โคลงสี่สุภาพ - สดใสดั่งดอกไม้

ตัวฉัน สดใสล้ำ เลิศเอย
ร่าเริงทุกเช้าค่ำ สุขใจ
ยิ้มย่องงามเหลือแล้ว ใครเห็น
ชอบดอกไม้งามไว้ ชื่นชมทุกเมื่อ

ยิ้มฉัน สดใสจริง หนอเอย
เหมือนแสงตะวันส่อง สว่างฟ้า
ทำให้คนรอบข้าง สุขล้น
มองแล้วสบายตา น่ารักจับใจ

ร่าเริง ทุกเวลา นาทีเอย
จิตใจไม่ขุ่นมัว มืดหมอง
ความทุกข์ไม่เคยมี ติดใจ
แต่สุขล้นเปรมปรอง ปลื้มใจทุกวัน

ดอกไม้ ฉันรักยิ่ง ชีวิต
สีสวยและกลิ่นหอม ชื่นใจ
เหมือนเธอที่สดสวย งามเลิศ
ทำให้ใครพบไซร้ ต้องรักเหลือเกิน

สดใส ไม่เคยจาง หายไป
ไม่ว่าจะพบเจอ สิ่งใด
ความสุขฉันสร้างได้ ทุกที่
หัวใจเปี่ยมไปด้วย รอยยิ้มทุกวัน

น้ำใจ ฉันใสสว่าง กว้างเอย
เหมือนท้องฟ้ากว้างใหญ่ ไร้ขอบ
ช่วยเหลือใครที่ใกล้ ไกลแล้ว
ไม่เคยปฏิเสธตอบ คำร้องขอใคร

ดวงตา ฉันแจ่มใส ชัดเจน
มองเห็นแต่สิ่งดี ทุกหน
ไม่ว่าจะเจอเช่น ไรเลย
มองโลกในแง่ดี จนใครชื่นชม

เสียงฉัน ไพเราะเพราะ พริ้งเอย
ยามหัวเราะดังก้อง กังวาน
เหมือนเสียงนกร้องเพลง ยามเช้า
ทำให้ใจสุขสราญ แช่มชื่นทุกคน

ชีวิต ฉันสดใส ดังดอก
ที่บานกลางสายลม พัดพา
ไม่ว่าฝนแดดตก มาเยือน
ก็ยังคงงามตา ตามวิถีของเธอ

สิบบท นี้มอบให้ เธอเอย
ผู้มีรอยยิ้มสวย สดใส
ร่าเริงและชอบดอก ไม้แท้
ขอให้เธอสุขใจ ไร้ทุกข์ตลอดกาล