×× ชีวิตผม เริ่มต้น ใหม่ที่ประเทศซาอุดิอราเบีย # 2 ××

ชีวิตการทำงาน ตปท.อย่างผมความมุ่งหวังที่ออกไปทำงานต่างบ้าน ต่างเมือง เพราะอยู่ในไทย ผิดพลาด นับจากเรื่องการคบเพื่อน สังคมในโรงงาน แบบว่า บ้านนั้นมีทีวี.สี บ้านนี้มีตู้เย็นห้องข้างเคียงจะเห็นกันหมด รับทราบนะครับร้านขายเครื่องไฟฟ้าในจังหวัดผมอยู่ ได้รถปิคอัฟฟรีจากบริษัท ฮิตาชิเพราะทำยอดทะลุเป้าขายของให้พนักงานโรงงานที่ผมทำสองคัน นั่น ใครซื้อทีวี.ยุคนั้น ร้านนั้นเชียร์แบรนด์นี้เลย ผมเองเริ่มดื่มเหล้าหลังทำงาน และดื่มแบบ ทุกวัน เพื่อนในแผนกคือดื่มทั้งนั้นครับเลิกงานมา คือถ้ามีคนเริ่มต้องมีคนต่อ นั่นคือสังคมชีวิตคนทำงาน สังคมโรงงานในไทย

ครานี้ เกี่ยวกับสังคมทำงาน ตะวันออกกลางบ้าง ถึงจะเป็นผู้ชาย แต่บางคน มันหนักกว่าผู้หญิง มีอิจฉาริษยาเช่นกันและที่สำคัญมีทุกชาติ ศาสนาครับ ผมเอง ทำงานช่วงแรกทำงานกะเดียว เพื่อนร่วมห้องก็คือคนไทย อดีตเคยทำงานร่วมกันที่ปูน(ตรานก) เพื่อนคนนี้มาด้วยคำแนะนำผมเอง บินมาทีหลังครับ ผมเอง หลังกลับมาจากพักผ่อน ใช้หนี้ค่าหัวหมด ก็เริ่มเก็บเงินส่งแม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย บ้านที่อยู่คือบ้านสมัยเด็กๆแต่ที่ทางคือเพื่อนแม่ครับ ซึ่งคบรู้จักมาตั้งแต่ปี2503 ไม่ใช่ญาติแต่ดีกว่าญาติทางพ่อครับ เพราะตามจริงการที่ย้ายบ้านจากบ้านเดิมผมเกิด มาเพราะอาน้องชายพ่อ แต่แล้วอาสะใภ้ ก็มีเรื่องขัดใจอะไรต่อมิอะไร แม่เลยย้ายมาอยู่กับน้าผู้มีใจอารีย์

และหลังผมกลับไปญาติคิอลูกผู้น้อง ยังไปรังควาญแม่ผมสรุป พี่ชายต้องย้ายแม่ย้ายบ้าน มาจากที่เดิมห่างจากบ้านเดิมสองกม.บังเอิญที่ตรงบ้านพี่ชายเขาจะขายเลยได้จังหวะเหมาะ มีเงินเลยตกลงจะเอาทั้งหมดมีสองแปลงมีสองโฉนด แต่ผมยังขาดเงินเลยหันมาหาพวกเพื่อนในแผนกลงแชร์ กันแต่เพื่อนที่แนะนำมาคือนักเล่นการพนันผมเพิ่งรู้หลังจากเปียร์แชร์ไป เครียดครับ เงินจ่ายไปแล้วครึ่ง เหลืออีกครึ่ง ผมปรึกษาเพื่อนต่างชาติปากีสถาน เล่าเรื่องให้ฟังกลุ่มเพื่อนๆห้าหกคนปากีสถาน รวมรวมเงิน เดือนที่เพิ่งออกนำเงินมาให้ครบบอกเอาเงินนี้ส่งบ้านนะจะได้มีที่ เพื่อนที่ทำงานกับผมปากีสถานนี้ทำงานไกล้กันเป็นคลีนเน่อร์คือทำเก็บกวาดบริเวณโรงงานครับเงินเดือนเขาน้อยกว่าผมตั้งครึ่ง ผมเองปลื้มใจจนน้ำตาไหล เพื่อนที่รู้จักกัน ณ.ที่ตรงนั้น กับเพื่อนรักคนไทยเห็นกันมาจากอายุ14ปี ทำเอาเจ็บปวด มันคือเรื่องจริงครับ

เพื่อนที่เล่นแชร์ เนื่องจากทำงานคนละกะนอนห้องเดียวกันเลิกงานกลับมาถามเงินที่ติดค่าแชร์ตอบหน้าตาเลย เอาไปเล่นไฮโลว์หมดเกลี้ยง กรรมจริงๆ เพื่อนผมคนนี้เวลาเล่นเขาต้องมีการหิว มาม่าคนไทยต้มขายในวงไฮโลว์ เพียงต้มน้ำใส่มาม่าถ้วยละสิบรียาลครับ ผมเองอยากทำแต่คงสู้กลิ่นควันบุหรี่ไม่ไหว แต่ผมมาในเมืองจูเบล หาซื้อขนมเปี๊ยะ ฟิลิปินส์ ทำขายมาขายเอากำไรเป็นเงินสดซื้อมาห้ารียาลขายสิบรียาล ใครอยากกินให้มาเอาที่ห้องครับ ตอนนั้นซุปเปอร์มาเก็ตยังไม่มีครับ ผมเองหาเงิน แบบรับจ้างทำความสะอาดบ้านให้ซาอุดิผมก็เอาจ้างครั้งหนึ่งไปกันหลายคน สี่ห้าคนกวาดบ้านบ้างห้องน้ำ กับเพื่อนๆปากีสถาน คนไทยพอรู้แบบนั้น เขาตำหนิไปทำไมทำไม่อายเขามาตีรัมมี โขลกไฮโลว์แป๊บเดียวได้แล้ว เสียศักดิ์ศรี ผมนิ่งไม่ตอบอะไร ครับ นึกศักดิ์ศรีกินไม่ได้นะ

