ไม่ชอบเด็กลูกเมียน้อย

**ขอความกรุณาห้ามเอาไปลงเพจเฟสบุ๊ค

คือเรามารู้ทีหลังว่าพี่สาวแฟนเค้าไปเป็นเมียน้อยและเค้าท้องไม่รู้ว่าเพื่อจับผู้ชายรึเปล่า แอบคบกัน 5-6 ปีแบบหลบซ่อน จนสุดท้ายผู้ชายทิ้งเมียมาแต่งงานด้วย (หย่ากันหลังแต่งเมียน้อย) ซึ่งเราเกลียดผู้ชายมาก ไม่มีสลด ขี้โม้ ชอบพูดอวด (ทั้งที่ไม่มีจริง) ยกตนข่มท่าน พยายามทำใจแล้วแต่พอเรารู้เรื่องราวทั้งหมดเพราะเมียเก่าโพสแฉ มันทำใจยากมากที่จะไม่เกลียด อึดอัดใจ (ถึงขนาดจะอ้วก) ทุกครั้งที่เห็นหน้าผู้ชาย เx้ยๆ คนนั้น พอลูกออกมาหน้าเหมือนพ่อมาก และเรารู้สึกว่ามันเป็นเด็กบาป ที่เกิดมาประจานความชั่วของพ่อกับแม่ จากที่เราเกลียดพ่อเด็กอยู่แล้วยิ่งกลายเป็นเกลียด x2 ไม่อยากมองหน้าเด็กเลย แต่ก็สงสารแฟนเป็นคนกลาง ไม่อยากทำอะไรที่ไม่ดี ทำให้เค้าผิดใจกับครอบครัว แต่ก็ไม่รู้จะคิดใหม่ยังไงดีค่ะ ขอคำแนะนำเพื่อให้เราสามารถปรับความคิดตัวเองไม่ให้เกลียดเด็กหน่อยค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 21
1. มาให้กำลังใจ จขกท อย่างแรกเลย คุณไม่ต้องรู้สึกผิดใดๆทั้งสิ้น ความรู้สึกรังเกียจคนที่กระทำชั่ว อึดอัดใจทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เพราะเราถูกสั่งสอนมาเรื่องละอายต่อบาป เป็นสิ่งที่ดีนะ ขอให้รักษาแนวคิดนี้ไว้จะคุ้มครอง จขกท ไปตลอดชีวิต

2. แต่ความชั่วในโลกนึ้ก็มีอยู่จริง เราหนีไม่พ้น ทกคนย่อมมีสีเทา จะเทาอ่อนเทาเข้ม ก็แล้วแต่คน เมื่อเรายอมรับความรู้สึกตัวเองว่าเราเกลียด ไม่สบายใจ ทีนี้มาดูที่ต้นเหตุ ต้นเหตุคือคนที่กระทำความชั่ว  คนไหนไม่ได้ทำ ก็ไม่ควรเกลียด

3. ฝึกอุเบกขากับเมตตา คิดเสียว่าเราโชคดีแล้วที่ไม่ต้องไปเกิดเป็นเด็กคนนั้น และกรรมจะทำงานเอง กรรมเป็นเรื่องซับซ้อนเกินกว่าเราจะคิด แต่ใครทำอะไรมันจะได้รับค่ะ

ปล. เราเข้าใจ จขกท เพราะญาติเรามีเมียน้อย เรารู้สึกแย่ที่ได้เจอญาติกับเมียน้อยที่ชอบเสนอหน้ามาก ซึ่งญาติเราคนนี้มีเมียน้อยหลายคน แต่เค้าให้เงินลูกไม่อั้น เพื่อชดเชยให้เด็ก แต่สุดท้าย จขกท เชื่อไหม  พอลูกโต ไม่มีใครรักพ่อเลย ทั้งลูกเมียหลวงเมียน้อย หนีเค้าหมด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่