คือบอกก่อนว่าผมขับมา 20 ปี ไม่เคยเอาไปชนใครซักครั้งเดียว แต่จะมีปัญหาตรงเวลาเอาพ่อขึ้นมานั่งด้วย แกจะคอยพูดตลอด
เช่น -มีรถข้างหน้า ระวัง เหยียบเบรค !!! (เสียงตะคอก)
- ระวังแยกไฟแดง ตาบอดหรือไง (ตะคอกโวยวาย)
- ระวังขับเร็วเกิน 80 เดี๋ยวตา-Eหรอก ฮึ่มมมม ประมาทนัก เนี่ยะๆๆๆๆๆ ดูๆๆๆ ลองเป็นอะไรขึ้นมาจะไม่ไปเยี่ยมมันซักครั้ง ลองขาหักแขนหักละรักษาเอาเอง ดูสิใครจะไปดูแล ปล่อยมันไปติดเตียง ฝันไปเหอะใครจะดู
- เนี่ยะๆๆๆๆๆ ลองชนเขาดูมีคดีความประมาทไม่มีใครไปประกันตัว
- เปิดไฟเลี้ยวๆๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวรถตามหลังมาชน เขาไม่รู้เราจะเลี้ยว เปิดสิ่ๆๆ (อีก 300 เมตรกว่าจะถึงแยก)
- บอกว่าอย่าตีโค้งแบบนี้ เดี๋ยวได้ตีลังกาหมดทั้งรถ อยากตายหรือไง
- ดูถอยรถสิ ถอยไม่ตรง ขับมาตั้งนาน กระจกหลังไม่มีหรือไง (ทำหน้าไม่พอใจ)
คือสารพัดจะด่า แล้วมันเสียสมาธิ ปวดประสาท แล้วพอเราเถียงปุ๊บว่าเราไม่ผิดนะ เขาบอก "กุเป็นพ่อนะ" แล้วไล่ผมลงรถ แล้วขับเองเลย (ผมก็ปล่อยให้แกขับ) พออีกวันแกก็บอกแกเวียนหัว ผมต้องขับ พอขับก็กลับเข้าอีหรอบเดิม
ตอนนี้ผมก็อยู่กรุงเทพ ขับรถคนเดียว กับเพื่อน กับแฟน ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร หรือกรณีมีคนขึ้นรถแล้วมีพ่อนั่งด้วยแกก็จะด่าๆๆๆ ให้เขาดู จนคนนั่งด้วยบอกลูกชายก็ขับดีนะ ทำไมไปพูดย้ำบ่อย
ผมขับพาพ่อไปเอายาที่รพ. แต่หลังๆมาทนอยู่กับพ่อไม่ค่อยได้ แกจะมีปัญหาเยอะ เช่น ด่าทุกกิจกรรม ไม่มีเงินก็ด่า มีก็ด่า ขับรถไปให้ก็ด่า แล้วแกจะชอบใช้ทำนั่นทำนี่ จนบางทีเราจะไปทำงานก็ไม่ได้ทำ เช่น เราจะไปขายของวันหยุด ก็จะให้ไปขนของช่วยป้าก่อน หรือ ให้ไปช่วยแกยกต้นไม้ก่อน เก็บของก่อน ซ่อมบ้านก่อน ฯลฯ ซึ่งเราก็จะไม่ได้ทำอะไรเลยที่เป็นการหาเงิน (พอไม่มีเงินก็ด่าเราอีก)
สุดท้าย พอเราแยกออกมาอยู่ก็รู้สึกสุขภาพจิตดีขึ้น แต่แกก็จะชอบบ่นให้แม่ หรือ คนข้างบ้านฟังว่าอยากให้เรากลับบ้าน แต่พอกลับไป เราก็ไม่มีเงิน ก็โดนด่าโดนใช้อีกสารพัด แล้วแกงกมาก แต่เงินไปลงกับพวกหวยหมด (ซื้อทีหลักหมื่น) เราว่าทีก็ด่าแบบบ้านแตก พอพูดอะไรไปก็ด่าเราอกตัญญู
ฟังดูเหนื่อย แต่เราก็อยากใช้ชีวิตกับครอบครัวนะ แต่พอแยกมาอยุ่เราดันมีความสุขมากขึ้นจริงๆ
