เราคบกับเเฟนมา2ปีค่ะ ใช้ชีวิตมหาลัยด้วยกันปกติไม่เคยห่างกันเลยห่างมากสุดอาทิตย์นึงประมาณนี้ค่ะ
เเล้วตอนนี้ต้องไปฝึกงานตามเงื่อนไขมหาลัยค่ะ เขาเลือกสถานที่ฝึกงานได้ค่ะ เเต่เขาเลือกที่จะไปไกลๆไปกับเพื่อนๆเขา เป็นเวลา3เดือนค่ะ
คือเราคบกับเเฟนมาไม่เคยมีสถานการณ์ที่ต้องรายงานกันเลยประมาณว่าออกไปนู้นนี่นั่นกับเพื่อนนะ ไปกินข้าวกับเพื่อนนะ กำลังกลับอะไรประมาณนี้
พอเราอยู่ไกลเขาเราไม่รู้อะไรเลย เขาเเชร์ห้องอยู่กับเพื่อนค่ะ ตอนวิดีโอคอลกันปกติโดยไม่มีเพื่อนเขา เขาจะเป็นคนที่ร่างเริงกับเรามากๆ เเฮปปี้คุยด้วยสนุก เเต่พออยู่กับเพื่อนเขาไม่ค่อยคุยกับเราเขาไม่ยิ้มเเย้มเหมือนปกติ เราไม่รู้จะโทรคุยไปทำไม เราไม่มีใครเลยได้เเต่ทำงานตอนปิดเทอม เราเหงาอะค่ะเเล้วใจเรามันก็หวิวๆวูบวาบ ร้องไห้ตลอดเวลาที่รู้สึกปล่อยให้จมอะค่ะ เเต่พอไม่ได้โทรคุยกันเค้าไม่ชวนเราคุยเลยว่ากินข้าวหรือยัง กินกับอะไร
เป็นไงบ้างวันนี้ เขาไม่เคยถามเราเลย ไม่เคยบอกคิดถึงบอกรักเลย ถ้าเราไม่บอกก่อน ถ้าเราบอกก่อนเขาก็จะบอกคิดถึงเหมือนกัน รักเหมือนกัน มันเหมือนเราไม่ได้รับความรักจากเขาเลยอะค่ะ เราควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ กลัวเราเยอะไปเขาจะเบื่ออะค่ะ
เป็นกันไหมคะ เวลาห่างเเฟนเเล้วใจมันหวิว
เเล้วตอนนี้ต้องไปฝึกงานตามเงื่อนไขมหาลัยค่ะ เขาเลือกสถานที่ฝึกงานได้ค่ะ เเต่เขาเลือกที่จะไปไกลๆไปกับเพื่อนๆเขา เป็นเวลา3เดือนค่ะ
คือเราคบกับเเฟนมาไม่เคยมีสถานการณ์ที่ต้องรายงานกันเลยประมาณว่าออกไปนู้นนี่นั่นกับเพื่อนนะ ไปกินข้าวกับเพื่อนนะ กำลังกลับอะไรประมาณนี้
พอเราอยู่ไกลเขาเราไม่รู้อะไรเลย เขาเเชร์ห้องอยู่กับเพื่อนค่ะ ตอนวิดีโอคอลกันปกติโดยไม่มีเพื่อนเขา เขาจะเป็นคนที่ร่างเริงกับเรามากๆ เเฮปปี้คุยด้วยสนุก เเต่พออยู่กับเพื่อนเขาไม่ค่อยคุยกับเราเขาไม่ยิ้มเเย้มเหมือนปกติ เราไม่รู้จะโทรคุยไปทำไม เราไม่มีใครเลยได้เเต่ทำงานตอนปิดเทอม เราเหงาอะค่ะเเล้วใจเรามันก็หวิวๆวูบวาบ ร้องไห้ตลอดเวลาที่รู้สึกปล่อยให้จมอะค่ะ เเต่พอไม่ได้โทรคุยกันเค้าไม่ชวนเราคุยเลยว่ากินข้าวหรือยัง กินกับอะไร
เป็นไงบ้างวันนี้ เขาไม่เคยถามเราเลย ไม่เคยบอกคิดถึงบอกรักเลย ถ้าเราไม่บอกก่อน ถ้าเราบอกก่อนเขาก็จะบอกคิดถึงเหมือนกัน รักเหมือนกัน มันเหมือนเราไม่ได้รับความรักจากเขาเลยอะค่ะ เราควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ กลัวเราเยอะไปเขาจะเบื่ออะค่ะ