ตลอด 1 ปีที่ผ่านมา ผมก็รู้กายรู้ใจตัวเองเป็นปกตินะครับ ว่าตอนนี้จิตเป็นกุศลหรืออกุศลตามที่พระท่านสั่งสอน แต่ผมมาเอ๊ะตอนที่มารับรู้ข้อมูลว่าสติจะไม่เกิดหากจิตเกิดอกุศล พระบางท่านบอกว่าตอนที่ทำอกุศลสติมันเกิดครับแต่มันเกิดในทางที่ผิด มันไม่ใช่สติในทางธรรมครับ ​ไม่รู้ว่าถูกผิดยังไงนะครับ

แล้วในกรณีที่เราทำอกุศลโดยตั้งใจ เช​่น อาจารย์สั่งให้ไปจับสัตว์มาฆ่า และผ่าเพื่อศึกษาครับ หรือตอนที่ลงมือทำเพื่อสนองกิเลสของตนเองอย่างการสนองตัณหาหรือความต้องการครับ ตอนที่ทำผมว่ามันตั้งใจนะครับ แต่มันจะเป็นไปได้หรือไม่ครับว่าตอนที่กำลังทำอกุศลอยู่จิตมันจะมีสติรู้ว่ากำลังทำอกุศล? เพราะจากที่กล่าวมาข้างต้นนะครับ
จิตเป็นอกุศล = จิตไม่เกิดสติ(สติที่เอาไว้ในการพิจารณาธรรม ในมุมมองผม ผมรวมไปถึงกายใจด้วยนะครับ)

ผมเคยไปถามอาจารย์ที่ใจดีท่านหนึ่งครับว่าคนทางโลกส่วนใหญ่หรือคนรอบตัวก็สนองกิเลสแทบตลอดเวลา ​และเราก็ใช้กิเลสสร้างสรรงานต่าง ๆ ​เราควรทำยังไงครับ
อาจารย์ : "คนเราก็คงสนองกิเลสแทบตลอดเวลาแหละ(แต่ก็คงไม่ได้เหมารวมทุกคนนะครับ) แต่ให้มีสติรู้ว่ากำลังทำตามกิเลส ลดให้น้อยที่สุด และไม่ใช้กิเลสในทางที่ผิดก็พอ​"
ตอนนี้ก็ยังตัดสินใจไม่ได้เท่าไหร่ครับว่าน่าเชื่อถือหรือไม่ แต่ผมก็ชั่งน้ำหนักดูแล้วก็คิดว่ามันคงเป็นอย่างนั้นจริงและคงหลีกเลี่ยงได้ยากครับ ก็เลยพยามลดให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ และทำสมาธิเพื่อทดแทน
แต่ตรงคำกล่าวที่ว่า ให้มีสติรู้ว่ากำลังทำตามกิเลสน่ะครับ ซึ่งก็อาจจะขัดกับสิ่งที่ผมพูดไปข้างต้นไปแล้วนั้นครับ คืออกุศลเกิด สติจะไม่เกิดร่วมครับ

​ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าแปลก ๆ ครับ เพราะช่วงนี้ลงคำถามเกี่ยวกับศาสนาบ่อย เห็นว่าตัวเองมีความรู้ทางศาสนาของตัวเองยังไม่มากเลยจะเอาเวลาส่วนหนึ่งมาศึกษาครับ ทีนี้ก็กลายเป็นยาวเลยครับ 555536 เนื่องด้วยมีส่วนที่ไม่เข้าใจครับ
หากผมมีโอกาสไปถามพระท่านเมื่อไหร่คงถามให้หมดเปลือกแหละครับ ความสงสัยของผมมันอาจจะหมดเท่านี้มั้งครับ พอดีมีเรื่องเตรียมสอบต่าง ๆ ที่ต้องทุ่มเวลาให้กับตรงนั้นครับ
อยากลง,​แลกเปลี่ยนความรู้หรือแสดงความคิดในด้านอื่น ๆ บ้าง ไว้มีโอกาสหรืออยากลงผมคงจะมาลงนะครับ 555646 🩷💫
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