ขับรถให้พ่อนั่งทีไรทะเลาะกันทุกที มีวิธีแก้ปัญหาไหมครับ
เช่น -มีรถข้างหน้า ระวัง เหยียบเบรค !!! (เสียงตะคอก)
- ระวังแยกไฟแดง ตาบอดหรือไง (ตะคอกโวยวาย)
- ระวังขับเร็วเกิน 80 เดี๋ยวตา-Eหรอก ฮึ่มมมม ประมาทนัก เนี่ยะๆๆๆๆๆ ดูๆๆๆ ลองเป็นอะไรขึ้นมาจะไม่ไปเยี่ยมมันซักครั้ง ลองขาหักแขนหักละรักษาเอาเอง ดูสิใครจะไปดูแล ปล่อยมันไปติดเตียง ฝันไปเหอะใครจะดู
- เนี่ยะๆๆๆๆๆ ลองชนเขาดูมีคดีความประมาทไม่มีใครไปประกันตัว
- เปิดไฟเลี้ยวๆๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวรถตามหลังมาชน เขาไม่รู้เราจะเลี้ยว เปิดสิ่ๆๆ (อีก 300 เมตรกว่าจะถึงแยก)
- บอกว่าอย่าตีโค้งแบบนี้ เดี๋ยวได้ตีลังกาหมดทั้งรถ อยากตายหรือไง
- ดูถอยรถสิ ถอยไม่ตรง ขับมาตั้งนาน กระจกหลังไม่มีหรือไง (ทำหน้าไม่พอใจ)
คือสารพัดจะด่า แล้วมันเสียสมาธิ ปวดประสาท แล้วพอเราเถียงปุ๊บว่าเราไม่ผิดนะ เขาบอก "กุเป็นพ่อนะ" แล้วไล่ผมลงรถ แล้วขับเองเลย (ผมก็ปล่อยให้แกขับ) พออีกวันแกก็บอกแกเวียนหัว ผมต้องขับ พอขับก็กลับเข้าอีหรอบเดิม
ตอนนี้ผมก็อยู่กรุงเทพ ขับรถคนเดียว กับเพื่อน กับแฟน ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร หรือกรณีมีคนขึ้นรถแล้วมีพ่อนั่งด้วยแกก็จะด่าๆๆๆ ให้เขาดู จนคนนั่งด้วยบอกลูกชายก็ขับดีนะ ทำไมไปพูดย้ำบ่อย
ผมขับพาพ่อไปเอายาที่รพ. แต่หลังๆมาทนอยู่กับพ่อไม่ค่อยได้ แกจะมีปัญหาเยอะ เช่น ด่าทุกกิจกรรม ไม่มีเงินก็ด่า มีก็ด่า ขับรถไปให้ก็ด่า แล้วแกจะชอบใช้ทำนั่นทำนี่ จนบางทีเราจะไปทำงานก็ไม่ได้ทำ เช่น เราจะไปขายของวันหยุด ก็จะให้ไปขนของช่วยป้าก่อน หรือ ให้ไปช่วยแกยกต้นไม้ก่อน เก็บของก่อน ซ่อมบ้านก่อน ฯลฯ ซึ่งเราก็จะไม่ได้ทำอะไรเลยที่เป็นการหาเงิน (พอไม่มีเงินก็ด่าเราอีก)
สุดท้าย พอเราแยกออกมาอยู่ก็รู้สึกสุขภาพจิตดีขึ้น แต่แกก็จะชอบบ่นให้แม่ หรือ คนข้างบ้านฟังว่าอยากให้เรากลับบ้าน แต่พอกลับไป เราก็ไม่มีเงิน ก็โดนด่าโดนใช้อีกสารพัด แล้วแกงกมาก แต่เงินไปลงกับพวกหวยหมด (ซื้อทีหลักหมื่น) เราว่าทีก็ด่าแบบบ้านแตก พอพูดอะไรไปก็ด่าเราอกตัญญู
ฟังดูเหนื่อย แต่เราก็อยากใช้ชีวิตกับครอบครัวนะ แต่พอแยกมาอยุ่เราดันมีความสุขมากขึ้นจริงๆ