เราไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไงดี มันเป็นเรื่องที่หดหู่ที่สุดสำหรับเรา ตั้งแต่ที่เคยเลี้ยงเเมวมา ก่อนหน้านี้เราเลี้ยงแมวมา1ตัว โตและเเข็งแรง ทำหมันเรียบร้อย เพศเมียอายุ2ปี และไม่เคยคิดจะเลี้ยงเพิ่ม เพราะการเลี้ยงแมวมันต้องพร้อมหลายๆอย่าง ทั้งค่าอาหาร ค่าหมอเวลาป่วย แต่อยู่ๆวันนึงเราขับรถ ระหว่างทางเราเห็นลูกแมววตัวเล็กมาก วิ่งออกมา แล้วถนนนั้นเป็นเส้นที่รถวิ่งเร็วมาก เราเลยจอดชะลอลงไปดูมัน ด้วยความที่กลัวมันจะถูกรถชน เลยพามันเข้าไปตรงศาลา ให้ห่างไกลรถสักหน่อย และเอาไก่ให้มันกิน พอกำลังจะเดินออกมา มันวิ่งตามมา แววตาเศร้าของมันทำให้เราอดใจจะทิ้งมันไม่ลงจริงๆ เราก็ไม่รู่ว่ามันเป็นโชคชะตาหรืออะไร เพราะปกติเจอแมวบ่อย แต่เราก็ไม่เคยจะจอดรถลงไปดู แต่กับตัวนิ้ ไม่รู้อะไรดลบันดาลใจให้เราจอดรถลงไปดูมัน เราเลยตัดสินใจจะเอามันมาด้วย เผื่อจะไปโพสหาบ้านให้มัน ให้มันได้บ้านที่อบอุ่น ดีกว่ามาอยู่ตรงนิ้ เพราะจุดจบก็คงไม่พ้นกับการถูกรถชน แต่อยู่ๆ มันก็มีแมวอีก2ตัววิ่งออกมาจากพุ่มหญ้า เราตกใจมาก  เพราะตอนแรกคิดว่ามันจะมีแค่ตัวเดียว สุดท้ายเราก็เลยตัดใจ พาขึ้นรถทั้ง3ตัว กะว่าเอากลับมาก่อน ให้มันพอกินอาหารแล้วค่อยโพสหาบ้านให้พวกมัน แต่อยู่ๆพอเอามา เราก็คอนโพสหาบ้านให้มันทุกวัน แต่มันก็เงียบ จนเราเองก็เลี้ยงมันไปเรื่อยๆ  ตั้งแต่ตัวเล็ดผอมแห้ง ท้องป่อง จนโตขึ้น ด้วยความที่เลี้ยงมันเรื่อยๆจนมันโต ค่าอาหารจากซื้อถุงเล็ก ก็ต้องกลายเป็นซื้อยกกระสอบ ช่วงนี้นเรายังพอทำงาน ยังพอที่จะมีเงินซื้อให้พวหมันได้กินอิ่มนอนหลับ เท่าที่เราจะทำได้ จากที่เลี้ยงตัวเดียวก็กลายเป็นเพิ่ม3ตัวเป็น4ตัว เราก็ไม่รู้จะทำไง โพสหาบ้านก็แล้ว โพสแทบทุกวัน แต่ก็ไร้วี่เเวว จะพาไปปล่อยก็ทำไม่ได้ เพราะเป็นคนเก็บมันมา เเล้วยิ่งอยู่ไปนานขึ้น เราก็รักมัน มันก็เกิดความผูกพัน แรกๆ3ตัวที่มา ก็เข้ากับแมวเราไม่ได้ เพราะมันยังไม่คุ้นกลิ่น แต่พออยู่ไปเรื่อยๆ มันก็เริ่มเข้ากันได้ จากที่แมวบ้านเราก่อนหน้านิ้ที่อยู่ตัวเดียวมันเหงา ก็กลายเป็นได้เล่นกัน ทุกอย่างแฮปปี้ไปหมด 3ตัวที่เราเอามา เราตั้งชื่อว่า โชกุน ส้มจี๊ด และไข่ขาว เพราะมันจะมีสีส้ม2ตัว และสีขาว1ตัว เลี้ยงมา ประทังค่าอาหารให้ผ่านไปได้ทุกเดือน