เรื่องมันเกิดขึ้นจากปีที่แล้วค่ะเรานอนดึกมากคะขอบอกว่าบ้านเราเป็นบ้าน 2 ชั้นเรากับแม่กับแฟนใหม่ของแม่อยู่ห้องชั้นบน 2 ห้องทาผนังห้องมันบางมากแล้วคืนนั้นเป็นคืนที่เรานอนดึกมากเราคุยโทรศัพท์อาจจะเสียงดังจนเขารับไม่ได้เขาด่าเราเราฟังนะคะเราก็ปิดโทรศัพท์นอนแต่ว่าเราเป็นคนที่ต้องฟังเพลงตอนกลางคืนมาเราก็เลยเปิดเพลงเราหลับตายังไม่ถึง 5 นาทีเขาก็ไขกุญแจห้องเข้ามาแล้วหยิบโทรศัพท์เราไปปิดเครื่องมันเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่เราโดนยึดโทรศัพท์เกือบทั้งวันทวันนั้นเรามีงานต้องส่งครูเรากระวนกระวายหาโทรศัพท์เพื่อที่เราจะได้กดส่งครูแต่แม่เราไม่ให้เราพูดขึ้นว่าหาอะไรก็ไม่เห็นตาจะมีไว้ทำอะไรทำไมไม่รู้จักคิดทำไงก็เป็นไม่ดีไปหมดรู้ไหมคนเขาทำงานตอนเช้าเขาต้องการเขาพักผ่อนจนกระทั่งอย่างนั้นอย่างนี้นิสัยเหมือนพ่อเลยแม่กับพ่อจะเลิกกันด้วยเหตุผลที่ไม่ดีค่ะแม่เราไล่เราออกจากบ้านไปอยู่กับพ่อ 3-4 รอบได้แต่เราเลือกที่จะได้ไปเพราะว่าครอบครัวของพ่อปู่ย่าเขาไม่ได้มีเงินสนับสนุนเราคิดในการเรียนกันอันนั้นเราเลยกำลังใจอยู่กับแม่พอเสร็จแล้วเขาก็ถามกลับมาเรื่อยๆขึ้นมือขึ้นกูตอนนั้นอารมณ์เรามันไปแล้วอ่ะเราเลยด่ากลับไปว่าประสาทว่ะแม่เราเป็นคนที่เห็นเราคิดทุกอย่าง
แล้วเราก็เดินขึ้นห้องล็อคห้องแล้วนอนร้องไห้เพราะคำแม่ด่ามันกระทบจิตใจเรามากเขาไขกุญแจเข้ามาเหมือนเดิมเราก็เลยลุกไปดูดักหน้าห้องไว้ไม่ให้เข้าเขาบอกว่าด่าใครประสาทเขาตบหน้าเรา 3-4 รอบแล้วก็พูดขึ้นมาตลอดจนเราช่วงกลางคืนตาเขาได้ยินเสียงเราเล็กน้อยเขาก็จะถูกกำแพงมันดังมากเราเป็นคนขี้ตกใจวันก่อนอยู่แล้วจนทำให้เราเป็นแพนิคมากขึ้นเรานอนละเมอเขาก็ไล่เราไปหาหมอหมอบอกว่าเราเป็นวิตกกังวลความเครียดเราก็เลยบอกเขาเขาบอกว่าเธอจะเครียดอะไรเธอมีอะไรให้เครียดแต่ก่อนหน้าที่เขาจะถามเราแบบนั้นเราเคยไปโรงพยาบาลคนเดียวครั้งนึงจนตอนนั้นเรารู้ว่าเราเป็นไทรอยด์สูงเราก็หาเรื่องเราเราก็เลยพูดไปว่าแม่เคยเข้าใจอะไรเราบ้างไหมแม่เคยสนใจอะไรเราบ้างไหมแม่เคยรู้ไหมว่าลูกทำอะไรลูกเป็นอะไรแม่รู้ไหมว่าเราอ่ะไม่ชอบให้ใครมาหอมแก้มยกเว้นปู่ย่าพ่อกับแม่น้าอาคนในครอบครัวเราแต่คนนั้นเขาไม่ใช่เท่ากับพ่อเลี้ยงอ่ะค่ะเขาถามเราว่าเราโกรธไหมที่เขาหอมแก้มเราเราเลยตอบว่าไม่ค่ะเพราะเรากลัวกลัวว่าถ้าเราบอกว่าโกรธเขาจะทำอะไรเราเราบอกแม่ว่าเราไม่ชอบให้ใครมาทำแบบนี้แม่เราบอกว่าใครทำไรบอกมาสิแต่เราไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่เราก็เลยบอกไม่มีแม่สอนเรารู้นะคะว่าเขาสอนแต่ว่าเสียงที่เขาพูดออกมันไม่เหมือนคำตอบค่ะมันเหมือนคำด่าเราอยากรู้ว่าเราอยากให้แม่เข้าใจเราเราทำยังไงแต่เรายอมรับนะว่าเราเถียง
แม่ตบเราในขณะที่เราว่าแม่ประสาน
แล้วเราก็เดินขึ้นห้องล็อคห้องแล้วนอนร้องไห้เพราะคำแม่ด่ามันกระทบจิตใจเรามากเขาไขกุญแจเข้ามาเหมือนเดิมเราก็เลยลุกไปดูดักหน้าห้องไว้ไม่ให้เข้าเขาบอกว่าด่าใครประสาทเขาตบหน้าเรา 3-4 รอบแล้วก็พูดขึ้นมาตลอดจนเราช่วงกลางคืนตาเขาได้ยินเสียงเราเล็กน้อยเขาก็จะถูกกำแพงมันดังมากเราเป็นคนขี้ตกใจวันก่อนอยู่แล้วจนทำให้เราเป็นแพนิคมากขึ้นเรานอนละเมอเขาก็ไล่เราไปหาหมอหมอบอกว่าเราเป็นวิตกกังวลความเครียดเราก็เลยบอกเขาเขาบอกว่าเธอจะเครียดอะไรเธอมีอะไรให้เครียดแต่ก่อนหน้าที่เขาจะถามเราแบบนั้นเราเคยไปโรงพยาบาลคนเดียวครั้งนึงจนตอนนั้นเรารู้ว่าเราเป็นไทรอยด์สูงเราก็หาเรื่องเราเราก็เลยพูดไปว่าแม่เคยเข้าใจอะไรเราบ้างไหมแม่เคยสนใจอะไรเราบ้างไหมแม่เคยรู้ไหมว่าลูกทำอะไรลูกเป็นอะไรแม่รู้ไหมว่าเราอ่ะไม่ชอบให้ใครมาหอมแก้มยกเว้นปู่ย่าพ่อกับแม่น้าอาคนในครอบครัวเราแต่คนนั้นเขาไม่ใช่เท่ากับพ่อเลี้ยงอ่ะค่ะเขาถามเราว่าเราโกรธไหมที่เขาหอมแก้มเราเราเลยตอบว่าไม่ค่ะเพราะเรากลัวกลัวว่าถ้าเราบอกว่าโกรธเขาจะทำอะไรเราเราบอกแม่ว่าเราไม่ชอบให้ใครมาทำแบบนี้แม่เราบอกว่าใครทำไรบอกมาสิแต่เราไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่เราก็เลยบอกไม่มีแม่สอนเรารู้นะคะว่าเขาสอนแต่ว่าเสียงที่เขาพูดออกมันไม่เหมือนคำตอบค่ะมันเหมือนคำด่าเราอยากรู้ว่าเราอยากให้แม่เข้าใจเราเราทำยังไงแต่เรายอมรับนะว่าเราเถียง