สิ่งที่จำได้ในฝันเริ่มแรก คือเรายังอยู่กับแฟนเราอยู่ดีดี แล้วสักพักแฟนก็ไปรอที่รถ แล้วเราก็ทำธุระหรืออะไรอยู่เลยจะค่อยตามไปทีหลัง และก็เป็นเวลากลางวันบ่ายๆ

      พอถึงเวลาที่เราจะกลับบ้านเราเลย เดินไปหาแฟนที่รถ แต่เดินไปเจอร้านขายของกินเป็นเพิงหน้าบ้านและมีห้องนอนห้องน้ำแบบเป็นเพิงเล็กๆอยู่ติดทุ่งนาฟิวเหมือนชนบท
  
     เราก็ยังไม่เอะใจอะไรเพราะอยู่ในภวังค์ของฝัน เราก็เลยถามทางผญ.ที่ขายของอยู่ว่าจะเดินไปรถแฟนได้ยังไง เพราะเราเห็นรถแฟนจอดอยู่ไม่ไกลจากทุ่งนา

      แต่เราหาทางเดินไปไม่ถูก ทีนี้แม่ของผญ.ที่ขายของกินก็โผล่มาบอกว่าจะพาเราไปมันต้องขับรถอ้อมไปอีกถนนนึง เราก็โอเคให้เค้าพาไป (ในฝัน) เราเชื่อง่ายมากเรื่องจริงเราไม่ไปแน่นอน
      
      สองแม่ลูกก็พาเราไปขึ้นรถเก๋ง โดยมีลูกสาวเป็นคนขับ แล้วขับแบบ หวาดเสียวมาก ขับเลี้ยวทีตีวงโค้งอย่างกับสิบล้อ เราเลยบอกให้จอดก่อนเราจะขอขับเอง นางก็พาไปจอดที่ซอยที่ดูมีความเจริญกว่าตอนแรกที่มีทุ่งนา

      เราเลยพยามเปิดมือถือ เพื่อจะใช้ Google map แต่มันเปิดไม่ได้เลย เราเลยพยายามเค้นถามสองแม่ลูกว่าเราอยู่ที่ไหนเราอยากกลับบ้าน แต่สองแม่ลูกก็ไม่ยอมบอกสักทีกลับชวนคุยเรื่องอื่นไปเรื่อย ทำให้เรายิ่งร้อนใจ เลยลงจากรถไปหาถามคนแถวนั้นก็ไม่มีใครสนใจเรา

      จนผญ.ที่เป็นลูกสาวแอบเดินมาบอกเราแค่
คำ ว่า " สันติสุขซอย 3 "

      เราก็เลยรีบขับรถของสองแม่ลูกออกมาจากที่นั่นให้ไวที่สุด แบบไม่สนสี่สนแปดอะไรแล้ว คือขับไปตามทางแบบมั่วๆก่อนให้ออกจากที่นั่นได้ก่อน เลี้ยวขวาเลี้ยวซ้ายอะไรไปเรื่อย

      จนมาถึงถนนที่กลับมาเป็นราดยางสลับลูกรังอีกครั้ง และมีทุ่งนาซ้ายขวา คล้ายกลับตอนแรกที่แยกกับแฟนและเจอสองแม่ลูกก่อนจะออกมาเจอซอยที่มีความเจริญ

      ทีนี้รถก็มีเริ่มมีปัญหาเข้าเกียร์อะไรไม่ได้เลยขับไม่ไป เราเลยลงเดินไปเรื่อยตามถนน ลืมบอกว่าตอนนี้เป็นเวลากลางคืนมืดแล้ว (ในฝัน)

      เราก็เดินไปตามถนนเรื่อยๆเพื่อจะเจอคนบ้าง จนเริ่มไปเจอคนกำลังทำนาบ้างรำไรในทุ่งนาและกำลังเดินตามถนนเพื่อกลับบ้าน

      เราเลยเห็นเด็กผช.ท้วมๆคนนึงดูเป็นมิตรเราเลยบอกให้น้องช่วยพาเราไปตามหาแฟนได้ไหมช่วยพี่ได้ไหม น้องก็ได้ยินดีพาเราไป เราก็ดีใจมากรีบเดินไปกับน้อง

      ระหว่างทาง ที่เดินไปเราก็มองเห็นคนที่อยู่ในทุ่งนา ตอนกลางคืนมืดๆ มองมาที่เราหมดทุกคน จนเราเริ่มรู้สึกกลัวและเหมือนเริ่ม รู้ตัว ว่าตัวเองกำลังติดอยู่ในความฝัน เลยร้องไห้หนักมากๆเพราะอยากกลับบ้าน

      เพราะมันรู้สึกหลงทางตลอดเวลา พอเรารู้สึกกลัวสุดขีดและร้องไห้จนน้ำตาใหลออกมาที่หน้าจริงๆ เราเลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาได้


      เราดูเวลาคือเที่ยงวันนิดๆ เรานอนไปตอนตี2 ตื่นมาฉิ๊งฉ่องตอนตี5 และเริ่มหลับต่อตอน 6 โมง แต่เริ่มฝันตอนกี่โมงเราไม่รู้

      แต่สิ่งแรกที่เราทำเมื่อเราตื่น คือเราเข้า Google เพื่อค้นหาคำว่า " สันติสุขซอย 3 " แล้วมันก็มีอยู่จริงแถวหนองจอก

      ซึ่งเราไม่เคยไปที่นั้นแถวนั้น ไม่เคยรู้จักไม่เคยได้ยินจากไหนมาก่อน เพราะเราอยู่รังสิต และเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงฝันอะไรแบบนี้  หรือวิญญานเราออกจากร่างไปเที่ยวเล่นแถวนั้น

มันพอจะแปลความหมายหรือทำนายฝันได้ไหมคะ