อันนี้ช่วงชีวิตมหาลัยของผมคับ ตอนนี้เพิ่งเข้าปี 1 คับ
ทำไมพ่อแม่ต้องคาดหวังกับตัวเรามากขนาดนี้คับ
บางอย่างก็เข้าใจนะ แต่บางทีก็เหนื่อยบ้างท้อบ้าง
ไม่รุ้จะเอาตัวเองไม่อยุ่จุดใหน กลับมาถึงบ้านบางทีก็ไม่ได้คุยไรสร้างสรรค์ก็มาคุยแต่เรื่องเครียดๆกดดันชีวิต
ทั้งๆที่เราเลือกเดินเอง อยากมีอนาคตเป็นของตัวเอง
บางอย่างก็มาพูดบั่นทอนทำไมไม่รู้ ทั้งๆที่มันมีไรดีๆให้พูดเยอะแยะ
บางครั้งก็แค่อยากกลับบ้านมากินข้าวให้อร่อย มีความสุขในแบบที่ควรจะเป็น
GenเขากับGenเรามันต่างกันพอสมควรแต่ก็พยายามเข้าใจเขานะ