สวัสดีค่ะ อยากขอคำปรึกษาค่ะ เราใฝ่ฝันตั้งแต่เด็กที่จะทำอาชีพนี้ สอบชิงทุนไปเรียนปริญญาเอกต่างประเทศ กลับมาทำงานได้ประมาณ 6 ปีแล้วค่ะ แต่ก่อนเราก็ชอบสอน ชอบทำวิจัย แต่ตอนนี้เราไม่ชอบแล้วค่ะ รู้สึกเครียด กดดันตลอดเวลา ต้องตีพิมพ์สกอปัสให้ได้ทุกปี ถ้าไม่ได้ก็เงินเดือนอาจจะไม่ขึ้น หรือขึ้นน้อย (ถ้าตีพิมพ์ได้ เงินเดือนขึ้นสูงสุดประมาณ 4%) ตอนนี้เวลาต้องไปสอนก็จะเครียด แม้ว่าจะเตรียมการสอนแล้ว เคยสอนหลายครั้งแล้ว แต่ก็เครียดที่ต้องพูดต่อหน้าคน รู้สึกเหมือนแพสชั่นที่มีมันหายไปแล้ว

นอกจากนี้ ก็ต้องช่วยหลักสูตรทำมาเก็ตติ้ง หาลูกค้ามาเรียน เพราะโดนกดดันจากเบื้องบนว่าหลักสูตรต้องทำเงิน ต้องมีรายได้เลี้ยงดูตัวเอง รู้สึกว่าตอนนี้มหาวิทยาลัยจะเน้นแต่กำไรเป็นหลัก (มหาลัยรัฐระดับท็อปของประเทศ) แถมอาชีพก็ไม่มั่นคง ต่อสัญญาทุก 3-5 ปี

ตอนนี้ยื่นเรื่องขอตำแหน่ง ผศ ไปแล้ว เงินเดือนประมาณ 46000 + ค่าตำแหน่งประมาณ 11000 ก็เกือบหกหมื่น (แต่ค่าตำแหน่งไม่นับตอนขึ้นเงินเดือน ดังนั้นคำนวณแล้วจนเกษียณถึงจะมีโอกาสได้เงินเดือนแตะหนึ่งแสน)

ข้อดีก็คือไม่ต้องเข้างานทุกวัน เข้าเฉพาะวันที่มีสอนหรือมีประชุม เวลาที่เหลือก็ได้หายใจหายคอ ทำวิจัย เตรียมสอนอยู่บ้านได้ หรือถ้ามีเหตุฉุกเฉินต้องพาสมาชิกในครอบครัวไปหาหมอก็ทำได้ไม่ลำบากนัก

คิดเอาเองว่าถ้าทำเอกชน เงินเดือนน่าจะถึงหลักแสนได้เร็วกว่านี้ จากที่ถามเพื่อนร่วมรุ่นที่จบตรีแล้วทำงานเลย หลายคนก็เงินเดือนเกินแสนมาหลายปีแล้ว แถมยังทำงานแบบ WFH ด้วย เข้าใจว่าคงไม่ใช่ทุกคนจะได้ระดับนี้ แต่ก็เดาว่าเงินเดือนน่าจะดีกว่าเป็นอาจารย์

ที่คิดไว้คืออาจจะไปทำเอกชนสายไอที (AI/ML) ค่ะ เข้าใจว่าอาจจะต้องเข้าแบบ entry level เงินเดือนน้อยลงกว่าตอนนี้ แต่เมื่อมีประสบการณ์ 5 ปี+ ก็น่าจะเงินเดือนเยอะกว่าทำงานอาจารย์ต่อไปอีกห้าปี

ถ้ายังมีแพสชั่นอยู่ ก็คิดว่าอาจารย์เป็นอาชีพที่ดีพออยู่ได้ แต่พอมันหมดแพสชั่น มันเลยไม่รู้สึกอยากทำแล้วค่ะ ไปทำงานเพื่อเงินอาจจะดีกว่า

ใครพอมีประสบการณ์ย้ายไปทำเอกชน รบกวนช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ว่าเจอปัญหาอุปสรรคอะไรบ้าง คิดว่าตัดสินใจผิดไหมคะที่ออกไป