ผมบอกตัวเองเสมอว่า อะไรๆผ่านมา รู้มาเราจะไม่ข้องเกี่ยวกับสิ่งไม่ดีนะ ผมภูมิใจที่หาเงินนอกเหนือจากงาน OT. ผมเองมุ่งหน้าทำงาน สร้างฝัน ได้ที่ปลูกบ้านแล้วครับ ที่นั้นอดีตสมัยเด็กๆคือนาร้างทำนาไม่มีน้ำ เขาปล่อยร้าง คนมีเงิน้ลยคว้านซื้อและเขาจัดสรรค์ขาย ตั้งแต่ผมทำงานในไทยตารางวาละ250บาท ค่าเงินสมัยปีพศ.2520 แต่ผมไม่ใส่ใจจะซื้อครับ ชีวิตการทำงาน ทุกคนฝันจะทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ คุยสู่กันฟัง ผมเองก็ได้ดังฝัน ทุกอย่าง ชีวิตเปลื่ยนแปลงในทางที่ดี แม่เองตอนผมมาปีแรกแม่ไม่มาส่งเพราะ ไม่เชื่อว่าผมจะเปลื่ยนแปลงตัวเองได้ เพราะทำงานในไทย ผมหน้าใหญ่เลี้ยงเหล้าเพื่อนหมดทุกเดือน เพื่อนกินเพื่อนเมามีมากมาย มารู้ตัวตอนบ.เลิกจ้างเพื่อนหมางเมินเลยครับ  

วันนั้นผมอยากได้ อีเลคโทน ยามาฮ่า ราคาสี่พันห้าร้อยรียาล ไปบอกเพื่อนรุ่นพีคนไทยบ้านเขาอยู่นครพนม ผมอยากได้คำแนะนำเพราะเขามาอยู่ก่อน เขาบอกไม่ยากเดี๋ยวพาไปนะ อัล-โกบาร์ ผมตกลงตามนั้นจะได้ไปกลับเร็วขึ้นถ้าไปรถบัสโรงงาน จะออก15น.และกลับตอน20.30น. ครับ พี่ณรงค์ ออกเดินทาง 16 น.นะไปรถเก๋งส่วนตัวแกซื้อไว้ใช้รถที่นั่นราคาถูกครับมือสองกลางเก่ากลางใหม่ 4,500-6,000 Sr. ระหว่างทาง แกเอ่ย เดี๋ยวแวะเล่นไฮโลว์หาค่าน้ำมันก่อนนะ นึกทึ่งในใจ..ก็น้ำมันลิตรละ30halala เติมสิบรียาลก็เต็มถังล่ะ แวะเข้าแคมป์เพื่อนคนไทยที่ Jubail , เอาละเราพลาดไปรึเปล่า เฮ้อ นึกในใจ พี่ณรงค์ นั่งเล่นกับกลุ่มคนไทยแรกๆผมนั่งดู แต่แล้วผมเลยุอยห่างเพราะควันบุหรี่ บอกเขาพี่ผมเหม็นบุหรี่เวียนหัวขอแยกนั่งอีกทีนะ ผมเองรอจนตลาดปิด เขายังไม่เลิกสรุปกลับห้องพักครับ เอ่ยวันหลังพาไปนะ

ผมนึกออก คงคิดเอาผมไปเห็นการเล่นมีเงินล่อตาล่อใจแล้วผมจะร่วมวงด้วยแต่โดยนิสัย ผมไม่เคยเล่นครับ การพนันทุกๆอย่างไม่มีในกมลผมเลย เสียก็เรื่องดื่มเหล้านี่ละ นี่คือประสพการณ์ แย่ๆจากเพื่อนคนไทย ที่เจอมาครับ บางทีเพื่อนคนไทยถืออิสลามนี่ล่ะก่อนกลับ เขามาบอก นี่เอ็งอย่าไปข้องเกี่ยวกับไฮโลว์นะ มันใช้รีโมท พร้อมโชว์ให้ดูกดคลิ๊กบูกพลิกปั๊บ มิน่าล่ะ ถึงได้เสีบกันจนหมดตัว เซียนไฮโลว์ ลงทุนผ่านิ้วฝังแม่เหล็กนะเว๊ย แต่พี่มีรีโมทว่ะ ผมบอกพี่ก็เห็นผมนับจากผมมาปีแรก ผมไม่เคยยุ่งเกี่ยวที่สำคัญคือแพ้ควันบุหรี่ น่านแหละเตือนเอาไว้ไง เขาบอกผม

***  หมายเหตุ ผมใช้แท็ปเล็ตพิมพ์ครับ จะมีผิดพลาดภาษา แต่ผมจะตามแก้ครับ คอมพ์ผมยังไม่ได้อัฟเดท และบางทีอาจตอบช้า ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะอ่านนะครัย***

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ภาพเพื่อนๆชาวปากีสถาน จากการาชิ น้ำใจงาม ที่เขาทำงาน คนละแผนก แต่กลุ่มนี้ สามสี่คนที่รวบรวมเงิน เอามาให้ผมช่วยผมยามคับขัน ภาพนี้ วันที่เราย้ายที่นอนหนีภัยสงคราม อ่าวเปอร์เซียร์ ไปห่างจากที่อยู่สามร้อยกม.ไปAL-Hassa  ซึ่งยังพูดคุยกัน เสมอตอนนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่