เรารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกคนคุยกั๊กก็เลยตัดสินใจจะออกมาค่ะ แต่ทีนี้ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองคือ เค้าทำให้เรากลายเป็นคนหมดความมั่นใจในตัวเองไปเยอะและคิดว่านิสัยตัวเองไม่คู่ควรกับความรัก ไม่สามารถมีแฟนได้ ยังไงใครผ่านมาอ่าน เคยผ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ช่วยทุบเราแรงๆทีนะคะ เราอยากกลับมารักตัวเองได้อีกครั้งค่ะ 🥲
ตอนคุยกันเค้าจะชอบหาเรื่องติเราค่ะ เราทำไม่ถูกใจเค้า บลาๆ บางทีก็พูดให้เราดูเป็นคนแปลกๆในสายตาเพื่อนเค้า ในทางกลับกันพอเป็นฝ่ายเค้าทำสิ่งไม่ถูกใจเราบ้าง เค้ากลับมีเหตุผลมาให้ตัวเองเสมอว่าเพราะเค้าเครียดอย่างนั้นอย่างนี้ อยากให้เราเข้าใจเค้า
บางทีเรายุ่งมากหรือป่วย ให้เวลาเค้าไม่ได้ (บางช่วงเราต้องเดินทางต่างจังหวัด) เค้าก็จะไปหาเพื่อนคุยคนอื่นทันทีหรือออกเที่ยว บางทีที่เราป่วยก็แทบไม่ถามอาการเราเลย แต่พอเราไม่พอใจเค้าก็บอกว่าเค้าเหงา เราไม่มีเวลาให้เค้า (เราพยายามหาเวลาให้สุดๆเท่าที่คนทำงานแบบเดินทางจะหาให้ได้แล้วนะคะ สมมติเค้าโทรมาเราไม่เคยวางสายก่อนเลย เราจะคุยกับเค้าจนกว่าเค้าจะสบายใจทุกครั้ง มีปัญหาในงานมาเราช่วยอะไรได้ก็ช่วยหมด ต้องทำดึกๆเราก็ช่วย แต่หลายครั้งวิธีพูดของเค้ามันก็ทำให้เรารู้สึกว่า หรือที่เราทำให้จริงๆมันไม่ได้เพียงพอขนาดนั้น)
พอนานๆไปเราเลยรู้สึกว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีเอง เรายังไม่ดีพอ เรานิสัยประหลาด นิสัยอย่างเรามีความรักไม่ได้หรอก ส่วนเค้ามีเหตุผลในการกระทำทุกๆอย่างแม้เราจะรู้สึกไม่โอเคกับการกระทำนั้น
พอเค้าบ่นนิสัยเราเสร็จเค้ามักจะปิดท้ายว่าถึงเราจะนิสัยอย่างนี้แต่เค้าก็รักเรา แล้วพอวันต่อมากลับโพสสตอรี่อยากมีแฟน เราก็รู้สึกว่า เอ้าชักจะไม่ใช่แล้ว ถึงเวลาต้องออกมามีชีวิตของตัวเองได้แล้วมั้ง แต่ก็ตามที่เกริ่นไว้เลยค่ะ ทั้งโดนตินิสัย ทั้งรู้สึกแย่เหมือนโดนเค้าหลอกใช้มาตลอด สูญเสีย self-esteem ไปเยอะจนไม่รู้จะหากลับมาจากไหนเลย 🥲
**อัพเดท
ตอนนี้ตัดสินใจออกมาอย่างแน่นอนแล้วค่ะเพราะจนโอกาสสุดท้ายเขาก็ยังทำสิ่งที่คิดถึงแต่ตัวเองและไม่ให้เกียรติความรู้สึกของเรา คือพอเราเริ่มเฟดตัวออกไปได้ 1-2 วัน (ไม่ทัก ไม่คุย ไม่โทรหา) เค้าก็ทักมาคุยเรื่องที่รู้ว่าเราจะต้องแสดงความเป็นห่วงเขาแน่ๆ (เรารู้จักกันมานานค่ะ เยื่อใยมิตรภาพเลยยังมีให้เขาอยู่) จากนั้นเขาก็อาศัยจังหวะนั้นที่เรายอมแสดงความเป็นห่วงตอกหน้าเราประมาณว่า "เราติดเค้าเกินไป คาดหวังจากเค้าเกินไป เค้าไม่โอเค ขอหายไปจากเราสักพัก" มันทำให้เรารู้สึกเลยว่าในหัวเขาคิดแต่จะต้องเป็นฝ่ายทิ้ง เป็นฝ่ายถูกทิ้งไม่ได้ อาจจะเห็นเราเป็นฝ่ายเฟดไปก่อนเลยมาทำแบบนี้เพื่อให้ตัวเองได้สบายใจว่าเป็นคนควบคุมทิศทางความสัมพันธ์ เราเลยตัดใจอย่างเด็ดขาด ซ่อนแชทซ่อนโซเชียลเขาไปหมดแล้วค่ะ
ความเห็นของทุกๆคนในกระทู้มีค่าและช่วยเราได้มากจริงๆนะคะ ทำให้เรารู้สึกว่า "ขนาดคนที่ไม่รู้จักกันยังให้กำลังใจและเห็นคุณค่าตัวตนของเราได้อย่างนี้เลยอะ" ทำให้เรากล้าที่จะเดินออกมาเพราะยังเหลือความเชื่อว่าตัวตนของเรายังมีคุณค่าอยู่ค่ะ
