สวัสดีครับผมขอแนะนำตัวคร่าวๆกันสักหน่อย ผมอายุ 22-23 วัยทำงานและเรียนไปด้วย ผมได้เคยมีแฟนคนแรกมาแล้วคนนึงซึ่งดีมากคบกันมา ตั้งแต่ 17-22 ปีแต่ปัจจุบันเลิกลาไปแล้วผมเลยพึ่งออกมาลองคุยกับผู้หญิงคนอื่นดูและได้คุยกับ ผ.ญ คนนึงซึ่งอายุ 21 ปีเธอน่ารักแล้วก็สวยมากๆ แต่ผมก็ไม่เบาเหมือนกันนั่นแหละ555+🤪 ผมก็ไปมาหาเธอบ่อยๆตามประสา ผมได้ตกลงกับเธออย่างชัดเจนว่าผมเป็นคนคุยทีละ 1 คนแล้วปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาชัดเจน กล้าเปิดตัว กล้าทำทุกอย่าง เพราะสำหรับผมจะคนคุยหรือแฟนก็มีความหมายไม่ต่างกัน เธอเองก็ชอบผมเธอให้เหตุผลว่าผมแปลกดี เธอกับผมมีพฤติกรรมที่ต่างกันคือผมชอบเที่ยวคาเฟ่ลงรูปและแต่งตัว และงานอดิเรกๆคล้าย ผ.ญ เช่นทำอาหารหรือแต่งตัว ไม่เคยไปร้านเหล้าหรือกินเหล้าเพราะไม่ชอบ เพื่อนและผู้ติดตามในโซเชียลน้อยเพราะไม่อยากทำตัวเป็นคนฮอตกลัวดราม่ามีปัญหาแบบคนอื่นเขา  ส่วนเธอจะแทบตรงกันข้าม เธอกินเหล้าเข้าผับแต่งตัวยั่วแต่เธอก็มักจะทำตัวเรียบร้อยในสายตาคนอื่นซึ่งเรื่องทั้งหมดนี้ผมไม่ติดเลย ผมรับทุกอย่างที่เป็นเธอได้ทั้งหมดจนกระทั่ง

เธอมาร้องไห้แล้วขอโทษผม บอกว่าเธอยังไม่อยากมีใครเธอยังรักที่จะสนุก เธอรู้ตัวว่าถ้าเธอคบกันกับผมหลายสิ่งมากมายที่เธอจะต้องตัดทิ้งไปแน่ๆเพราะมันไม่ควรทำ ซึ่งผมเองดข้าใจแล้วไม่อะไร เราก็จากกันด้วยดีจนกระทั่งผมมารู้ทีหลังว่าเธอมี FWB มาตลอดและเป็นคนใกล้ ผมทั้งโกรธ ทั้งแค้น ทั้งเกลียด และพยายามระบายต่อหลายสิ่ง ตั้งคำถามกับสังคมถึงสิ่งที่ผมทำไปมากมาย แต่คำตอบที่ผมได้กลับเป็น  "ก็แค่คนคุยป่ะแก มีสิทธิอะไร"  "ผู้หญิงเขาก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดแล้วป่ะ" "อย่าไปอะไรเยอะ เดินออกมาเหอะ" "ชีวิตก็แบบนี้แหละ ธรรมดาปกติ"

ตอนนี้ผมเลยตั้งคำถามว่า สิ่งที่มันผิดพลาดคือตรงไหนกัน เราใช้ชีวิตอย่างดีมาตลอดไม่ใช่หรอ เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ ทำไมทุกคนถึงคิดว่ามันปกติ ทำไมเราถึงไม่มีใครเข้าใจ  การเป็นคนดีก็จะถูกทำร้าย การไม่เป็นผู้ล่าก็จะกลายเป็นเหยื่อส้ะเอง เปลี่ยนตัวเองดีไหม เป็นฝ่ายที่ทำร้ายคนอื่นดีไหม ยังไงโลกนี้ทุกคนก็ล้วนแล้วเกิดมาเพื่อตัวเองกันอยู่ดี จนตอนนัผมปัจจุบันตัวผมเองก็ยังสงสัยว่าสรุปแล้วทำไมโลกนี้ถึงปล่อยผ่านให้เกิดสังคมแบบนี้มาได้กัน แล้วถ้าเกิดว่ามีคนคิดแบบที่ผมตั้งคำถาม สังคมจะเหลือคนที่แคร์กันอีกกี่คน

ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมเล่าผมเองคงแค่อยากระบายและได้มีคนคุยเรื่องนี้ด้วยกันเป็นเพื่อนผมเท่านั้น ขอบคุณนะครับ