สวัสดีค่ะ สอบถามเกี่ยวกับปัญหาครอบครัว ขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะ เป็นลูกสาวคนโต มีพีน้อง3 คน ลูกคนที่2คือน้องแท้ๆของเราและลูกสุดท้องคือคนละพ่อ
ช่วงเวลา ปี 2003 แม่กับพ่อได้แยกทางกัน ตอนนั่นอายุ5ขวบ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลย ตอนนั่นแม่ได้บอกเราว่าพ่อตายแล้ว ซึ่งเข้าใจมาตลอดว่าพ่อเสียชีวิต
พอเข้า ปี 2004เราเริ่มเข้าโรงเรียน ซื้อตอนนั่นแม่ได้พาเราหนีออกมาจากบ้านครอบครัวญาติทางพ่อ มาอยู่ญาติทางแม่ ตอนนั่นแม่ลำบากมากมีลูก2คน หนูและน้องชาย ตอนนั่นน้องพีอายุเพียง 4ขวบเท่านั่น แม่ก้ไปรับจ้างทำไร่ทำเอาเงินมาให้เรากินข้าว ตอนนั่นไม่มีบ้านอยู่อาศัยอยู่บ้านป้า ซึ่งเป็นพีสาวของแม่
พอผ่านมาอีกปี แม่ก็เริ่มไปทำงานไกล และหนีทิ้งเราได้โดยเอา น้องชายคนที่2ไปด้วย ตอนนั่นแม่ยังไม่มีน้องคนที่3
***พอ เรากลับจากโรงเรียนมีคนบอกว่าแม่หนีตามผู้ชายไปทิ้งเรา ตอนนั่นเสียใจมาก แม่ไม่เก็บอะไรให้เราเลยแม่แต่เงิน และข้าวสารเพื่อกิน
** ตอนนั่นหลังจากไม่มีแม่ชีวิตดินรนมาก ตอนเช้าก้ไปช่วยเก็บผักขายผักป้าพีสาวของแม่ เพื่อได้เงินเรียน กลางวันไปเรียน ตกช่วงบ่ายไปดูควายดูวัวที่นา
อยากได้ของ ชุดเรียนก็ต้องเก็บเงินรับจ้างตั่งแต่อายุ7ขวบ เพื่อเอาเงินเรียนและซื้อสมุดเขียน ซื้อหนังสืออ่าน 1เดือนไปเรียนได้แค่20กว่าวันเท่านั่น
ชนั่นต้องเรียนเอง ซื้อหนังสือมาอ่านตอนไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย
** พอเวลา 5ปีผ่านมา แม่ก็กลับมา พร้อมกับน้องชายและน้องสาวอีกคน กับสามีใหม่ที่ยังไม่ได้แต่งงาน ตอนนั่นเราเริ่มอายุ11ปีจะเข้า12ปี
แม่ก็มารับตัวเราไปทำงาน เริ่มหาเงินให้แม่ ช่วยดูน้องเลี้ยงน้องสาวคนสุดท้อง โดยเราไม่ชอบน้องคนนี้เลย ตั่งแต่เด็กรู้สึกว่าเค้าเกิดมาทำให้เรา ลำบากแม่ก็ทิ้ง ครอบครัวทิ้งเราไปหมดเพื่อเด็กคนนี้
