วันนี้ได้มีโอกาสไปนั่งกินกาแฟในบ้านแม่ค้า เนื่องจากไม่รู้จะไปหลบอยู่มุมไหนของโลก มันเบื่อ มันท้อ มันอึดอัด มันตัน ดูทุกอย่างมืดมนจัง
      สั่งกาแฟ 1 แก้วนั่งได้ทั้งวัน แม่ค้าคงสงสาร นั่งเลยนะอยากได้อะไรก็บอกนะ ช่วงไม่มีลูกค้าแม่ค้าก็จะให้ความสนใจกับลูกชาย น้อง….. หิวข้าวไหมลูก กินนี้ไหม? กินนั้นไหม? อยากกินอะไรเดี่ยวแม่ซื้อให้ แม่ทำให้ลูก เราซึ่งเป็นคนอื่น  ได้แต่นั่งมองแล้วก็ยิ้ม และก็คิดเออดีนะ มันดีต่อใจนะคำถามที่ห่วงใย ใสใจ ไม่ใช่แต่คำพูดเค้าแสดงออกทั้งกอดหอมลูกชายทั้งๆที่ ลูกชายโตแล้ว เป็นหนุ่มในวัย 24
    ตัดภาพมาที่เราเปรียบเทียบในวัยอายุเท่ากับเขา มองไม่เห็นโมเมนต์แบบนี้ พยายามบอกตัวเองว่าคนเราไม่เหมือนกัน แต่ละครอบครัวการเลี้ยงดูไม่เหมือนกัน ทุกอย่างมันตีกันอยู่ในหัว  คือง่ายๆ อิจฉาน้องเค้า ที่เขามีแม่ และ พ่อ ที่ห่วงใยและพร้อมจะซับพรอตตลอดเวลา
     อยู่ที่ร้านกาแฟทั้งวันจนได้เห็นว่าไม่ใช่แค่แม่ที่ห่วงใย พ่อเลิกงานมา ถือของลงจากรถเต็มไปหมด ตรงดิ่งเข้าไปหาลูกชาย พ่อลูกกอดกันเป็นการทักทาย “ป๊าซื้ออันนี้ อันนั้น อันโน้น มาให้นะลูก ของที่ลูกชอบกินทั้งนั้นเลย ลูกจะกินตอนนี้เลยไหม? ป๊าจะทำให้  
     ก็อีกหละเราผู้ซึ่งนั้งมอง ก็เกิดคำถามขึ้นในหัว ทำไมเค้าดูรักลูกเค้าจังวะ เกินไปไหม? ตัวเองไปทำงานพึ่งกลับมาถึง แล้วต้องมาหาข้าวให้ลูกกินอีก ก็เลยถามไปด้วยความไม่เข้าใจ หรือเพราะเราไม่มีลูก เลยไม่เข้าใจความรู้สึกคนเป็นพ่อเป็นแม่  
     เฮียไปทำงานมาไม่เหนื่อยหรอคะ ยังต้องมาทำอะไรให้น้อง…. อีก คำตอบที่ได้ โอ้ยไม่เหนื่อยหรอกมันปกติ เห็นอะไรก็คิดถึงเขา อยากให้เขาได้กิน เขาชอบกิน ซึ่งเขาพูดไปยิ้มไปและก็เล่าเรื่องลูกไปเรื่อย เราก็นั้งฟัง
      ด้วยความที่อยากรู้ หาคำตอบให้กับตัวเองไปในตัว เฮียกับพี่… ดูรักน้อง … มากเลยนะคะหรือเป็นเพราะมีลูกชายคนเดียว ก็อาจจะใช่ส่วนหนึ่งหละมั้ง เฮียมีลูกคนเดียว เลยรักน้อง… และมีอะไรก็ให้เขาคนเดียว เฮียไม่รู้หรอกถ้าเฮียมีลูกหลายคนจะทำให้ลูกทุกคนคิดว่ารักเขาเหมือนกันไหม? ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกนะ เขาอาจจะรักในแบบของเขา สิ่งที่เขาทำเขาคงคิดว่าดีแล้ว (เหมือนเฮียจะรู้ว่าเราคิดอะไร) ก็ได้แต่นั่งนิ่งเงียบ เพราะไม่รู้ว่าคำที่เราจะพูดออกไปมันดีไหม? จำเป็นต้องเล่าหรือเปล่า ปล่อยให้ความเงียบคือคำตอบ

      
***ใครเคยเป็นเหมือนฉันไหม? ที่เวลาเห็นอะไรแบบนี้แล้วคิดเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองว่าทำไมและทำไม พ่อแม่เราไม่เป็นแบบนี้บ้าง ทำไมเค้าโชคดีจังอะไรแบบนี้ หรือมีแค่เราที่คิดไปเอง

***ขอบคุณพื้นที่กระทู้พันทิป ที่เราคิดว่าเป็นพื้นที่ให้เราได้ระบายความอึดอัด ความไม่เข้าใจ  
คำตอบจากคนไม่รู้จักก็ทำให้มีกำลังใจนะคะ 🙏