เราต้องมาทำงานต่างประเทศโดยจะสามารถย้ายกลับไทยได้ประมาณปี 2573 ค่ะ เราอยากทำจนถึงระดับซีเนียร์ก่อนค่อยลาออกแล้วเอาประสบการณ์กลับไปทำงานที่ไทย จะสามารถหางานในสายงานได้ง่ายและเงินดีกว่ากลับไปแบบจูเนียร์ (สายเทคโนโลยีค่ะ) แต่แฟนอยากให้กลับภายในปี 2570 เนื่องจากแฟนเป็นคนค่อนข้างขี้เหงาด้วย อยากใช้เวลาแบบ physical กับเราเยอะๆ ไปกินข้าว ไปเที่ยว เจอกันทุกวันอะไรแบบนี้ค่ะ (ยังไม่แต่งงานกันค่ะ) เราเสนอจะบินกลับไทยไปหาบ่อยๆทุกปีหรือรวบรวมวันหยุดไปอยู่ไทย 1-2 เดือนต่อปีตลอดช่วงที่ทำงาน เราจะซื้อตั๋วเอง เขาก็มองว่าน้อยเกินไปค่ะ

ส่วนตัวเรารักแฟนมาก แต่เราก็ไม่อยากทิ้งโอกาสเติบโตในหน้าที่การงานเหมือนกัน เพราะ 5 ปีนี้ค่อนข้างสำคัญสำหรับเราในแง่ความมั่นคงในอนาคต (เราไม่อยากออกจากงานมาเป็นแม่บ้านจนกว่าจะมีลูกค่ะ หลังจากมีลูกก็อยากกลับไปทำงาน จึงอยากเก็บประสบการณ์ให้เยอะที่สุด) จะให้แฟนรอเราก็รู้สึกว่าเราจะเห็นแก่ตัวเกินไป เราซึ้งใจเขามากสำหรับความอดทนตลอดเวลาที่ผ่านมา แต่จะละทิ้งงานเพื่อความรักก็รู้ตัวว่าจะเสียใจในอนาคตแน่ๆเพราะเป็นสิ่งที่เรารอคอยอยากทำมาตลอด

อีกหนึ่งประเด็นที่ทำให้ลังเลมากในการเลือก คือเราไม่มั่นใจด้วยว่าความสัมพันธ์จะมั่นคงแค่ไหนเพราะถึงตอนอยู่ด้วยกันเขาดูแลดีแต่ก็เป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจ ในด้านอารมณ์เขายังค่อนข้างมีความเป็นเด็กน้อยอยู่แม้โตกว่าเรา เช่น มีปัญหาไม่ชอบเคลียร์ ทะเลาะกันชอบหายไป ไม่คุยไม่รับสาย (เป็นตั้งแต่ที่ไทย) รวมทั้งมีปัญหาชอบโทษเรา และบางครั้งก็ไม่ค่อยใส่ใจเรา เช่น ตอนเราอยู่ที่นี่เวลาป่วยเขาจะไม่ค่อยถาม เขาบอกเพราะเราอยู่ห่างทำให้เขาใส่ใจได้ไม่เต็มที่

เราก็เข้าใจเขานะคะว่าเขาก็คงกลัวว่าเราจะนอกใจเขาเพราะอยู่ไกลกันเลยขยักๆไว้ แต่พอพิจารณาบางด้านที่เขาไม่เต็ม 100 กับเราทั้งที่เราให้ 100 เขาในทุกเรื่อง เว้นแค่เรื่องกลับไทยตอนนี้ ก็รู้สึกว่าหากเราทิ้งงานตามคำขอของเขาแล้ววันนึงมีเหตุเลิกกันเราคงเสียใจมากแน่ๆที่ทิ้งอนาคตตัวเอง เพราะอนาคตเราดีกับเรา 100% แน่ๆ

เราควรจัดการความคิดตัวเองยังไงดีคะ ควรเอาอะไรเป็นปัจจัยตัดสินดีว่าเราควรจะเลือกช้อยส์ไหน