สวัสดีค่ะ เราเด็กผู้หญิงคนนึงอายุ 16 ค่ะ อยากให้อ่านเรื่องของเราแล้วแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ
เรามีน้องชายแท้ๆ1คน ลูกพี่ลูกน้องอีก 3 คน เราโตมากับตายาย ช่วงเด็กๆเราอยู่กับตายายตลอดเลยค่ะเพราะพ่อแม่เราต้องทำงาน ตากับยายดูแลเราดีมากพาเราไปเที่ยวบ่อยๆชอบพูดให้เพื่อนฟังว่าเราคือกลานสาวคนโต
จนเราเริ่มโต มีลูกพี่ลูกน้องเพิ่มมาหนึ่งคน เราเริ่มอยู่กับพ่อแม่มากกว่า ตากับยายก็ต้องเลี้ยงน้องมาย(นามสมมุติ) น้องมายเป็นลูกสาวคนแรกของน้า(น้องสาวแม่) น้าเราเรียนจบปริญญา มีการงานการเงินมั่นคง ไม่เหมือนแม่เราเลยค่ะ แม่เราพลาดท้องเราจนเรียนไม่จบ ทำงานแค่โรงงาน ตากับยายภูมิใจมากๆเลยค่ะที่น้าเราเรียนจบมีการงานดีๆ เขาเลยชอบเอาไปพูดกับเพื่อนบ่อยๆหน่ะค่ะ
หลังจากมีน้องมายตากับยายก็ไม่สนใจเราเหมือนแต่ก่อนแล้วค่ะ แต่มันเป็นการไม่สนใจขนาดที่ว่าทุกครั้งที่บ้านเรามีปัญหาทางการเงิน ตากับยายมักตัดปัญหาโดยการไม่ช่วยหรือช่วยก็แค่ส่วนน้อย เสื้อผ้าชุดนักเรียนเรากับน้องก็ช่วยแค่ตัวสองตัวค่ะ
ผิดกับน้องมาย น้องได้ทุกอย่าง แค่น้องบอกเขาก็พร้อมให้แล้วล่ะค่ะ55555
จนตอนนี้เรามีลูกพี่ลูกน้อง3คนแล้วค่ะ เป็นลูกของน้าสาวเราทั้ง3คน ตากับยายภูมิใจกับเด็ก3คนนี้มากๆเลยค่ะ น่าจะภูมิใจตั้งแต่น้าเราแล้ว
แม่เราเป็นฝ่ายรองรีบอารมณ์ของตามาตลอด ตามักจะบ่นแม่เราอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆ โดยเฉพาะเรื่องเงินค่ะ ตาชอบแซะพ่อเราว่าพ่อเราคงไม่มีปัญหาพาไปเที่ยวไหน วันเกิดคงไม่ได้กินอะไรเพราะพ่อกับแม่ไม่มีเงิน มีอีกหลายคำพูดเลยค่ะ ที่ตาพูดออกมาแบบไม่สนใจความรู้สึกใครเลย จริงๆตาไม่อยากให้แม่เก็บเราไว้ด้วยซ้ำค่ะ แต่พ่อเราขอ พ่อบอกว่าพ่อดูแลครอบครัวของเขาได้
ตอนนี้เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ เราเรียนไกลบ้าน ทำงานก็ไกลบ้าน ช่วงแรกๆเราเลยจำเป็นต้องยืมรถยายไปค่ะ เราคิดว่ายายอาจจะให้รถกับเราใช้ แต่ยายคิดเงินค่ารถค่ะ เราเลยเลิกใช้ไปแล้ว ยายชอบคิดค่าอะไรเล็กๆน้อยๆกับเราตลอดเพราะรู้ว่าเราทำงาน
บ้านเรากำลังมีปัญหาทางการเงินค่ะใช้ได้แค่เดือนชนเดือน ตอนนี้เรากำลังจัดฟันอยู่ เดือนนี้มันไม่มีเงินสำรองจริงๆ เลยต้องไปยืมยายมาก่อน 1200 แต่เวลาคืนเราต้องคืน 1300 ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าบวกเพิ่มค่าอะไร
เราน้อยใจมากๆที่ครอบครัวเราเหมือนเป็นคนนอกครอบครัวของเขา ตากับยายพร้อมให้ทุกอย่างกับครอบครัวน้าสาว แต่กับครอบครัวแม่เราตรงกันข้ามทุกอย่าง
เราอยากรู้ค่ะว่าเราควรคิดยังไง เราควรรู้สึกยังไฃกับตายายเราคะ ทำไมพวกเขาถึงปฏิบัติกับครอบครัวเราแบบนี้หรอคะ (ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ)