เพราะเราซื้อยกกระสอบ แต่แล้วอยู่ๆ โชกุนก็มีอาการซึม จากที่เป็นแมวที่กินเยอะ ขอกินเก่ง ร้องเก่ง อยู่ๆมันก็ซึม ไม่กินอะไรเลย และมีน้ำลายย้อย เราก็เลยคิดว่ามันควจะเป็นร้อนใน เลยใช้ยาเขียวป้อนให้มัน เพราะเราเคยใช้ยาเขียวรักษาแมวที่ป่วยแล้วมันหาย เราก็เลยรักษาตามมีตามเกิด แต่พอผ่านไปได้แค่คืนเดียว เช้าวันที่8/3/68 เรากำลังจะเข้าไปดูมัน ช่วงบ่ายโมง ก็เห็นมันนอนตายในห้องน้ำ อึไหล เราตกใจมาก ช็อค ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนอึ้ง แมวที่แข็งแรงสมบูรณ์ ขอกินเก่ง วันนี้ภาพตรงหน้าที่เราเห็นมัน คือมันนอนตายตัวแข็ง เราทำอะไรไม่ถูกเลยนะตอนนั้น เพราะมันเเค่เพียงข้ามคืนเดียวเท่านั้น ที่อยู่ๆมันมาไปกระทันหัน เราไม่รู้เลยว่ามันเป็นอะไรกันแน่ มันเร็วเกินไปจริงๆ เราก็ได้แต่ร้องไห้ ได้แต่นั่งกอดส้มจี๊ด ตัวที่สนิทกับโชกุนและนอนด้วยกันมากที่สุด เราก็พยายามทำใจและคิดว่าตัวที่เหลือจะต้องดูแลให้ดีที่สุด แต่อยู่ๆ หลังผ่านไป2วัน ส้มจี๊ดมีอาการซึม อาเจียนเป็นน้ำเหลืองแลพฟอง ไม่กินอาหาร เราคิดว่ามันน่าจะติดไข้จากโชกุน และอาจเกิดจากการตรอมใจ เพราะ2ตัวนี้ ค่อนข้างตัวติดกันตลอด นอนก็นอนด้วยทุกคืน เราเลยพยายามป้อนน้ำ อย่างน้อยก็ไม่ให้มันขาดน้ำเพราะกลัวจะน็อกไป  เรากลัวมากๆ ใจคอไม่ดี เพราะโชกุนก็ได้จากเราไปแล้วตัวนึง และไข่ขาวก็เรื่มมีอาการเหมือนส้มจี๊ดอีก คือซึมเหมือนกันไม่กินน้ำไม่กินอาหาร จากที่พวกนิ้เป็นแมวที่กินเก่งมาก กินจนตัวอ้วน มาตอนนิ้ มันซึมกันไปหมด ยกเว้นแมวเราอีกตัวที่เลี้ยงมาก่อนหน้านิ้อาการปกติ  เราก็เริ่มคิดว่ามันไม่ใช่แล้ว และด้วยความกลัว มันจะตายเหมือนโชกุน เราเลยไปซื้ออาหารเปียกมาป้อนมัน ไข่ข่าสพอกินบ้าง แต่ส้มจี๊ดบ้วนออกหมด  เราจะป้อนยาเขียวเราก็กลัวมันจะไม่ช่วยอะไร แต่ด้วยความที่ตอนนี้เราไม่มีกำลังทรัพย์พอที่จะพามันไปหาหมอ เพราะมันป่วยพร้อมกันทีเดียว2ตัว เราคิดว่าค่ารักษามันต้องแพงแน่นอน เราก็เลยลองแค้นป้อนยาเขียวให้มันทั้ง2ตัว ไข่ข่าวกินยาง่ายมาก ไม่บ้วนไม่คลายออก แต่ส้มจี๊ด บ้วนและไม่ยอมกลืนเลย ต่อให้เราจะพยายามป้อนแค่ไหนมันก็ตะบ้วนออกมาหมด จนเรานั้งดูพวกมันแล้วน้ำตาไหล เรากลัว กลัวพวกมันจะตาย เราสงสารมันมากๆ แต่ทำอะไรไม่ได้เลย ตอนนั้นเงินเรามีติดอยู่ในกระเป๋า1,500  