เชื่อฟังพ่อแม่ครับ พอเริ่มไวรุ่นเริ่มคิดได้ ก็เริ่มต่อต้าน ไม่ยอมแม่ แต่พ่อเนี่ยนังกลัวอยู่ครับ
บางทีเรื่องเล็กนิดดดดเดียวก็ตีแล้ว เช่น ปั่นงานจนลืมกินวิตมินที่แม่ซื้อให้ ลืมปิดตู้เสื้อผ้า และอีกหลายๆอย่าง จนผมเริ่มอยากโตอยากออกจากชีวิตเค้า
และสรภาพเลยว่าเริ่มเกลียดพ่อแม่ตัวเองแล้ว
พ่อแม่ทำทุกสิ่งสวนทางกับที่ท่านสอนเยอะมากจนผมงง
ครั้งที่ผมเกลียดที่สุดคือ
สอนผมว่าทำตัวจนๆ ให้คนอื่นเลี้ยง แต่ว่าตัวเองลงทุนขับรถจากสมุทรปราการข้ามฝั่งไปกัมพูชา เพื่อเล่นบ่อน
ไม่พอยังไปเลี้ยงเบียร์หมูกระทะพนักงานแจกไพ่ให้เปิดไพ่ให้ดูทุกอาทิตย์ เปิดแล้วไม่ใช่ว่าจะได้นะเสียสะอีก เสียทีเป็นหมื่น
ทีนี่ผมก็อยากเที่ยวห้างแล้วพอดีมีเงินที่เก็บไว้ส่วนตัวจะเอาไปเลี้ยงข้าวเพื่อนพิมชวนเพื่อนในไลน์ไปห้าง....มั้ยเดี๋ยวเลี้ยง
2วันต่อมา ผมโดนด่าเป็นชุด แล้วก็พาลไปเรื่องชีวิตเอง ปวดหัวมาก
มีครั้งนึงเค้าบอกผมว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลย
ทั้งๆที่เขาไปบ่อนทุกอาทิตย์เห้อชีวิต
มาแล้วเรียนบ้างดีกว่า
ผมเป็นคนเรียนกลางๆมีเกรดตกบ้าง
มีครั้งนึงใจหายที่สุดครับจาก3ต้นๆมา 2ปลายๆ
แม่เห็นเกรดตามภาษาstict parent
ปกติเกรดตกจะยึดทุกอย่างที่ทำให้ผมมีควาสุขไป และตี
แต่ครั้งนี้ถือไม้มานั้งข้างๆคุยว่าเกรดตกนะจะยอมโดนตี หรือ ...
นั้นคือไปสอบ เตรียมทหารให้เค้า
ตอนนั้นกลัวไม้เลยเออ ออ ไปนึดว่าเดี๋ยวแม่ก็ลืม สรุปแม่ทำจริง จากเรียนกวดวิชาเลิก1ทุ่มมา เรียนเตรียมทหารเลิก3ทุ่ม
ซึ่งผมเคยอยากเป็นเลย ปวดหัวคิดตลอดว่าถ้าหยิบมี9มาแทงตัวเองจะเกิดใหม่หรือว่าตายอยู่อย่างนั้น
แต่แน่นอนไม่ได้ทำหรอกไม่งั้นไม่น่ามานั้งพิมพ์อยู่
ผมเกลียดตัวเองทุกอย่างที่ผมเป็น
เคยคิดว่ามันคือคนรอบตัวหรือเราที่เป็นปัญหา
ผมไม่มีด้านดีสักอย่าง
ปัญหารุมเล้า
เบื่อชีวิต
จนเคยคิดอยากจะฆ่า
แต่ไม่ยอมทำเพราะกลัว
นอนคิดทุกคืนทำไมชีวิตเป็นแบบนี้
ผมแคร์สายตาคนรอบค่างที่มองผมมาก
และผมไม่อยากทำตัวมีปัญหาให้สังคมด่า
เลยทำตัวตลก และ ปญอ ไว้
แม้กระทั้งตอนเล่นเกมส์ยังทำจนติดนิสัย
จนเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เล่นด้วยไม่ค่อนแคร์ความรู้สึกผม
จนเป็นต้นเหตุที่เลิกกลัวผีหันมากลัวความเคลียด และ ตัวเอง
ปร. ใครอ่านแล้วคิดว่าผมบ้าไม่เต็มโง่เอ๋ออยากจะบอกว่าผมก็คิดแบบเดียวกัน
ผมไม่อยากเผยชื่อจริงขอใช่นามปากกาว่า แพนด้า ละกันครับ