**พอเริ่มาอายุ 15ปี แม่เอาเรามาทำงานเดินเก็บขยะขายที่ปอยเปตรประเทสกัมพูชาา ตอนนั่นสามารถหาเงินได้วันละ150-200บาทต่อวัน
พอเริ่มอายุ16ปีก็เข้าทำงาน ร้านขายผ้ามาน แม่ก็มาขอรับเงินเดือนจากเจ้านายล่วงหน้าก่อน1ปี แรกทั้งๆที่เรทำงานได้แค่ 1เดือน ตอนนั่นเงินเดือน 2000บาท ช่วงปี 2013 พอเราล่าออกจากที่นั่นหลังจากทำงานครบ 1ปี เราก็หางานใหม่ต่อ ไปทำงานร้านขายรองเท้า ทำงานได้ปีแรก1-2ปีให้แม่ตลอดแม่มาขอเบิกเงินก่อนครั้งละ5-6เดือนทุกครั้ง พอ2ปีผ่านมาเราเริ่มไม่ให้เงินเยอะแล้ว แต่ที่บ้านยังจะเอาเงินจากเราอยู่ดี
แต่ดีตอนนั่นทำงานด้วยเวลาว่างเรียนภาษาไทยด้วย ซึ่งเราไม่ใช่เป็นคนไทยเป็นคนกัมพูชา
ทำงานร้านรองเท้า ตอนเช้าตื่น 6โมง ช่วงล่างจากทำกับข้าว ปิดร้าน 6โมง แต่บ้างครั้งไม่ได้พักตอน 6โมงเย็นนะใช้ให้เราทำงาน ถึง 4-5ทุ่มๆทุกวัน ส่วนน้อยมากที่ได้พัก2ทุ่มได้นอน
**** พอปี 2016 มีญาติทางบ้านพ่อโทรมาว่าพ่อเสียแล้ว โดยที่เราเข้าใจมาตลอดว่า พ่อเสียตั่งแต่เรา5ขวบ ตอนนั่นเสียใจมากและโกรธแม่มาๆๆ
พอตอนนั่นเค้าเรียกให้ไปรับสพพ่อมาทำงานที่โคราชโดยพ่อทำงานที่โคราช ตอนนั่นพ่อโดนรถชนเสียชีวิต ค่าทำขวัญต้องได้ 2ล้านบาท แต่ทนายในสถานทุดกัมพูชาไทย จะเอาครึ่งหนึ่ง เค้าบอกเราว่าได้แค่ 700000บาทเท่านั่น ขู้แม่ตลอดว่าถ้าแม่ไม่ยอมและคดีนี้จะไม่ได้อะไรเลย แม่กล้ว เลยตอนรับว่ายอมให้ทนาย 320000บาท และตัวเราเอา 380,000บาท ก็ตกลงกัน
พอเราเอาเงินส่วนนี้ 120000บาทมาทำธุรกิจและก้เจ้งไป และก้เอาที่ดินที่พ่อให้เรามาไปขายได้ 200000ก็ลงทุนไปเจ้งอีก
เลยตัดสินใจมาทำงานนี้เริ่มต้นหลักๆเลย
ตั่งแต่เข้าทำงาน 2019มานี้ ถึง ปี 2025 แม่ยังมีนิสัยให้แต่ถึงวันเงินเดือนออกคือชอบโทรมาจีกเรา ให้โอนเงินให้ ให้น้อยบน เยอะมาก
พอปี 2021 เริ่มทำงานได้ 1เดือนแรกที่อื่นไม่ใช่ที่เดิมก็ให้แมาเดือนละ 15000บาท บ้างเดือนก็ 20000บาท จนถึง 2025นี้
โดนเรามีนาที ช่วยคืนหนี ทั้งนอกระบบและในระบบ โดยไม่รู้สาเหตุที่ด้วยซ้ำว่าไปกู้มาทำอะไร และ ทำไม่ต้องกู้เงินทั้งนอกระบบและในระบบ
ธนาคาหลัก เริ่มใช้หนีแทนแม่ 15/01/2023 มาถึง 15/01/2025 เดือนละ 4000บาท
อีกธนาคาร เดือนละ 2000บาท ตั่งแต่เดือน15/01/2023 มาถึง 15/01/2025
อีกธนาคารกู้ร่วมกับช้าวบ้าน 1550บาทต่อเดือน 15/01/2023 มาถึง 15/01/2025
และหนีนอกระบบ ใช้แทน ครั้งแรก 8000บาท อีกเจ้า 24000บาท และมีอีกเจ้า 100000บาท ทั้งดอกและเงินทุน
