น้องคนสนิทที่เคยใส่เสื้อยืดสกรีนตรา สตง.มาวิ่งออกกำลังด้วยความภาคภูมิใจ แต่วันนัไม่กล้าใส่แล้ว แถมบ่นๆๆให้เราฟัง

น้องเป็นข้าราชการระดับล่าง บอกว่าตัวเองต้องมาพลอยเดือดร้อนไปด้วย ทั้งที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ผู้บริหารล้วนๆ

ความภูมิใจที่เคยอยู่ในฐานะหน่วยงานที่ตรวจสอบคนอื่นกลับกลายเป็นความอดสูอับอาย เพราะน้องจะถูกคนแถวบ้านถาม แถมประนามว่า ทำงานไม่คุ้มเงินภาษี นึกว่าดี นึกว่าโปร่งใส แต่ผิดความคาดหมาย

น้องบอกว่า ทุกวันนี้อายเหลือเกิน จะไปไหนก็แทบแทรกแผ่นดิน ไม่กล้าแสดงตัวว่าเป็น ชาว สตง.ที่น่าภูมิใจอีกต่อไปแล้ว

เราก็ได้แต่ฟังด้วยความเห็นใจ และถอนหายใจ
เฮ้อ!ๆๆ แม้แต่ข้าราชการชั้นล่างของ สตง.เอง ก็ยังรู้สึกแบบนี้ ประชาชนคนเดินดินอย่างพี่จะช่วย
อะไรได้ ???

ปล: ส่วนเพื่อนที่ถือหุ้นอสังฯ(คอนโด) ก็บ่นไปอีกทาง ฟังแล้วมึนตึ้บ ทุกข์ไปคนละแบบ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
ภาพลักษณ์ สตง   ก่อนตึกถล่ม  
     1. เหมือนพวก  คอยกลั่นแกล้งข้าราชการและหน่วยงานต่าง ๆ  มากกว่า  ทั้งที่เค้าตั้งมาเป็นมือปราบตรวจสอบการทุจริตของข้าราชการ
                   นึกถึงสมัยที่ฮ่องเต้ให้อำนาจกับพวกขันที ตงฉ่าง ซีฉ่าง  คอยจัดการกับขุนนาง      
     2.เป็นพวกถืออำนาจบาตรใหญ่ ใครแตะไม่ได้   

     พอหลังตึกถล่ม  กลายเป็นโจทย์เพียบที่รอเช็คบิลหน่วยงานนี้     ตรวจสอบคนอื่นมามากมายแต่ตัวเองฉาวโฉ่ไม่มีใครจัดการอะไรได้   
รอโจทย์เก่า ๆ  กลับมาทวงแค้นคืนแล้วกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่