สวัสดีค่ะ คือมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องครอบครัว ขอเล่าก่อนนะคะ
พ่อกับแม่มีเราตอนแก่มาก ตอนนี้คือเราม.ปลายใกล้เข้ามาหาลัยแล้ว แต่ดันมีเรื่องพ่อกับแม่เข้ามา คือเขาทะเลาะกัน พ่อเก็บข้าวเก็บของจะออกไปแล้วแต่เรารั้งเขาไว้ เพราะแกแก่มากๆแล้ว70+ คือเราไม่ได้สนิทกับพ่อขนาดนั้น คือใช้คำว่าไม่ชอบ เพราะแกหัวร้อน และชอบพูดทำร้ายครส.คนในครอบครัว โดยเฉพาะแม่ ปกติแม่ทนมาโดยตลอดแต่ครั้งนี้แม่เรารับไม่ไหว บอกถ้าอยู่กันไม่ได้ก็ต่างคนต่างอยู่ ตอนแรกเรากะจะไม่ยุ่งในใจก็สองจิตสองใจ ด้วยความที่ว่ามีความคิดว่าอยากให้เขาแยกกันอยู่นานแล้ว แต่เอาเข้าจริงเห็นพ่อร้องไห้(ครั้งแรก) แล้วแกแก่แล้วถามว่าจะไปอยู่ไหน ก็บอกจะไปตายเอาดาบหน้าคือก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน เลยรั้งให้เขาไม่ไป ก็ดูเหมือนแกก็ยังใจอ่อนอยู่บ้างแต่ก็พูดว่าจะหาที่ไป เราก็ไม่มั่นใจว่าเขาต้องการอะไร ส่วนฝั่งแม่ตอนเครียร์กันแม่ก็บอกว่าพูดด้วยอารมโกรธ+รับไม่ไหวแกก็แก่แล้ว แต่ต้องมาโดนพ่อด่าทุกวัน เราก็ไม่ชอบนะที่แม่โดนแต่พอเราเข้าไปยุ่งก็จะพลอยโดนไปด้วย แต่เราก็รู้สึกว่าแม่ก็ไม่ได้อยากให้เขาไป เพราะตอนที่รั้งพ่อ แม่นั่นแหละบอกให้เราไปคุย เรากลัวด้วยความที่แก่กันแล้วจะออกไปจากบ้านโดยไม่มีจุดหมายเราก็อดห่วงไม่ได้ แต่ก็อยากให้เขาแยกกัน พ่อพูดเหมือนจะไปต/ยด้วยเราก็ยิ่งห่วง ถึงจะไม่ชอบแกมากขนาดไหนแต่พอต้องมาอยู่จุดนี้เราก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง เราบอกให้แกปรับตัวบอกข้อเสีย(กับพ่อ)ไปแล้ว แกก็เงียบนั่งซึม ไม่ลุกไปไหนเลยตั้งแต่ทะเลาะกะแม่ แต่ก็มีลุกไปกินข้าวบ้างอาบน้ำนอน เรื่องพึ่งเกิดวันนี้ พน.นี้เรามีธุระที่ต้องออกจากบ้านไป2วัน ด้วยความที่เขาไม่คุยกันเราก็เป็นห่วง เพราะถ้าไม่มีเราเขาจะอยู่กัรแค่2คน เรากลัวกลับมาพ่อจะไม่อยู่แล้ว เพราะไม่มีคนรั้งเขาแม่ดูทรงก็น่าจะไม่รั้ง เราแค่วัยรุ่นคนนึงอ่ะเราไม่รู้จะต้องทำไง อยากปล่อยแต่ก็เป็นห่วง ควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