เราทำแบบนี้มา 2ปี จนตัวเองทำงานไม่มีเงินเก็บเลย สาเหตุที่แม่ติดหนีเพิ่งทราบจากญาติ
1.แม่กู้เงินธนาคาร 200000บาท เอามาแต่งงานให้ลูกชาย น้องคนที่2
2.เอาเงินมาต่อเติ่มบ้าน 120000บาท
3.แม่เล่นไพ่ที่บ้าน
เราก็เคยคิดนะ แอบน้อยใจทำไม่ต้องเป็นเราที่รับผิดชอบเงินทั้งหมดนี้และต้องให้เงินแม่ใช้อีกเดือนละ 6000บาท ทั้งๆที่ลูกคนอื่นไม่เคยช่วยแม่เลย มีแต่ให้แม่ไปช่วยกู้เงินให้ แต่ไม่ใช่หนี ทั้งเงินที่เอามาแต่งงานสุดท้ายเราจ่ายคนเดียว
ปกตินิสัยแม่ให้แต่ถึงวันที่เงินเดือนเราออกแม่จะโทรด้วยทักด้วยกล้วเราไม่โอนเงินให้ เพราะว่าแม่ต้องเอาให้น้องสาวใช้เดือนละ 2000บาท
แอบน้อยใจเรื่องเวลาเราป่วย แม่ไม่เคยถามอะไรเราเลย ต่างจากน้องชายและน้องสาย แม่จะฝากของใากอาหารแห้งให้ เช่นปลาแห้งเนื้อแดดเดียว
เราให้เงินแม่ทุกเดือนนะค่ะ แต่แม่ยังขอเพื่อน้องๆด้วยทั้งที่น้องชายแต่งงานมีเมียมีลุกแล้ว แต่น้องชายลำบากที่สุดเพราะว่างานการไม่มั้งคง
เวลาเทสกาล แม่จะขอเงินให้น้องๆตลอด
ซึ่งเราก็อดคิดไม่ได้ว่า สรุปเราคือลูกของแม่หรือแค่เครื่องปั่นเงินเลี้ยงคนที่บ้านกันแน่
มันผิดไหมค่ะ ที่เราคิดว่าแม่ไม่ได้รักเราแค่แม่กล้วไม่มีคนหาเงินให้แม่และน้องใช้
แม่ไม่รักเราหรือว่าเราคิดไปเอง
ช่วงเวลา ปี 2003 แม่กับพ่อได้แยกทางกัน ตอนนั่นอายุ5ขวบ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลย ตอนนั่นแม่ได้บอกเราว่าพ่อตายแล้ว ซึ่งเข้าใจมาตลอดว่าพ่อเสียชีวิต
พอเข้า ปี 2004เราเริ่มเข้าโรงเรียน ซื้อตอนนั่นแม่ได้พาเราหนีออกมาจากบ้านครอบครัวญาติทางพ่อ มาอยู่ญาติทางแม่ ตอนนั่นแม่ลำบากมากมีลูก2คน หนูและน้องชาย ตอนนั่นน้องพีอายุเพียง 4ขวบเท่านั่น แม่ก้ไปรับจ้างทำไร่ทำเอาเงินมาให้เรากินข้าว ตอนนั่นไม่มีบ้านอยู่อาศัยอยู่บ้านป้า ซึ่งเป็นพีสาวของแม่
พอผ่านมาอีกปี แม่ก็เริ่มไปทำงานไกล และหนีทิ้งเราได้โดยเอา น้องชายคนที่2ไปด้วย ตอนนั่นแม่ยังไม่มีน้องคนที่3
***พอ เรากลับจากโรงเรียนมีคนบอกว่าแม่หนีตามผู้ชายไปทิ้งเรา ตอนนั่นเสียใจมาก แม่ไม่เก็บอะไรให้เราเลยแม่แต่เงิน และข้าวสารเพื่อกิน
** ตอนนั่นหลังจากไม่มีแม่ชีวิตดินรนมาก ตอนเช้าก้ไปช่วยเก็บผักขายผักป้าพีสาวของแม่ เพื่อได้เงินเรียน กลางวันไปเรียน ตกช่วงบ่ายไปดูควายดูวัวที่นา
อยากได้ของ ชุดเรียนก็ต้องเก็บเงินรับจ้างตั่งแต่อายุ7ขวบ เพื่อเอาเงินเรียนและซื้อสมุดเขียน ซื้อหนังสืออ่าน 1เดือนไปเรียนได้แค่20กว่าวันเท่านั่น