เราเลยตัดสินใจพามันไปหาหมอใกล้บ้าน ปกคิเราจะพาหาคลินิกแห่งหนึ่ง แต่มันต้องเดินทางค่อนข้างไกล และเดินทางลำบาก เราเลยเลือกที่จะพาหาแถวบ้าน เพราะอาการของพวกมันตอนนั้นดูแย่มาก เราหาคลินิคที่ใกล้สุด เราก็พามันไป เค้าก็ไม่ได้ตรวจอะไรเลย ไปถึงก็ฉีดยาแก้ไข้ และให้น่ำเกลือ ทั้งหมด400บาท แต่ไม่มียาอะไรให้มา หลังจากนั้นพอกลับมาถึง อาการมันเหมือนจะดีขึ้น แต่ก็ยังไม่กินเหมือนเดิม เราก็พยายามป้อนน้ำ ป้อนอาหารเปียก  แต่อาการส้มจี๊ดดูไม่ค่อยดี มันไม่ค่อยกิน และเอาแต่ตอนนอนซึม เราก็เลยป้อนไข่ขาว พอผ่านไป4ชม.ตัวก็เริ่มร้อน หมอก็ไม่ได้ให้ยาอะไรมาเลย เราเลยตัดสินใจป้อนยาเขียวต่อ ไข่ขาวก็กิร แต่ส้มจี๊ดก็บ้วนออกเหมือนเดิม สรุปยาเขียวที่ป้อนไป ส้มจี๊ดไม่ได้กินเลย มีแต่ไข่ขาวที่เราป้อนแล้วมันกลืน เราก็เลยพยายามเช็ดตัว มันก็ตัวเยนขึ้น เราก็เฝ้ามันนั้นคืนจนถึงตี5หัวรุ่ง เราก็เห็นมันนอนกันปกติ ก็เลยกะจะเข้าไปนอนแล้วค่อยรีบตื่นทาดูมันต่อ แต่พอช่วง9โมง เราเข้ามาดูมัน ปรากฎว่าส้มจี๊ดตายแล้ว วินาทีนั้น เรางง เราช็อก มันบอกไม่ถูก เรายังเล่นกับมันอยู่เลย2คืนด่อนที่มันจะเป็นแบบนิ้ มันตายไล่เลียกัน จนเราทำอะไรไม่ถูกเลย กวาจะเลี้ยงมันมาได้ขนาดนิ้ ป้อนยา ถ่ายพยาธิ ทุก3เดือน เราเลยตัดสินใจพาไข่ขาวไปหาหมอที่คลินิกประจำที่เคยพาแมวไปรักษา เค้าก็ได้ทำการตรวจเลือดและหัด เราก็แอบคิดว่ามันต้องแพงแน่ๆ แต่ขอแค่อย่างเดียวอย่าเกิน1000เลย ทั้งตัวเรามีแค่1000บาท เรายอมทุกอย่าง เพื่อให้ได้รักษามัน เราเสียโชกุนกับส้มจี๊ดไปแล้วติดๆกันแม้แต่เวลาทำใจยังไม่มี  ตอนนิ้เราจะทำไงก็ได้ให้ไข่ขาวรอด คิดแต่ว่ามันต้องรอดและแล้ว ผลตรวจก็ออกมา มันเป็นไข้หัด  เราน่ำตาไหลเลย เราเล่าอาการของโชกุนและส้มจี๊ดให้หมอฟัง หมอบอกว่าเป็นหัดหมด โรคนิ้มันน่าดลัว ถ้าเป็นแล้วไม่ได้รักษาทันทีโอกาสแมวตายสูงมาก  ถ้าเป็นไข้ปกติยังไงมันก็ไม่ตายเร็วแบบนิ้แน่ๆ  หมอตรวจไข่ขาวและบอกว่าภูมิตกมาก มาช้ากว่านิ้มีสิทธิ์ที่มันจะตาย และมีภาวะซีด เม็ดเลือดขาวต่ำมาก  หมอฉีดยาเพิ่มภูมิ และอีก2ยาซึ่งเราไม่แน่ใจว่ายาอะไรแล้ว ตอนที่หมอบอก เราก็ทำตัวไม่ถูกเลย เราถามหมอไปว่าหนูเลี้ยงระบบปิดหมด ไม่เคยออกนอกบ้านทำไมน้องถึงเป็นหัดได้ ในความคิดเราตอนนั้นเราคิดว่าแมวที่เป็นหัดส่วนใหญ่คือแมวที่เลี้ยงระบบเปิดแล้วออกไปเล่นนอกบ้านจนทำให้ติดตัวอื่นมา แต่เปล่าเลย เลี้ยงระบบปิดก็เป็นได้ เพราะหมอบอกว่าตะกูลมัน หรือพ่อแม่มันน่าจะเป็นแล้วมันติดมา ทำให้เราน้ำตาคลอเลย เพราะแมวเราที่บ้านอีกตัวไม่รู้จะไปด่วยคิดหรือเปล่า เครียดไปหมด หมอเลยแนะนำให้ไข่ขาวแอดมินก่อนเพราะถ้าเอากลับไป น้องคงไม่รอด  เราไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆ เลยให้ไข่ขาวแอดมิทไป หมอบอกว่าน้องควรแอดมิทสัก3คืนเพื่อให้น้ำเกลือเพราะน้องเพลียไม่กินอะไรกลัวจะช็อก เค้าเลยเก็บมัดจำเราไป1000บาท และเค้าก็คอยอัพเดตอาการทางไลน์ทุกวัน อาการน้องก็ยังคงที่ ยังซึมแต่พอกินข้าวได้ เราเลยถามหมอว่าถ้าจะไปรับน้องกลับวันนี้เลยได้มั้ย แต่หมอเค้าก็บอกมาว่ายังไม่แนะนำให้เอาน้องกลับไปก่อนเพราะอาการน้องยัง50/50 อยากให้น้องได้รับยากระตุ้นภูมิสักอาทิตย์นึงเราไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะตอนนี้ยอดที่หมอแจ้งมาระยะ3คืนที่น้องแอดมิทไป เป็นยอด1,900บาท แม้แต่เงิน900ที่จะไปจ่ายเค้าตอนนี่เรายังไม่มีด้วยซ้ำ เราไม่รู้ควรต้องทำไงเลยจริงๆ เราไม่เคยเสียดายเงินเลยที่พามันไปรักษา เพราะหมอบอกไข่ขาวสู้มากและมีโอกาสหายถ้ายังแอดมิทอยู่ต่อจนกว่าจะให้ยาเพิ่มภูมิและวิตามินครบ เพราะถ้าพากลับไปตอนนี้  น้องอาจจะไม่ไหว  เราไม่รู้จะทำยังไงเลย ตอนนี้เราเองก็ตกงาน ใจอยากรักษาน้องต่อมากๆ เราไม่รู้ว่าควรต้องทำไงต่อ กลับมาที่บ้าน เรามองไปในห้องจากที่เคยมี4ตัววิ่งเล่นกัน ตอนนี้มันเหลือแต่ความว่างเปล่า เหลือแค่แมวของเราตัวเดียวที่เลี้ยงมาก่อนหน้านิ้  ตกกลางคืนมันร้องกระวนกระวายเหมือนเรียกหา3ตัวที่หายไป  ทั้งที่ก่อนหน้านิ้มันไม่เคยมีอาการแบบนี่เลย คงจะคิดถึง มันคงจะคิดว่าหายไปไหนกันหมด โดยเฉพาะกับไข่ขาว เพราะแมวเราตัวนิ้จะสนิทกับไข่ขาวมากที่สุด เลียให้ตลอด เล่นด้วยกันตลอด เราอยากให้ไข่ขาวรอดแล้วกลับมาอยู่ด้วยกัน2ตัวก็ยังดี ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรต้องทำยังไงเลยจริงๆ ค่ารักษาแมวก็แพงเหลือเกิน แอดมิทคืนนึง400-500 เราหมดปัญญาจริงๆ เราควรต้องทำไงดีทุกคน ได้แต่นั่งพูดกับแมวเราอีกตัวว่าแม่ก็อยากจะเอาไข่ขาวกลับมาให้หนูนะลูก แต่แม่ก็จนปัญญาแล้วจริงๆ 😩😣