ไม่ไหวแล้วโว้ยเกิดเป็นเรานี่ลำบากจริงๆแม่ก็เป็นที่พึ่งให้ไม่ได้พร้อมจะขูดเลือดเนื้อเราตลอดเวลา สิ่งของต่างๆเราจ่ายเองหมด ไม่เคยขอเงินแม่ถึงร้อย ขอเงินทีด่าจะตาย เวลามีค่าใช้จ่ายให้พ่อจ่ายให้ตลอด แต่เวลาได้ทุนจาก รร หรืออะไรแม่เอาของเราไปตลอด ค่าสมัครสอบค่าเดินทาง เอยพ่อจ่าย สงสารพ่อพ่อกูบอกว่าขอเก็บเงินไว้ ใช้ในการเรียนแบ่งเบาพ่อด้วย ถ้าให้แม่เราไม่ได้อะไรเลย แม่ไม่เคยซื้ออะไรให้ พอพูดถึงเรื่องเงินก็ชอบทวงบุญ เอาไปเปรียบเทียบกับน้องทั้งๆที่น้องเวลามีสิ่งของไรอยากได้อยากซื้อแม่ซื้อให้ตลอด แต่พอเป็นเราใช้เงินตัวเอง เงิน10บาท20บาท ก็ต้องยืม ได้ทุนจากโรงเรียน4000 เลี้ยงชานม20 แล้วบอกแม่ดีมั้ย?? กูเงินมาจ่าค่างวดรถให้แม่ 6000แม่เอาไป1000 พ่อต้องรับจ่ายให้ที่เรายอมเพราะแม่บอกว่าจะจ่ายช่วยสุดท้ายก็ไม่จ่าย เราก็เก็บเงินจ่ายในอีกส่วน พ่อก็จ่ายช่วย เวลาท้วงเรื่องนี้ว่าตัวเองได้ตังไม่ช่วยแม่ก็จะพูดว่านั่นผัวกู บราๆ พ่อ​ได้เงินมาพ่อบอกจะซื้อแท็บเล็ตให้ แม่ไม่พอใจที่เราได้เงินแม่มองแรงใส่ ละพูดทำท่าทางใส่ เราเลยต้องบอกพ่อว่าไม่เอาแล้ว ได้เงินทุนจาก รร 6000 จากที่เราสอบได้ แม่ยึดไปหมดละพูดกับเราว่าจะไม่ให้เงิน เราเลยไม่พอใจ ทีนี้ไปพูดกับพ่อว่าเก็บไว้ให้เฉยๆไม่ได้คิดจะเอา เรื่องนี้เรากลายเป็นคนผิด เราอยากเก็บตังไว้ซื้อไอแพด ไว้เรียนเพราะจะขึ้นมหาลัยอยากแบ่งเบาพ่อด้วย เพราค่าใช้จ่ายหลักๆอยู่กับพ่อหมด จะขึ้นมหาลัยใช้เงินเยอะ เราจะได้เงิน1500เลยบอกว่าขอเก็บไว้นะจะเก็บไว้ซื้อไอแพด กับใช้กับการเรียน​เช่นค่าสมัครสอบ ค่ายื่นพอร์ต แม่ก็ไม่พอใจละบอกว่าเอาไป500 หลังจากนั้นเราไปคุยอีกซึ่งเราจะร้องเพราะรู้สึกท้อมากๆแล้ว เลยเรียบเรียงคำพูดไปคุยกับแม่ว่าจะคุยดีๆ แม่ก็วีนใส่ก่อน เราเลยบอกว่า อยากเก็บเงินนี้ไปซื้อไอแพดจริงๆ แกก็ไม่พอใจพูดประชดประชัน จริงๆมีหลายเรื่องมาก ถ้าหนูรู้สึกไม่พอใจ รู้สึกไม่ชอบแม่หนูผิดมั้ย จริงๆมีหลายเรื่องกว่านี้มาก พิมมาคงไม่หมด ถ้าพิมงงๆต้องขอโทษด้วยหนูเสียใจทั้งร้องทั้งพิม