ชนั่นต้องเรียนเอง ซื้อหนังสือมาอ่านตอนไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย
** พอเวลา 5ปีผ่านมา แม่ก็กลับมา พร้อมกับน้องชายและน้องสาวอีกคน กับสามีใหม่ที่ยังไม่ได้แต่งงาน ตอนนั่นเราเริ่มอายุ11ปีจะเข้า12ปี
แม่ก็มารับตัวเราไปทำงาน เริ่มหาเงินให้แม่ ช่วยดูน้องเลี้ยงน้องสาวคนสุดท้อง โดยเราไม่ชอบน้องคนนี้เลย ตั่งแต่เด็กรู้สึกว่าเค้าเกิดมาทำให้เรา ลำบากแม่ก็ทิ้ง ครอบครัวทิ้งเราไปหมดเพื่อเด็กคนนี้
**พอเริ่มาอายุ 15ปี แม่เอาเรามาทำงานเดินเก็บขยะขายที่ปอยเปตรประเทสกัมพูชาา ตอนนั่นสามารถหาเงินได้วันละ150-200บาทต่อวัน
พอเริ่มอายุ16ปีก็เข้าทำงาน ร้านขายผ้ามาน แม่ก็มาขอรับเงินเดือนจากเจ้านายล่วงหน้าก่อน1ปี แรกทั้งๆที่เรทำงานได้แค่ 1เดือน ตอนนั่นเงินเดือน 2000บาท ช่วงปี 2013 พอเราล่าออกจากที่นั่นหลังจากทำงานครบ 1ปี เราก็หางานใหม่ต่อ ไปทำงานร้านขายรองเท้า ทำงานได้ปีแรก1-2ปีให้แม่ตลอดแม่มาขอเบิกเงินก่อนครั้งละ5-6เดือนทุกครั้ง พอ2ปีผ่านมาเราเริ่มไม่ให้เงินเยอะแล้ว แต่ที่บ้านยังจะเอาเงินจากเราอยู่ดี
แต่ดีตอนนั่นทำงานด้วยเวลาว่างเรียนภาษาไทยด้วย ซึ่งเราไม่ใช่เป็นคนไทยเป็นคนกัมพูชา
ทำงานร้านรองเท้า ตอนเช้าตื่น 6โมง ช่วงล่างจากทำกับข้าว ปิดร้าน 6โมง แต่บ้างครั้งไม่ได้พักตอน 6โมงเย็นนะใช้ให้เราทำงาน ถึง 4-5ทุ่มๆทุกวัน ส่วนน้อยมากที่ได้พัก2ทุ่มได้นอน
**** พอปี 2016 มีญาติทางบ้านพ่อโทรมาว่าพ่อเสียแล้ว โดยที่เราเข้าใจมาตลอดว่า พ่อเสียตั่งแต่เรา5ขวบ ตอนนั่นเสียใจมากและโกรธแม่มาๆๆ
พอตอนนั่นเค้าเรียกให้ไปรับสพพ่อมาทำงานที่โคราชโดยพ่อทำงานที่โคราช ตอนนั่นพ่อโดนรถชนเสียชีวิต ค่าทำขวัญต้องได้ 2ล้านบาท แต่ทนายในสถานทุดกัมพูชาไทย จะเอาครึ่งหนึ่ง เค้าบอกเราว่าได้แค่ 700000บาทเท่านั่น ขู้แม่ตลอดว่าถ้าแม่ไม่ยอมและคดีนี้จะไม่ได้อะไรเลย แม่กล้ว เลยตอนรับว่ายอมให้ทนาย 320000บาท และตัวเราเอา 380,000บาท ก็ตกลงกัน
