ผมชื่อ ม. อายุ 25 เป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก ไม่ค่อนกล้าพูด อยู่แต่ในบ้าน เป้นคนที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย ใช้ชีวิตด้วยความรู้สึก
กาลครั้งหนึ่ง ช่วงเดือนมกราคม แถวโรงงานผมก็มีร้านสะดวกมาเปิดใหม่ ผมก็ไปซื้อน้ำ ( ติดน้ำชาขวดสีเหลือง )
วันนึงผมก็ไปซื้อปรกติ มีน้องพนักงานคนหนี่ง ชื้อ ก. ชอบใส่แมส มองไม่เห็นหน้า แต่ผมรู้ว่าต้องเป็นคนที่น่ารักแน่ ( ตอนนั้นผมไม่รู้ )
ก็คุยกับผมว่า "เห็นพี่บ่อยจัง พี่อยู่แถวนี้เหรอ" ผมก็ตอบว่า " ใช่ครับพี่อยู่แถวนี้ " และผมก็ไปเจอน้องกับเพื่อนเขาค่อนข้างบ่อยน้องเขาชอบชี้ว่าพี่มาอีกแล้วนะและชอบมาแซวนิดหน่อย ช่วงกุมภาพันธ์ น่าจะเป็นช่วงที่น่าจะรู้สึก ว่าตัวเองอยากไปร้านสะดวกซื้อทุกวัน ผมไปจนรู้ว่าน้องเขากับกี่โมง ผมก็ไปปรกติและอาจมีหยอดนิดหน่อย วันหนึ่งน้องเขาก็พูดกับผมว่า " ใช้เบอร์โทรหนูสิ " แต่ผมก็ใส่เบอร์ตัวเองไป วันต่อมาผมก็ไปเขาก็บอกว่า " ใช้เบอร์โทรหนูสิ " แต่ผมก็ใส่เบอร์ตัวเอง วันที่สาม น้องเขาก็พูด แต่เที่ยวนี้ผมให้น้องกดเบอร์โทรแต่ผมก็จำเบอร์น้องเขาไม่ได้ วันต่อมาผมก็ให้น้องใส่อีกรอบ เที่ยวนี้ผมลองใส่ไม่รู้ถูกหรือผิด แค่จำได้คราวๆ แต่ลองเอาเบอร์ที่จำได้คราวๆลองไปหาในไลน์ไม่มี (น่าจะจำผิด) น่าจะเป็นช่วงที่ผมว่าความรู้สึกชอบเขามา
และวันที่ผมน่าจะพลาดที่สุดในชีวิต ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2025 ผมไปร้านสะดวกซื้อ วันนั้น น้องเขาถอดแมส ผมจองหน้าน้องเขาและรู้สึกว่าน้องเขาน่ารักมากเลย พอน้องเขาถาม" ว่ามีอะไร" ผมเลยตอบว่า " เปล่าไม่มีอะไร " และช่วงเย็นผมก็มองหน้าเขา จนน้องเขาถามว่า "เป็นอะไร" ผมเลยตอบว่า " เปล่าไม่มีอะไร " แต่เที่ยวนี้น้องเขาน่าจะโกรธผม วันต่อมาผมไปร้านสะดวกซื้อเที่ยวเขาพยายามหลบหน้าผม ผมเลยรู้สึกผิดและพลาดที่ผมทำความรู้น้องเขาหายไป 1 อาทิตย์ต่อมา ผมลองไปอีกรอบลองถามน้องว่า "โกรธอะไรพี่ไหม" น้องเขาตอบกลับว่า " เปล่าไม่มีอะไร " และผมก็ไม่กล้าไปหาน้องเขา อีก 1 อาทิตย์ต่อมา ผมก็ได้ทำการเขียนกระดาษสีชมพู ไปวางที่เคาเตอร์เพราะน้องเขาไม่คุยกับผมแล้ว บางวันผมไปตอนกลางคืน เพราะรู้ว่าเขาเลิกกี่โมง ผมกะจะไปสารภาพว่าชอบแต่rvเจอหน้าน้องเขาผมก็ไม่กล้าพูด อาจเป็นเพราะในร้านมีเพื่อนเขาอยู่ผมเลยไม่กล้าพูด อายคนและกลัวว่าจะคิดไปเองคนเดียว
ตอนนี้ก็ผ่านไป 47 วัน แล้ว ผมมีความรู้สึกมากมายอยากบอกน้องเขาแต่ไม่กล้าบอก อาจเป็นเพราะผมเป็นคนคิดเยอะด้วย แบบ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไร ผมอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียวหรือเปล่าและจะทำให้เธอมีความสุขได้ไหมในหัว อาจเป็นเพราะครั้งแรกที่มีความรู้สึก ผมเคยอยากจะถามเพื่อน
ผมมีแค่ความสามารถมาพิมพ์ในนี้และเพื่อน้องคนนั้นมาเห็นกระทู้นี้ แค่อยากให้รู้ว่าพี่คิดอะไรอยู่ พี่อยากบอกพี่ชอบน้องมากนะ ขอบคุณในความทรงจำดีๆที่เคยได้มีน้องมาเป็นส่วนร่วมของน้องนะ