ผิดมั้ยคะที่เราคิดว่าตากับยายไม่รักเรา
เรามีน้องชายแท้ๆ1คน ลูกพี่ลูกน้องอีก 3 คน เราโตมากับตายาย ช่วงเด็กๆเราอยู่กับตายายตลอดเลยค่ะเพราะพ่อแม่เราต้องทำงาน ตากับยายดูแลเราดีมากพาเราไปเที่ยวบ่อยๆชอบพูดให้เพื่อนฟังว่าเราคือกลานสาวคนโต
จนเราเริ่มโต มีลูกพี่ลูกน้องเพิ่มมาหนึ่งคน เราเริ่มอยู่กับพ่อแม่มากกว่า ตากับยายก็ต้องเลี้ยงน้องมาย(นามสมมุติ) น้องมายเป็นลูกสาวคนแรกของน้า(น้องสาวแม่) น้าเราเรียนจบปริญญา มีการงานการเงินมั่นคง ไม่เหมือนแม่เราเลยค่ะ แม่เราพลาดท้องเราจนเรียนไม่จบ ทำงานแค่โรงงาน ตากับยายภูมิใจมากๆเลยค่ะที่น้าเราเรียนจบมีการงานดีๆ เขาเลยชอบเอาไปพูดกับเพื่อนบ่อยๆหน่ะค่ะ
หลังจากมีน้องมายตากับยายก็ไม่สนใจเราเหมือนแต่ก่อนแล้วค่ะ แต่มันเป็นการไม่สนใจขนาดที่ว่าทุกครั้งที่บ้านเรามีปัญหาทางการเงิน ตากับยายมักตัดปัญหาโดยการไม่ช่วยหรือช่วยก็แค่ส่วนน้อย เสื้อผ้าชุดนักเรียนเรากับน้องก็ช่วยแค่ตัวสองตัวค่ะ
ผิดกับน้องมาย น้องได้ทุกอย่าง แค่น้องบอกเขาก็พร้อมให้แล้วล่ะค่ะ55555
จนตอนนี้เรามีลูกพี่ลูกน้อง3คนแล้วค่ะ เป็นลูกของน้าสาวเราทั้ง3คน ตากับยายภูมิใจกับเด็ก3คนนี้มากๆเลยค่ะ น่าจะภูมิใจตั้งแต่น้าเราแล้ว
แม่เราเป็นฝ่ายรองรีบอารมณ์ของตามาตลอด ตามักจะบ่นแม่เราอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กๆน้อยๆ โดยเฉพาะเรื่องเงินค่ะ ตาชอบแซะพ่อเราว่าพ่อเราคงไม่มีปัญหาพาไปเที่ยวไหน วันเกิดคงไม่ได้กินอะไรเพราะพ่อกับแม่ไม่มีเงิน มีอีกหลายคำพูดเลยค่ะ ที่ตาพูดออกมาแบบไม่สนใจความรู้สึกใครเลย จริงๆตาไม่อยากให้แม่เก็บเราไว้ด้วยซ้ำค่ะ แต่พ่อเราขอ พ่อบอกว่าพ่อดูแลครอบครัวของเขาได้
ตอนนี้เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะ เราเรียนไกลบ้าน ทำงานก็ไกลบ้าน ช่วงแรกๆเราเลยจำเป็นต้องยืมรถยายไปค่ะ เราคิดว่ายายอาจจะให้รถกับเราใช้ แต่ยายคิดเงินค่ารถค่ะ เราเลยเลิกใช้ไปแล้ว ยายชอบคิดค่าอะไรเล็กๆน้อยๆกับเราตลอดเพราะรู้ว่าเราทำงาน
บ้านเรากำลังมีปัญหาทางการเงินค่ะใช้ได้แค่เดือนชนเดือน ตอนนี้เรากำลังจัดฟันอยู่ เดือนนี้มันไม่มีเงินสำรองจริงๆ เลยต้องไปยืมยายมาก่อน 1200 แต่เวลาคืนเราต้องคืน 1300 ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าบวกเพิ่มค่าอะไร
เราน้อยใจมากๆที่ครอบครัวเราเหมือนเป็นคนนอกครอบครัวของเขา ตากับยายพร้อมให้ทุกอย่างกับครอบครัวน้าสาว แต่กับครอบครัวแม่เราตรงกันข้ามทุกอย่าง
เราอยากรู้ค่ะว่าเราควรคิดยังไง เราควรรู้สึกยังไฃกับตายายเราคะ ทำไมพวกเขาถึงปฏิบัติกับครอบครัวเราแบบนี้หรอคะ (ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ)