ขึ้นเลอกวาเดาะ อ.ท่าสองยาง จ.ตาก วันที่ 1 ลง วันที่ 2 มี.ค. 2568
แต่คืนวันที่ 1 หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ เข้าเต็นท์นอนประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ
มีคน 4 คน เป็นชาย 2 ญ 2 คน ออกมาดูดาวข้างๆเต๊นท์ ระยะห่างรัศมี 2 เมตร ดูดาวและถ่ายรูป ส่องไฟฉาย คุยกันไปด้วยยัน 5 ทุ่ม
นึกว่าจะสงบแล้ว
พอเวลาตี 3 กลุ่มนี้ก็ออกมาดาวดูอีก ทำเหมือนเดิม คุยกัน ( เรียกว่าเสียงดังเลยก็ว่าได้ เพราะกรุ๊ปผม ไปกัน 9 คนกางเต๊นท์เรียงๆกันไป ก็ได้ยินเสียงนี้เหมือนกันทุกคน และคิดว่าคนอื่นๆ อีกกว่า 60 คนก็น่าจะได้ยินเช่นกัน)
ตอนตี 4 ผมออกจากเต๊นท์ สาดไฟฉายไปมาที่จุดกำเนิดเสียง ปรากฎว่าเห็น มี 2 กลุ่ม คือ กลุ่ม 4 คนนั้น
และอีกกลุ่มหนึ่งมี 2 คน แต่กรุ๊ป 2 คนนั้นเขาตั้งขากล้องถ่ายแบบเงียบๆแบบผู้ดี ไม่ได้ส่งเสียง..
ใช่ครับ ผมนอนไม่หลับยันพระอาทิตย์ขึ้น เพราะเขาก็ยังนั่งคุยกันยันเช้า..ไม่ได้มีความเกรงใจใดๆ
ตอนเช้าเพื่อนผมอีกคนที่มาด้วยกันก็บอกว่า เขาก็ออกมาสาดไฟดูเช่นกัน แต่ทำอะไรกับพวกเขาไม่ได้
** แค่อยากระบายเฉยๆ ครับ เพราะหลายวันแล้ว ยังวนเวียนอยู่ในหัวอยู่เลย..
** จริงๆ ได้ยินพวกเขาเรียกชื่อกันด้วย และ 1 คนในนั้นมีการเรียกชื่อโดยมีตำแหน่งอาชีพเงินเดือนสูงอันดับต้นๆนำหน้าชื่อเล่นด้วย..
..แด่ เลอกวาเดาะ ขุนเขาแห่งศรัทธา..