บง จุน​ โฮ ผู้กำกับ ชื่อดังกลับมาอีกครั้ง
ผมเพิ่งมาดูหนังจริงจังได้ไม่นานนัก
หนังของบงจุนโฮที่ผมได้ดูล่าสุดคือ Parasite
ทำให้พอรู้แนวงานของผู้กำกับอยู่บ้าง

ประชดประชัน แต่แฝงไว้ด้วยความจริงที่คนไม่พูดถึง
เสียดสี แต่แฝงไว้ด้วยอารมณ์ขัน

ผมว่าสองประโยคนี้แสดงถึงงานของ บง จุน โฮได้ดีมากๆ
ผมเองจึงตัดสินใจได้ไม่ยากที่จะเฝ้ารอคอยงานของบงจุนโฮ

ตัวหนังว่าด้วยเรื่องของพระเอกที่เป็น มนุษย์ “ใช้แล้วทิ้ง”
ที่สามารถ “Print ได้ใหม่” แต่ใช้ “ความทรงจำเดิม” 
เหมือนกับ เครื่องปริ้นท์ 3 มิติยังไงยังงั้น

กับ โลก ณ ขณะนั้นได้มีการเดินทางออกหา “โลก” แห่งใหม่ที่จะอยู่
โดยจะต้องมีการทดลองว่า ดาวไหนอยู่ได้ ไม่ได้ 
สิ่งไหนเป็นอันตราย หรือ เป็นมิตร 

นั่นคือหน้าที่ของ มนุษย์ “ใช้แล้วทิ้ง” 

อากาศโลกนี้ปลอดภัยต่อคนมั้ย ? 
มนุษย์ใช้แล้วทิ้งออกไปหายใจดูสิ

โดนรังสีของพระอาทิตย์นานแค่ไหนถึงอันตราย
มนุษย์ใช้แล้วทิ้งลองออกไปโดนแดดดูสิ

ต้องการทำวัคซีนต้านยาพิษ
มนุษย์ใช้แล้วทิ้งลองทดสอบซิว่ามันใช้ได้จริงมั้ย

นั่นคือเนื้อหาหลักของหนังเรื่องนี้

ฟังดูผจญภัยใช่มั้ยครับ?
แต่จริงๆแล้ว “ไม่ใช่เลย” 

หนังวนเวียนอยู่กับ

พระเอก (17) ที่รู้สึกว่าตายๆไปเถอะ ตายจนชินแล้ว
นางเอกที่สนับสนุนพระเอกทุกอย่าง (แม้จะมีช่วงแปลกๆเล็กน้อย)
พระเอกเบอร์ 2 (18) ที่ถูกปริ้นท์ออกมาหลังจากคนคิดว่าเบอร์ 17 ตายแล้ว

ตัวหนังก็จะวนเวียนอยู่ในเรื่องที่ว่า

สมัยก่อนเคยมีกรณีที่ มีคนปริ้นตัวเองออกมาหลายสำเนา
ทำให้เกิดการ สมคบคิดกับตัวเองเพื่อก่ออาชญากรรม
จึงห้ามมีการมีตัวตนหลายตัวตนอีกต่อไป

เรื่องราวจะเป็นอย่างไร 
พระเอกจะถูกกำจัดทิ้งหรือไม่?

ติดตามได้ใน Mickey 17 ครับ

หลังจากนี้เป็นรีวิวนะครับ

หลังจากได้ดูจบค้นพบว่าเนื่อเรื่อง “เบา” ดูง่าย
ไม่ต้องใช้สมองอะไรเท่าไหร่ในการดู
อาจจะเพราะเรื่องนี้เป็นหนั่ง “กึ่ง” ตลกซะงั้น

ในเชิงของบท คงพยายามแสดงให้เราเห็นทางอ้อม
ว่าในบางครั้งการที่เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น มันไม่มีทางเลือกสักเท่าไหร่นัก
เหมือนกับ เพื่อนพระเอก และ พระเอก 

ที่เพื่อนพระเอกอยากหนีจากดาวก็ต้องไปสอบใบขับขี่ยาน
พระเอกก็ต้องสมัครเป็นมนุษย์ใช้แล้วทิ้ง 

โลกมันเหลื่อมล้ำเอามากๆ แม้ในชีวิตจริงๆ 
เราก็ต้องมีบางอย่าง เพื่อไปแลกกับบางอย่าง
หากไม่มีอะไรไปแลก ก็ต้องใช้ชีวิตแลกแบบพระเอก

นอกจากนี้ยังมีสอดแทรกแนวคิดเชิงในแง่ของ
“Beauty Standard” เล็กน้อย (ไม่แน่ใจตีความมั่วไปมั้ย)
กับสัตว์ประหลาดที่อยู่บนดาว หน้าตา น่าเกลียด น่ากลัว
ทำให้ทางมนุษย์โลก หลอนกันตั้งแต่ต้นจนจบ 
ว่าตัวเหล่านี้จะทำการฆ่ามนุษย์ (ทั้งๆที่ไม่มีใครเคยถูกกินหรือทำร้าย)
ก็เลย แอบตีความเล็กๆว่า บางทีเราอาจจะต้องเปิดใจ
กับสิ่งต่างๆ มากกว่าใช้ตาเห็นและ ตัดสิน(ไม่รู้เพราะนโยบาย DEI ด้วยมั้ย)

ตัวภาพส่วนมากเท่าที่ดูก็ CG น่าจะจบคอม 
แต่ก็ทำได้ดี ไม่ค่อยมีส่วนหยาบอะไร 

หนังออกเป็นแนวดูง่าย หนัง Mass สักเรื่องนึง
แต่ก็ยังไม่ทิ้งแนวเดิม เสียดสี ประชดประชัน ตลกได้หลายจุด

เพียงแต่ผมอาจจะคาดหวังอะไรที่ “มากกว่า” นี้ไปเอง
จากการที่ดู parasite มาก่อนทำให้คาดหวังแบบนั้นไปเอง

แต่ตัวหนังเองก็เรียกได้ว่าดำเนินเรื่องเป็นเส้นตรง
ไม่มีพลิกล็อค ไม่มี เล่าย้อนอะไรมากมายนัก
เป็นหนังที่ดูง่ายไม่มีพิษภัย แต่คิดว่าคงไปไม่ถึงรางวัลแบบ Parasite

ถ้าวันของคุณว่าง อยากดูหนังเบาๆ ไม่ต้องใช้สมองอะไรมากมาย
เรื่องนี้ ช่วยให้วันว่างๆของคุณมีสีสันได้ครับ 

ลองไปดูกันและมาแชร์กันบ้างนะครับว่าชอบมั้ย