อยากจะสอบถามความเห็นค่ะ
กลุ่มเพื่อนของเราได้ชวนกันไปเที่ยวต่างจังหวัดในปิดเทอมนี้ เราอยากไปด้วยมากแต่ขอทางบ้านแล้วเค้าไม่ให้ไปค่ะ เนื่องด้วยเหตุผลเป็นห่วงซึ่งเราก็เข้าใจดีว่าเค้าเป็นห่วงแต่ตอนนี้เราก็คิดว่าเราโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว(บรรลุนิติภาวะแล้วค่ะ) ขอไปแล้วทะเลาะกันใหญ่โตมากค่ะ ถึงขั้นร้องไห้แล้วบอกว่าเราดื้อหัวแข็งค่ะ แต่เราไม่เข้าใจจริงๆ เพื่อนๆคนอื่นที่บ้านก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ทำไมบ้านเราถึงแบบนี้ค่ะ เรารู้สีกว่าที่บ้านหัวโบราณและห่วงเรามากเกินไปค่ะ ปกติเราไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยนะคะ มีแต่เรียนกับกินข้าวกับเพื่อนแถวมหาลัยค่ะ เราก็อยากจะมีชีวิตมหาลัยที่ได้สนุกไปด้วยแต่ตอนนี้เราทั้งท้อทั้งเครียด เคยขอไปเที่ยวในจังหวัดก็ยังยากเลยค่ะ เค้าจะไม่ค่อยพอใจเสมอที่เราไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งๆที่ไม่ได้เที่ยวแบบแหล่งกลางคืนเลยนะคะ เราเที่ยวร้านกาแฟหรือแหล่งธรรมชาติไปแค่เช้าเย็นกลับด้วย เราอึดอัดจนไม่อยากคุยกับที่บ้านเลยค่ะ กลายเป็นความเก็บกดจากที่บ้านเคร่งเกินไปจนเราต้องพบนักจิต(เคยรักษาซึมเศร้าแต่ปัจจุบันพบนักจิตอย่างเดียว) ไม่รู้จะปลอบใจตัวเองยังไง หรือจะลองขออีกครั้งก็กลัวเค้าด่าค่ะ เราก็แอบคิดจะดื้อไปเลยแต่ค่าใช้จ่ายเราก็ไม่ได้หาเองยังต้องขอจากที่บ้านอยู่ แล้วเราก็ไม่อยากทำให้ที่บ้านเสียใจค่ะ