พอเราเอาเงินส่วนนี้ 120000บาทมาทำธุรกิจและก้เจ้งไป และก้เอาที่ดินที่พ่อให้เรามาไปขายได้ 200000ก็ลงทุนไปเจ้งอีก
เลยตัดสินใจมาทำงานนี้เริ่มต้นหลักๆเลย
ตั่งแต่เข้าทำงาน 2019มานี้ ถึง ปี 2025 แม่ยังมีนิสัยให้แต่ถึงวันเงินเดือนออกคือชอบโทรมาจีกเรา ให้โอนเงินให้ ให้น้อยบน เยอะมาก
พอปี 2021 เริ่มทำงานได้ 1เดือนแรกที่อื่นไม่ใช่ที่เดิมก็ให้แมาเดือนละ 15000บาท บ้างเดือนก็ 20000บาท จนถึง 2025นี้
โดนเรามีนาที ช่วยคืนหนี ทั้งนอกระบบและในระบบ โดยไม่รู้สาเหตุที่ด้วยซ้ำว่าไปกู้มาทำอะไร และ ทำไม่ต้องกู้เงินทั้งนอกระบบและในระบบ
ธนาคาหลัก เริ่มใช้หนีแทนแม่ 15/01/2023 มาถึง 15/01/2025 เดือนละ 4000บาท
อีกธนาคาร เดือนละ 2000บาท ตั่งแต่เดือน15/01/2023 มาถึง 15/01/2025
อีกธนาคารกู้ร่วมกับช้าวบ้าน 1550บาทต่อเดือน 15/01/2023 มาถึง 15/01/2025
และหนีนอกระบบ ใช้แทน ครั้งแรก 8000บาท อีกเจ้า 24000บาท และมีอีกเจ้า 100000บาท ทั้งดอกและเงินทุน
เราทำแบบนี้มา 2ปี จนตัวเองทำงานไม่มีเงินเก็บเลย สาเหตุที่แม่ติดหนีเพิ่งทราบจากญาติ
1.แม่กู้เงินธนาคาร 200000บาท เอามาแต่งงานให้ลูกชาย น้องคนที่2
2.เอาเงินมาต่อเติ่มบ้าน 120000บาท
3.แม่เล่นไพ่ที่บ้าน
เราก็เคยคิดนะ แอบน้อยใจทำไม่ต้องเป็นเราที่รับผิดชอบเงินทั้งหมดนี้และต้องให้เงินแม่ใช้อีกเดือนละ 6000บาท ทั้งๆที่ลูกคนอื่นไม่เคยช่วยแม่เลย มีแต่ให้แม่ไปช่วยกู้เงินให้ แต่ไม่ใช่หนี ทั้งเงินที่เอามาแต่งงานสุดท้ายเราจ่ายคนเดียว
ปกตินิสัยแม่ให้แต่ถึงวันที่เงินเดือนเราออกแม่จะโทรด้วยทักด้วยกล้วเราไม่โอนเงินให้ เพราะว่าแม่ต้องเอาให้น้องสาวใช้เดือนละ 2000บาท
แอบน้อยใจเรื่องเวลาเราป่วย แม่ไม่เคยถามอะไรเราเลย ต่างจากน้องชายและน้องสาย แม่จะฝากของใากอาหารแห้งให้ เช่นปลาแห้งเนื้อแดดเดียว
เราให้เงินแม่ทุกเดือนนะค่ะ แต่แม่ยังขอเพื่อน้องๆด้วยทั้งที่น้องชายแต่งงานมีเมียมีลุกแล้ว แต่น้องชายลำบากที่สุดเพราะว่างานการไม่มั้งคง
เวลาเทสกาล แม่จะขอเงินให้น้องๆตลอด
ซึ่งเราก็อดคิดไม่ได้ว่า สรุปเราคือลูกของแม่หรือแค่เครื่องปั่นเงินเลี้ยงคนที่บ้านกันแน่
มันผิดไหมค่ะ ที่เราคิดว่าแม่ไม่ได้รักเราแค่แม่กล้วไม่มีคนหาเงินให้แม่และน้องใช้