เราอยากได้ความคิดเห็น เรื่องนี้มากๆเลย คือเราไม่สามารถมูฟออนจากเขาได้เลยหลังจากจบความสัมพันธ์ได้ประมาณ 1 ปีได้  เรื่องของเราคือเรากับแฟนคบกันในช่วงมอปลายตั้งแต่ม.4-ม.6 ช่วงแรกก็ดีมากค่ะ ยอมรับเลยว่าเป็นความรักที่ดี แต่มีความทุกข์มากกว่า เราก็เคยเลิกกันมาเยอะแต่ก็กลับมาคบกันบ่อย กับเขาเป็นการคบกันที่เราพยายามมากทั้งเรื่องครอบครัว เพื่อน สังคม จริงที่เลิกกันเป็นเพราะ เรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยให้ความสนใจเราส่วนมากก็เล่นแต่เกม จนเราคิดว่าเขาดูไม่รักเราเลยเหมือนอยู่เพราะความเคยชิน และเรื่องที่ตัดกันไม่ขาด เราเป็นคนที่คิดมากเราคิดแบบนี้ตลอดจนช่วงสงกรานต์ปีที่แล้วด้วยหลายๆอย่างและความเด็กขี้น้อยใจของเรา เลยบอกเลิกเขาไป แต่สุดท้ายเราก็ไปง้อเขาและปรับความเข้าใจ ผ่านมาประมาณ2-3วันเขาก็มาขอเราห่าง ให้ลองห่างกันซัก1เดือน ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราทั้งคู่กำลังเข้ามหาลัย แต่เราได้ไปเรียนซัมเมอร์ก่อน เลยต้องอยู่คนเดียว และเป็นช่วงที่เขามาขอห่างเรา ตอนนั้นเราทั้งเสียใจรู้สึกแย่ เต็มไปหมด อีกอย่าง ที่เรามาเรียนที่นี้เพราะเราทั้งคู่ คุยกันว่ามหาลัยเราจะอยู่ด้วยกัน เราตั้งใจอ่านหนังสือทุกอย่างเพื่อให้เราติดมหาลัย และเขาก็ติดแต่คนละที่ แต่จังหวัดเดียวกัน เราไม่ชอบคณะที่เราเรียนเลยคือมันไม่ใช่ทางแต่เรายอมเรียนเพราะเขา แค่มันไม่ใช่ความผิดเขาหรอก
ตอนที่เราห่างกันเราเมาทักไปหาเขาตลอดเราอยากได้คำตอบว่าห่างไปก็เหมือนเลิกแต่เขาก็ไม่ตอบเราเลย เรารู้สึกตัวเองไม่มีค่าเลยบวกกับเราเรียนมหาลัยที่นั้นไม่ไหวเลยลาออก แล้วไปเรียนที่กรุงเทพ ตอนนั้นที่เราตัดสินใจเพราะเขาบอกว่าเขาไม่กลับมาแล้วเขาไม่ได้อยากอยู่กับเราขนาดนั้น เราเลยย้ายดีกว่า
ช่วงเราที่เรากลับมาบ้านก่อนไปกรุงเทพเราก็มีคุยกับเขาบ้าง ตอนแรกเขาดูไม่อะไรเลยจนวันที่เราใกล้บินไปกรุงเทพเขาก็มาง้อเรา จริงๆเราอยากกลับไปมากแต่ เราเลือกแล้วถ้าอยู่ไกลกันก็เลิกอยู่ดี จนถึงวันที่เราต้องบินไปกรุงเทพ เขาก็มารอเราที่สนามบินแต่เราไม่เห็นเขาและก็ข้อความ เราเห็นเราครั้งสุดท้ายที่สนาบิน เรามาเห็นแชทเขาบนเครื่องแระเราต้องไปจริงๆแล้วเราก็ร้องให้แล้วก็คิดว่ายังไงก็ต้องเริ่มต้นใหม่ แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เราคิดเลย ผ่านไปประมาณ1เดือน เรากับเขาตกลงกลับมาคุยกัน ตอนแรกก็ดีนะเขาโทรหาเราตลอดเพราะเราไกลกันเลยต้องคุยตลอด แต่สุดท้ายมันก็เป็นเหมือนเดิมเรเขจอสังคมใหม่เพื่อนใหม่ บางอย่างเขาก็ไม่โอเคกับเรา เราเลยตัดสินใจเลิกคุยกัน แต่สุดท้ายจริงๆแล้วเป็นเราเองที่ทักไปหาเขาตลอด  เราลองเปิดใจมีคนใหม่แต่มันไม่ใช่เลย เรารู้สึกติดค้างบางอย่าง ทุกคืน เรายังคิดถึงเขาไปส่องเขาบางก็เปผลลอทักไปแต่เราอยากมูฟออนได้จริงๆ เราก็บล็อเขาไปอแต่สุดท้ายเราก็กลับไปส่องเขา บางทีมีปัญหาก็คิดถึงเขา แต่ไม่มีคนที่คอยฟังปัญหาแล้ว  เราคิดว่าเป็นเพราะเรา เราคิดว่าตัวเองแย่ แต่เขาบอกเราว่า เราเป็นแฟนที่ดีมากๆเลย  ปีใหม่เรายังทักหาเขาอยู่เลย ตลกที่ทำใจจไม่ได้ซักที ทุกคนเชื่อเราเถอะเราทำมาทุกวิธีแล้วจริงๆ เราไม่สามารถเริ่มต้นกับใครได้เลย ทุกวันนี้เรายังกลับไปอ่านแชทเก่าๆรูปเก่าๆ เราไม่เข้าใจตัวเอง 1ปีมันนานมากเลยนะแต่ก็ทำใจไม่ได้ซักที บางทีเราทำอะไรที่เขาเคยทำก็คิดถึงเขายิ่งเวลากลับบ้าน มีแต่ความทรงจำ ตอนนี้เราลบเบอร์ ลบทุกอย่างเกี่ยวกับเขา ลองมาคิดกับตัวเองเรื่องเขาว่าควรพอกับความเสแต่สุดทยิ่งห้ามก็ยิ่งเสียใจขึ้นเรื่อยๆความเสียใจมันไม่ได้ลดลงเลมันแย่ตกลงที่เราพยายามว่าโอเค แต่ไม่เลย ทุกอย่างเราไม่โทษเขาเลยนะเขาก็ดีในมุมของเขาที่สุดแล้ว ถ้าเป็นทุกคน จะเลือกทำยังไงต่อ