เปรียบเทียบรายได้ครัวเรือนตามภูมิภาคระหว่างปี 2533 ถึง 2543 : การอภิวัฒน์การศึกษาในปี 2538

ภาคกลาง มีอัตราการเพิ่มขึ้นสูงสุดที่ 123.31%

รองลงมาคือ ภาคใต้ เพิ่มขึ้น 116.00%

กรุงเทพฯและปริมณฑล เพิ่มขึ้น 115.30%

ภาคเหนือ เพิ่มขึ้น 83.34%

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เพิ่มขึ้น 77.28%

แสดงให้เห็นว่า ภาคกลาง ได้รับผลบวกจากการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาและโครงสร้างพื้นฐานอย่างชัดเจนที่สุด ขณะที่ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นภูมิภาคที่มีรายได้ต่ำสุดก็ยังมีการเติบโตเกินกว่า 77% ซึ่งเป็นนัยว่าการกระจายโอกาสทางการศึกษาเริ่มส่งผลทั่วถึง แม้ในพื้นที่ด้อยโอกาส.

DISRUPTION ทางการศึกษา ปี 3538

ในยุคอภิวัฒน์การศึกษา 2538 มีการลงทุนในทุนมนุษย์อย่างจริงจัง โดยเน้นพัฒนาคุณภาพการศึกษา โครงสร้างพื้นฐาน และการเข้าถึงแหล่งความรู้ ส่งผลให้ประชาชนมี “อาวุธทางปัญญา” ที่ช่วยเพิ่มขีดความสามารถในการผลิตและแข่งขันในตลาดแรงงาน แม้ว่าในช่วงวิกฤตต้มยำกุ้ง (ประมาณปี 2540) เศรษฐกิจโดยรวมจะได้รับแรงกดดันจากภาวะวิกฤต แต่ผลกระทบต่อรายได้ครัวเรือนกลับแสดงลักษณะ “สวนทาง” กล่าวคือ:

ข้อมูลจากสำนักงานสถิติแสดงให้เห็นว่ารายได้ครัวเรือนเพิ่มขึ้นต่อเนื่องในช่วงปี พ.ศ. 2533-2543 แม้ว่าจะมีวิกฤตเศรษฐกิจเกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 90 การลงทุนในระบบการศึกษาในปี 2538 มีส่วนช่วยยกระดับความรู้และทักษะของแรงงาน ส่งผลให้ผลิตผลและรายได้ของประชาชนมีแนวโน้มเติบโตได้

ผลงานด้านการศึกษาในยุค 2538 เช่น การขยายเครือข่ายโรงเรียน ห้องสมุด และศูนย์การเรียนรู้ ทำให้ประชาชนมีโอกาสพัฒนาตนเองและมีความรู้ที่สามารถนำไปสู่การทำงานที่มีรายได้สูงขึ้นในภายหลัง แม้ในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจ รายได้ในภาคที่มีการลงทุนด้านการศึกษามาก (เช่น กรุงเทพมหานครและปริมณฑล) ก็ยังคงมีการเติบโตอย่างโดดเด่น

เมื่อระบบการศึกษามีคุณภาพที่ดีขึ้นและมีแรงงานที่มีความรู้เพิ่มขึ้น เศรษฐกิจจึงมีความยืดหยุ่นในการรับมือกับภาวะวิกฤต ผลกระทบของวิกฤตต้มยำกุ้งจึงไม่ได้ยับยั้งการเติบโตของรายได้ในระดับที่สำคัญ โดยเฉพาะในกลุ่มที่ได้รับประโยชน์จากการพัฒนาการศึกษา

การอภิวัฒน์การศึกษา 2538 เป็นการลงทุนในทุนมนุษย์ที่สร้างรากฐานให้กับการเติบโตทางเศรษฐกิจในระยะยาว แม้ในช่วงวิกฤตต้มยำกุ้งที่เศรษฐกิจประสบกับแรงกดดัน แต่ผลกระทบจากการปฏิรูปการศึกษาช่วยให้รายได้ครัวเรือนมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นหรือ “สวนทาง” กับวิกฤต กล่าวคือ การพัฒนาการศึกษาช่วยเพิ่มทักษะและความสามารถของประชาชน ทำให้สามารถรับมือกับภาวะเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ในช่วงวิกฤต และยังคงส่งผลดีในระยะยาวต่อการกระจายความมั่งคั่งและการลดความยากจนในสังคมไทย