จากนี้ไปก็จะเข้าสู่กระบวนการฟื้นความมั่นใจให้ตัวเองเยอะๆเลยค่ะ ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจที่ทำให้ตาสว่างจริงๆ ขอให้ทุกๆคนพบแต่ healthy relationship ในชีวิตเช่นกันนะคะ มันมีผลอย่างมากต่อจิตวิญญาณของมนุษย์จริงๆ 💕
จะเดินออกจากความสัมพันธ์ ขอกำลังใจได้มั้ยคะ
ตอนคุยกันเค้าจะชอบหาเรื่องติเราค่ะ เราทำไม่ถูกใจเค้า บลาๆ บางทีก็พูดให้เราดูเป็นคนแปลกๆในสายตาเพื่อนเค้า ในทางกลับกันพอเป็นฝ่ายเค้าทำสิ่งไม่ถูกใจเราบ้าง เค้ากลับมีเหตุผลมาให้ตัวเองเสมอว่าเพราะเค้าเครียดอย่างนั้นอย่างนี้ อยากให้เราเข้าใจเค้า
บางทีเรายุ่งมากหรือป่วย ให้เวลาเค้าไม่ได้ (บางช่วงเราต้องเดินทางต่างจังหวัด) เค้าก็จะไปหาเพื่อนคุยคนอื่นทันทีหรือออกเที่ยว บางทีที่เราป่วยก็แทบไม่ถามอาการเราเลย แต่พอเราไม่พอใจเค้าก็บอกว่าเค้าเหงา เราไม่มีเวลาให้เค้า (เราพยายามหาเวลาให้สุดๆเท่าที่คนทำงานแบบเดินทางจะหาให้ได้แล้วนะคะ สมมติเค้าโทรมาเราไม่เคยวางสายก่อนเลย เราจะคุยกับเค้าจนกว่าเค้าจะสบายใจทุกครั้ง มีปัญหาในงานมาเราช่วยอะไรได้ก็ช่วยหมด ต้องทำดึกๆเราก็ช่วย แต่หลายครั้งวิธีพูดของเค้ามันก็ทำให้เรารู้สึกว่า หรือที่เราทำให้จริงๆมันไม่ได้เพียงพอขนาดนั้น)
พอนานๆไปเราเลยรู้สึกว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีเอง เรายังไม่ดีพอ เรานิสัยประหลาด นิสัยอย่างเรามีความรักไม่ได้หรอก ส่วนเค้ามีเหตุผลในการกระทำทุกๆอย่างแม้เราจะรู้สึกไม่โอเคกับการกระทำนั้น
พอเค้าบ่นนิสัยเราเสร็จเค้ามักจะปิดท้ายว่าถึงเราจะนิสัยอย่างนี้แต่เค้าก็รักเรา แล้วพอวันต่อมากลับโพสสตอรี่อยากมีแฟน เราก็รู้สึกว่า เอ้าชักจะไม่ใช่แล้ว ถึงเวลาต้องออกมามีชีวิตของตัวเองได้แล้วมั้ง แต่ก็ตามที่เกริ่นไว้เลยค่ะ ทั้งโดนตินิสัย ทั้งรู้สึกแย่เหมือนโดนเค้าหลอกใช้มาตลอด สูญเสีย self-esteem ไปเยอะจนไม่รู้จะหากลับมาจากไหนเลย 🥲
**อัพเดท
ตอนนี้ตัดสินใจออกมาอย่างแน่นอนแล้วค่ะเพราะจนโอกาสสุดท้ายเขาก็ยังทำสิ่งที่คิดถึงแต่ตัวเองและไม่ให้เกียรติความรู้สึกของเรา คือพอเราเริ่มเฟดตัวออกไปได้ 1-2 วัน (ไม่ทัก ไม่คุย ไม่โทรหา) เค้าก็ทักมาคุยเรื่องที่รู้ว่าเราจะต้องแสดงความเป็นห่วงเขาแน่ๆ (เรารู้จักกันมานานค่ะ เยื่อใยมิตรภาพเลยยังมีให้เขาอยู่) จากนั้นเขาก็อาศัยจังหวะนั้นที่เรายอมแสดงความเป็นห่วงตอกหน้าเราประมาณว่า "เราติดเค้าเกินไป คาดหวังจากเค้าเกินไป เค้าไม่โอเค ขอหายไปจากเราสักพัก" มันทำให้เรารู้สึกเลยว่าในหัวเขาคิดแต่จะต้องเป็นฝ่ายทิ้ง เป็นฝ่ายถูกทิ้งไม่ได้ อาจจะเห็นเราเป็นฝ่ายเฟดไปก่อนเลยมาทำแบบนี้เพื่อให้ตัวเองได้สบายใจว่าเป็นคนควบคุมทิศทางความสัมพันธ์ เราเลยตัดใจอย่างเด็ดขาด ซ่อนแชทซ่อนโซเชียลเขาไปหมดแล้วค่ะ
ความเห็นของทุกๆคนในกระทู้มีค่าและช่วยเราได้มากจริงๆนะคะ ทำให้เรารู้สึกว่า "ขนาดคนที่ไม่รู้จักกันยังให้กำลังใจและเห็นคุณค่าตัวตนของเราได้อย่างนี้เลยอะ" ทำให้เรากล้าที่จะเดินออกมาเพราะยังเหลือความเชื่อว่าตัวตนของเรายังมีคุณค่าอยู่ค่ะ
จากนี้ไปก็จะเข้าสู่กระบวนการฟื้นความมั่นใจให้ตัวเองเยอะๆเลยค่ะ ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจที่ทำให้ตาสว่างจริงๆ ขอให้ทุกๆคนพบแต่ healthy relationship ในชีวิตเช่นกันนะคะ มันมีผลอย่างมากต่อจิตวิญญาณของมนุษย์จริงๆ 💕