เรามีพ่อแม่น้องชาย1คนอายุ26ปีไม่ได้เรียนแล้วน้อ​งสาว1คนอายุ14ปี​กำลังเรียนอยู่และเรามีลูก1คนอายุ​11ปี ปัจจุบันเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวพ่อเราป่วยเป็นโรคไตต้องฟอกเลือด3วัน/สัปดาห์ ภาระทุกอย่างอยู่ที่เราเกือบทั้งหมดเรามีหนี้ที่ต้องใช้จ่ายเมื่อก่อนเรามีกิจการค้าขายแต่เพราะต้องเอาเงินรักษาพ่อทำให้ต้องปิดกิจการ เรารู้สึกว่าเรากำลังโดนเอาเปรียบเรื่องเงินอย่างมาก ทั้งจ่ายหนี้ให้ท่านให้เงินท่านและส่งเสียงร้องที่กำลังเรียนอยู่​ส่วนน้องชายเรามีครอบครัวแล้วแต่ก็ยังหาเมียมาให้เราเลี้ยงไม่ได้ช่วยเราออกค่าใช้จ่ายอะไรเลยพอเราพูดเรื่องนี้หาว่าเราอิจฉาน้องชาย ไม่รักน้องชายบ้างละ ต่อว่าเราบ้างละทำไมคิดกับน้องชายแบบนี้ เราอายุ30แล้วไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยนอกจากหนี้ยอมขายทุกอย่างเพื่อแสดงความกตัญญูแต่ทำไมพวกเขาไม่เคยเห็นเลย พวกเขาบอกฉันว่าทำงานก็ให้เก็บเงินไว้บ้าง ฉันถามจริงๆ​ฉันจะเอาเงินจากที่ใหนไปเก็บก่อนเพราะค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้านก็ฉัน หนี้ท่านก็ฉัน น้องสาวก็ฉัน และยังมีน้องชายที่เป็น หัวแก้วหัวแหวนของท่านก็ฉัน ฉันจะเอาเงินจากที่ใหนไปเก็บ ทำงานมาก็เอาไปใช้หนี้ให้พวกเขาหมด หนี้ฉันบางครั้งก็ไม่ได้จ่าย ฉันยังเป็นลูกที่ไม่ดี ที่เนรคุณอีกเหรอ ฉันยังดีไม่พออีกเหรอซึ่งต่างจากน้องชายของฉันไม่ต้องรับผิดชอบหรือมีหน้าที่อะไรทั้งนั้นแค่ทำงานและเลี้ยงตัวเองให้รอดยังไม่มีปัญญาและยังเอาเมียเข้ามาอยู่ในบ้านปัจจุบันเมียกำลังท้อง ก็ยังเป็นภาระให้ฉัน ตอนนี้ฉันคิดว่าหากฉันคืนชีวิตให้พวกท่านจะดีไหม ฉันไม่อยากอยู่แล้ว แต่ใจนึงฉันสงสารลูกและอยากพาลูกออกไปจากที่นี่ ที่เป็นอยู่และหาเลี้ยงแค่ลูกคนเดียวฉันจะกลายเป็นลูกที่เนรคุณหรือเปล่า เพราะที่ผ่านมาฉันดูแลทุกอย่างและทุกคนในบ้านตลอดแต่ฉันไม่มีสิทธ์ที่จะพูดหรือออกเสียงอะไรนอกจากออกเงินอย่างเดียว