สวัสดีค่ะ เรามาระบายและอยากขอความเห็นจากทุกคนว่า ปัญหาส่วนมากที่ทำให้แฟน(ไม่ใช่สามีภรรยา) เลิกกันคืออะไรคะ?

   สำหรับเราคือ ความไม่เข้าใจ ไม่คุยกัน งอน เลยประชดด้วยการ บอกเลิกค่ะ
คือเพิ่งเจอมาเองกับตัวเมื่อไม่กี่วันก่อน คือเรากับแฟน คบกันได้เพราะสองแม่(แม่เรากับแม่แฟน) แม่แฟนเขาชอบเรา เราเลยเชียร์มากๆ ประกอบกับตัวลูกชายเขาเองก็ดูโอเคกับเรา อีกอย่างแม่เราเองก็อยากให้เรามีแฟนซะทีเพราะไม่กี่ปีก็จะ 30 แล้ว เราสองคนดลยลองคุยกันดู

คุยกันไม่นานก็ตกลงคบกันค่ะ เพราะทางสองแม่เร่งวันเร่งคืนเหลือเกิน ซึ่งเราสองคนก็ปรึกษากันแล้วว่าจะศึกษาใจกับต่อในฐานะแฟน แต่ด้วยบ้านเราไกลกันค่อนข้างเยอะ ทำให้ไม่ได้เจอกันทุกวัน (เราอยู่ปทุมแฟนอยู่อยุธยา) แต่เราเจอกับค่อนข้างบ่อยเพราะขายของในตลาดเดียวกัน
   จริงๆมันดูไม่มีปัญหาอะไร เพราะเราก็คุยกันตลอด เพียงแต่เราไม่ค้างห้องแฟนไม่ได้เพราะเขาอยู่กับแม่ เราเลยเกรงใจ และมันดูไม่ดี จะไปเที่ยวด้วยบ่อยๆก็ไม่ได้ เพราะเราเองก็ต้องช่วยแม่ทำงาน แล้วเราชอบทำงานจนลืมเวลา จนบางทีลืมตอบแชทไปเลยก็มี
   ปัญหาน่าจะเริ่มมาจากจุดนี่ แต่พวกเราก็คุยกันแล้วว่า ถ้าใครทักไปแล้วอ่านไม่ตอบ หรือนานๆไปแล้วไม่อ่าน ให้โทรหากันเลย เพราะต่างคนต่างทำงาน มือไม่ว่างตอบแชท แต่คุยโทรศัพท์ได้อยู่
   แต่เขาไม่ทำแบบนั้น เขาจะชอบทักแชทเรามา ในช่วงเรากำลังยุ่ง ทำให้พักหลังๆคุยกันน้อยลงเรื่อยๆ แต่เราพยายามตอบ พยายามโทรหา พยายามเดินไปหาตลอดเท่าที่ทำได้

    ปัญหาคือ ช่วงสงกรานต์มานี่เราแทบไม่ได้ไปขายของ เพราะญาติเช่ารถไปใช้ แม่เลยเอามอไซค์ขับไปคนเดียว แต่เราก็มีงาน (คือเราทำน้ำชงขายส่ง/ปลีกค่ะ) ทำบางทีเพลียเผลอหลับไปเลยตอบเขาช้าบ้าง พอเราไปขายของ ดูท่าทางเขานอยด์ๆ ซึ่งเราก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม คุยกะเขา นั่งเล่นด้วย แต่เขาดูเหม่อๆไป

และไม่กี่วันก่อน เขามาขอลดสถานะเรา เราถามว่าคือจะเลิกใช่มั้ย เขาบอกใช่ เขาไม่ได้ให้เหตุผลอะไร แต่บอกแค่ว่ารอให้ทุกอย่างมันดีกว่านี้ แล้วไม่อะไรอีก เราก็โอเค ถ้าจะเลิก เราก็ตามใจ ถามว่ารู้สาเหตุมั้ย เรารู้ค่ะ คิดว่าน่าจะรู้แหละนะ

แต่พอแม่เราไปคุยด้วย เขากลับบอกว่า เขาชอบเราจริงๆ แต่เพราะเราไม่สนใจเขาเลย เขาเลยหมดกำลังใจไปต่อ เราไม่ค่อยตอบแชทเขา บางทีอ่านแล้วไม่ตอบ

แล้วนี่โกรธ คือโกรธมากเลยแหละค่ะ คือจะให้เป็นความผิดเราให้ได้เลยใช่มั้ย ประเด็นนี้คุยกันแล้วไงว่าจะแก้ปัญหากันยังไง คือทำไมยังไม่เข้าใจ เขาเองเราทักไปบางทีไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ แต่เราไม่ได้เก็บมาคิดมากเพราะเราคิดว่าเขาคงเหนื่อย แต่กับเขามันไม่ใช่ เขาเก็บทุกความผิดเรามาใส่ใจหมด

ที่สำคัญคือ เขาไม่คุยกับเราเลย เรายังไม่ได้เถียงกับเลยสักแอะนึง เขาตัดสินใจบอกเลิกเราไปแล้ว ซึ่งเราก็โอเค ได้เลย จัดให้
   เพราะสำหรับเราแล้ว การบอกเลิกกันคือ ต้องตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่มีกันในชีวิตแล้ว มันไม่ใช่สิ่งที่จะเอามาประชดกันเพราะให้ง้อหรืออะไร เพราะคนที่บอกเลิกต้องเตรียมใจแล้วว่าอีกคนจะไม่สานสัมพันธ์ต่อ

เราตัดสินใจตัดค่ะ ไม่คุยอะไรอีก ทางแม่(อดีต)แฟนต้องการคุยกับเรา แต่เราไม่คุย ถ้ามีปัญหาอะไรต้องให้เขามาคุยเอง ไม่ใช่ให้แม่ออกหน้าให้แบบนี้

แม่เราก็พยายามคะยั้นคะยอให้กลับมาคุยกันมากๆ บอกว่าเขาคงงอน นี่เลยบอกว่าถ้างอนแล้วมางี่เง่าบอกเลิกแบบนี้ ผิดใจกันทุกครั้งไม่บอกเลิกมันทุกครั้งเลยเหรอ แม่เลยเงียบไป

เราผิดมากมั้ยคะ ที่ตัดสินใจแบบนี้ ไม่ใช่เราไม่ใจหายนะ เราระยะเวลาคบกันแม้ไม่ยาวแต่ก็มีกันอยู่ตลอด ปัญหาจะไม่เกิดเลยถ้าเขาเลือกคุยกับเราแทนการประชดแบบนี้