อยากระบายความรู้สึกในใจ กับ น้องร้านสะดวกซื้อ
กาลครั้งหนึ่ง ช่วงเดือนมกราคม แถวโรงงานผมก็มีร้านสะดวกมาเปิดใหม่ ผมก็ไปซื้อน้ำ ( ติดน้ำชาขวดสีเหลือง )
วันนึงผมก็ไปซื้อปรกติ มีน้องพนักงานคนหนี่ง ชื้อ ก. ชอบใส่แมส มองไม่เห็นหน้า แต่ผมรู้ว่าต้องเป็นคนที่น่ารักแน่ ( ตอนนั้นผมไม่รู้ )
ก็คุยกับผมว่า "เห็นพี่บ่อยจัง พี่อยู่แถวนี้เหรอ" ผมก็ตอบว่า " ใช่ครับพี่อยู่แถวนี้ " และผมก็ไปเจอน้องกับเพื่อนเขาค่อนข้างบ่อยน้องเขาชอบชี้ว่าพี่มาอีกแล้วนะและชอบมาแซวนิดหน่อย ช่วงกุมภาพันธ์ น่าจะเป็นช่วงที่น่าจะรู้สึก ว่าตัวเองอยากไปร้านสะดวกซื้อทุกวัน ผมไปจนรู้ว่าน้องเขากับกี่โมง ผมก็ไปปรกติและอาจมีหยอดนิดหน่อย วันหนึ่งน้องเขาก็พูดกับผมว่า " ใช้เบอร์โทรหนูสิ " แต่ผมก็ใส่เบอร์ตัวเองไป วันต่อมาผมก็ไปเขาก็บอกว่า " ใช้เบอร์โทรหนูสิ " แต่ผมก็ใส่เบอร์ตัวเอง วันที่สาม น้องเขาก็พูด แต่เที่ยวนี้ผมให้น้องกดเบอร์โทรแต่ผมก็จำเบอร์น้องเขาไม่ได้ วันต่อมาผมก็ให้น้องใส่อีกรอบ เที่ยวนี้ผมลองใส่ไม่รู้ถูกหรือผิด แค่จำได้คราวๆ แต่ลองเอาเบอร์ที่จำได้คราวๆลองไปหาในไลน์ไม่มี (น่าจะจำผิด) น่าจะเป็นช่วงที่ผมว่าความรู้สึกชอบเขามา
และวันที่ผมน่าจะพลาดที่สุดในชีวิต ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2025 ผมไปร้านสะดวกซื้อ วันนั้น น้องเขาถอดแมส ผมจองหน้าน้องเขาและรู้สึกว่าน้องเขาน่ารักมากเลย พอน้องเขาถาม" ว่ามีอะไร" ผมเลยตอบว่า " เปล่าไม่มีอะไร " และช่วงเย็นผมก็มองหน้าเขา จนน้องเขาถามว่า "เป็นอะไร" ผมเลยตอบว่า " เปล่าไม่มีอะไร " แต่เที่ยวนี้น้องเขาน่าจะโกรธผม วันต่อมาผมไปร้านสะดวกซื้อเที่ยวเขาพยายามหลบหน้าผม ผมเลยรู้สึกผิดและพลาดที่ผมทำความรู้น้องเขาหายไป 1 อาทิตย์ต่อมา ผมลองไปอีกรอบลองถามน้องว่า "โกรธอะไรพี่ไหม" น้องเขาตอบกลับว่า " เปล่าไม่มีอะไร " และผมก็ไม่กล้าไปหาน้องเขา อีก 1 อาทิตย์ต่อมา ผมก็ได้ทำการเขียนกระดาษสีชมพู ไปวางที่เคาเตอร์เพราะน้องเขาไม่คุยกับผมแล้ว บางวันผมไปตอนกลางคืน เพราะรู้ว่าเขาเลิกกี่โมง ผมกะจะไปสารภาพว่าชอบแต่rvเจอหน้าน้องเขาผมก็ไม่กล้าพูด อาจเป็นเพราะในร้านมีเพื่อนเขาอยู่ผมเลยไม่กล้าพูด อายคนและกลัวว่าจะคิดไปเองคนเดียว
ตอนนี้ก็ผ่านไป 47 วัน แล้ว ผมมีความรู้สึกมากมายอยากบอกน้องเขาแต่ไม่กล้าบอก อาจเป็นเพราะผมเป็นคนคิดเยอะด้วย แบบ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไร ผมอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียวหรือเปล่าและจะทำให้เธอมีความสุขได้ไหมในหัว อาจเป็นเพราะครั้งแรกที่มีความรู้สึก ผมเคยอยากจะถามเพื่อน
ผมมีแค่ความสามารถมาพิมพ์ในนี้และเพื่อน้องคนนั้นมาเห็นกระทู้นี้ แค่อยากให้รู้ว่าพี่คิดอะไรอยู่ พี่อยากบอกพี่ชอบน้องมากนะ ขอบคุณในความทรงจำดีๆที่เคยได้มีน้องมาเป็นส่วนร่วมของน้องนะ