หนูอายุ12 หนูรู้สึกว่ามีปัญหามาก พอหนูเริ่มโต เริ่มเข้าช่วงวัยรุ่นตอนต้น ครอบครัวก็ไม่ได้สนใจ หนูไม่เคยได้รับกอดอุ่นๆจากแม่หรือครอบครัวเลย เดิมพ่อกับแม่หนูก็แยกทางกัน หนูอยู่กับพ่อเลี้ยง(หนูไม่ค่อยชอบ

คือพี่ๆทุกคนคะ หนูรู้สึกไม่ชอบครอบครัวตัวเองเลยสักคนค่ะ เขาเห็นแก่ตัวกันหมดกดดันหนูทั้งๆที่ไม่อยากซัพพอร์ตหนูแต่กดดันอยากให้เรียนจบ พอทำไม่ถูกใจก็ด่าว่าจะไม่ส่งเรียนต่อ หนูจะจบม.3 ปีนี้ค่ะ โดยเฉพาะยาย

ทุกวันนี้ มันเป็นรู้สึกที่ว่า เราทำงานมาเหนื่อยๆ ต้องการกำลังใจ ต้องการคนซัพพอร์ต คนที่อยู่ข้างๆ คือเวลาเราทำงานมาเหนื่อยๆเรามองไม่เห็นใครเลย ไม่รู้ว่าตัวเองจะพักพิงใจกับใครได้บ้าง เวลาเหนื่อยๆแทบอยาก

คือเราเป็นคนนึงเลยที่ไม่มีคนซัพพอร์ตแม้แต่คนเดียวพ่อก็เสียเเล้วแม่ก็ไปมีแฟนใหม่ไม่ได้สนใจอะไรเลย ส่วนเราตัวคนเดียว มียายคนนึง แต่แกก็ไม่ได้สนใจอะไรเราแกชอบหลานผู้ชาย เราเป็นผญ คือเราเสียใจจริงๆนะคะแทบ

วันนี้ใจมันหม่น มันรู้สึกแย่ไปหมด การโตเป็นผู้ใหญ่มันต้องเหนื่อยขนากนี้เลยหรอคะ รถก็หาย มีแฟนกี่คนก็โดนนอกใจทุกคน ส่งเสริมซัพพอร์ตเขาทุกอย่าง แต่สิ่งที่ได้กลับมามีแต่การสวมเขา ชีวิตมันแย่ มันเหนื่อยมา

บริษัทมีการให้ค่าคอมมิชชั่นพนักงานขายตั้งแต่บาทแรก แต่พนักงานอื่นไปที่ช่วยซัพพอร์ตไม่ได้จะได้ก็่ต่อเมื่อยอดขายถึงเป้าทุกไตรมาส ให้ไตรมาสประมาณ 1xxx บาท แต่พนักงานขายได้ตั้งแต่บาทแรกที่ขายได้ เดือนถึง

ขอบคุณทุกคนนะคะที่เข้ามาให้ข้อคิด วันนี้เข้าใจเเล้วค่ะว่า เราไม่ใช่คนที่ลำบากที่สุด ยังมีหลายคนที่ลำบากกว่าเราเยอะ พันทิปนี้เตือนใจได้ดีเลยค่ะ❤

วันนี้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เราแทบไม่รู้เลยว่ามีใครอยู่ข้างๆเราบ้าง เราอยากใช้ชีวิตตัวคนเดียว แต่มันก็ได้แค่ฝัน เหนื่อยที่จะต้องมาตามความรู้สึกคนอื่น เราไม่ต้องการให้ใครมาเข้าใจเรา แต่เราอยากได้คนที่สา

ยิ่งโตยิ่งเหนื่อย มันเครียดจนบางทีรู้สึกแบบไม่อยากจะอยู่แล้วจริงๆ ไม่มีกำลังใจ ไม่มีใครซัพพอร์ตแม้แต่พ่อกับแม่ ไม่มีใครคอยอยู่ข้างๆเลย เครียดจะเป็นจะตายไม่มีใครรู้เลยสักนิด มันเหนื่อยมันหมดกำลังใจจะใช