ถึงใครจะบอกว่าอาการหลักของสมองเสื่อม
คือ ขี้ลืม
แต่เราก็พูดย้ำๆ ไปนั่นแหละ และก็ได้ผลนะ

สิ่งที่แม่เคยทำประจำ แม่จำได้
สิ่งที่ห้ามซ้ำๆ พูดซ้ำๆ แม่ทำได้ จำได้
กิจกรรมที่ทำประจำ แม่ทำได้ รู้ขั้นตอน
แต่มีดื้อบ้าง

อย่างเข้าห้องน้ำ แม่จะดื้อชอบนอนหงายท้อง เราบอกถ้าดื้อหงายท้องจะตกหัวแตกนะ พูดทุกวันจนเป็นปกติ
วันนึงเราแกล้งปล่อยมือ เค้าจะหงายท้อง
แล้วร้องออกมาว่า

อูยยยย ...หัวแตกแล้ว
แต่มือเค้าก็จับเราไว้
(เสียงพูดช้าๆเนิบๆ จนแอบขำ)

ทุกครั้งออกนอกบ้าน ปัญหาที่เจอคือ
ตอนเราเข้าห้องน้ำ หรือ ตอนเราไปซื้อของ
เค้าจะเดินหายไป

เราจะใช้วิธีให้เค้ายืนหน้าประตู
คอยเรียกให้ขานตอบตลอด
ถ้าห้องน้ำกว้างพอ ก็ให้แม่เข้าไปยืนรอ
ไม่ก็ฝากผู้ดูแลห้องน้ำบ้าง

แต่บางครั้ง นั่งรอเราซื้อของ และจะลุกหนี
เราต้องพูดย้ำๆ นั่งรอตรงนี้นะ
เดี๋ยวซื้อของแป๊บนึง
ต้องนั่งรอตรงนี้นะ ลุกไปเดี๋ยวหาเราไม่เจอนะ
หายไปเลยนะ กลัวมั้ย
ต้องนั่งรอนะ ห้ามไปไหน
แล้วเราจะเดินมาย้ำตลอด 3-4 รอบ
ก่อนเดินไปจริงๆ

นั่งรออยู่นะ ห้ามลุกไปไหนนะ

ยังอยู่ใช่มั้ย ไม่ไปไหนนะ

ย้ำเป็นสิบๆรอบ เดินมาพูดย้ำๆ ย้ำทุกครั้ง
ทำบ่อยๆ ทำทุกครั้ง ทำเป็นเดือนๆ
จนจะกลายเป็นคนย้ำคิดย้ำทำไปแล้วเรา

แต่นานวันเค้าก็รอได้
มีคนมาคุย หรือคนเดินผ่าน
แม่ก็จะบอก รอลูกสาว เดี๋ยวรอลูกสาวก่อน
เดี๋ยวลูกสาวมา
ถึงเราอยู่ห้องน้ำ แต่แม่ก็บอก
ลูกสาวไปซื้อขนม เดี๋ยวมา

ได้ผล ผิดไปบ้างไม่เป็นไร แต่แม่ยอมรออยู่กับที่ได้ดี

แต่ยังไงออกนอกบ้าน
เราก็จะเอาโทรศัพท์อีกเครื่อง
ใส่กระเป๋าแม่ไว้ ถึงแม่จะใช้ไม่เป็นเลย
กับใส่สายรัดข้อมือไว้
แต่กลับบ้านต้องเก็บ ไม่งั้นหายหมด

(เรื่องเล่า อัลไซเมอร์)