สวัสดดีค่ะพี่ๆ ในปัจจุบันหนู13ปีหนูป็นซึมเศร้ามาตั้งแต่ป.4ด้วยความที่เกิดอุบัติเหตุบ่อยจึงเสียคนที่ตนรักไปมากตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.1ค่ะเล่าย้อนไปก่อนว่า
5ขวบหนูเคยเจอเรื่องแย่ๆมาเรื่องหนึ่งทำให้พ่อแม่หนูหย่าร้างกันป.4หนูเคยจมน้ำแล้วพี่สาวมาช่วยทำให้พี่สาวเสียชีวิตตั้งแต่นั้นมาหนูโทษที่ตัวเองเป็นคนผิดหนูเริ่มทำร้ายร่างกายแต่ด้วยความเป็นเด็กที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้และเข้าสังคมไม่เป็นทำให้โดนแกล้งอยู่บ่อยๆเช่นการ ตบและตีต่อหน้สคนที่ตนชอบตอนแรกหนูก็อดทนได้แล้วหนูเลยไปรักษากับนักจิตย์จนได้ยามากินแต่พอป.5มันเริ่มแรงขึ้นทุกคนเริ่มบูลลี่หนูอย่างหนัก หนักถึงขั้นเด็กคนหนึ่งเอาเชือกมาผูกไว้ที่คอเลยค่ะ เพื่อนๆบางคนเล่นกับหนูแต่พวกเขาชวนหนูไปสูบบุหรี่แรกๆก็เอากับเขาแหละค่ะแต่พอคิดได้ก็ทิ้งมันไปแต่ตอนนั้นหนูขี่รถกับเพื่อนแล้วมันเกิดอุบัติเหตุทำให้เพื่อนเสียชีวิตหนูค่อยโทษตัวเองอยู่บ่อยๆจนยาเอาหนูไว้ไม่อยู่พอขึ้นป.6มาหนูเริ่มมีเรื่องกับเพื่อนบางคนในห้องหนักมากๆ
จนกระทั่งมีเพื่อนคนหนึ่งที่ชื่อ"การ์ตูน"เข้ามาในชีวิตหนูแรกๆก็ดีแหละค่ะด้วยความที่คิดว่าเป็นเพื่อนกันจึงไว้ใจเขาจนหนูรู้ว่าเขาหักหลังหนูนินทาหนูมันเยอะมากแต่ที่แย่ที่สุดคือโดนแย่งตำแหน่งมือตบบอลเลย์ในทีมไป
ในใจหนูแอบอิจฉาเขาที่มีครอบครัวที่ดี รวย เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง สวยน่ารักแต่ติดกลับหนูที่ไม่มีอะไรดีเลยหนูเคยเอากลับมานอนคิดไปเรื่อยเปื่อยแต่ยิ่งคิดก็ยิ่งเคลียดช่วงนั้นเปรียบเทียบตัวเองบ่อยมากจนการ์ตูนเอาเพื่อนมารุมตบหนูทำให้ตั้งแต่นั้นมาหนูมองโลกทั้งใบไม่มีความหหมายภาพที่หนูเห็นเป็นภาพที่หน้าทุกคนเบลอแต่หนูก็ได้เข้าโีรงเรียนใหม่และได้ไปเล่นกีฬาแต่เหมือนยิ่งเล่นยิ่งเป็นหนักบวกกับความคิดลบๆปมต่างๆที่คอยทำร้ายหนูจนหนูทนไม่ไหวไม่รู้จะลงที่ใครเลยตัดสิ้นใจเล่าให้เพื่อนใรห้องฟังพวกเขาไม่แต่จะฟังแต่ยังนินทาหนูหลายรอบมากหนูเลยเปิดใจให้เพื่อนคนหนึ่งชื่อต้าแต่เขาก็เป็นเหมือนที่การ์ตูนทำตอนที่ทะเลาะกับเรื่องรักสามเศร้าเขาบอกจะอยู่ฝ่ายกลางแต่แชทที่หนูเห็นลับหลังทำให้หนูพังไปหมดเขาบอกเขาอยู่ฝั่งอื่นที่ไม่ใช่หนูมันเจ็บมากหนูเลยไปรักษาอีกครั้ง ครั้งนี้มันหนักกว่ารอบก่อนมากจึงได้ยาป้องกันความคิดฆตกมาหนูก็ไม่ดีขึ้นเลย หนูเห็นภาพหลอนหูแว่วและทะเลาะกับแม่อยู่บ่อยๆ รุนแรงถึงขั้นคำหยาบและทำร้ายร่างกาย
สิ่งที่เล่ามาทุกอย่างมันวนเวียนอยู่ในหัวเอาไม่ออกและหนูทรมานกับมันหนูพยายามลืมมันแล้วทั้งทำให้ตัวเองมีความสุขจนไม่รู้จะทำยังไงหนูเหนื่อย หนูกดดัน หนูเบื่อ หนูเกลียดตัวเอง หนูอยากตาย หนูท้อ หนูเคลียด ทุกอย่างมันเกินที่เด็กคนหนึ่งจะรับไหวมาก
ขอบคุณพี่ๆที่มาฟังเรื่องราวของหนูนะคะหนูแค่ต้องการข้อแนะนำและกำลังใจอย่าจี้กันเลยนะคะถึงเรื่องราวจะเวอร์ไปหน่อยแต่มันคือเรื่องจริงค่ะ🙏🏻🙏🏻
หนูหากำลังใจได้ที่ไหนดี?
5ขวบหนูเคยเจอเรื่องแย่ๆมาเรื่องหนึ่งทำให้พ่อแม่หนูหย่าร้างกันป.4หนูเคยจมน้ำแล้วพี่สาวมาช่วยทำให้พี่สาวเสียชีวิตตั้งแต่นั้นมาหนูโทษที่ตัวเองเป็นคนผิดหนูเริ่มทำร้ายร่างกายแต่ด้วยความเป็นเด็กที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้และเข้าสังคมไม่เป็นทำให้โดนแกล้งอยู่บ่อยๆเช่นการ ตบและตีต่อหน้สคนที่ตนชอบตอนแรกหนูก็อดทนได้แล้วหนูเลยไปรักษากับนักจิตย์จนได้ยามากินแต่พอป.5มันเริ่มแรงขึ้นทุกคนเริ่มบูลลี่หนูอย่างหนัก หนักถึงขั้นเด็กคนหนึ่งเอาเชือกมาผูกไว้ที่คอเลยค่ะ เพื่อนๆบางคนเล่นกับหนูแต่พวกเขาชวนหนูไปสูบบุหรี่แรกๆก็เอากับเขาแหละค่ะแต่พอคิดได้ก็ทิ้งมันไปแต่ตอนนั้นหนูขี่รถกับเพื่อนแล้วมันเกิดอุบัติเหตุทำให้เพื่อนเสียชีวิตหนูค่อยโทษตัวเองอยู่บ่อยๆจนยาเอาหนูไว้ไม่อยู่พอขึ้นป.6มาหนูเริ่มมีเรื่องกับเพื่อนบางคนในห้องหนักมากๆ
จนกระทั่งมีเพื่อนคนหนึ่งที่ชื่อ"การ์ตูน"เข้ามาในชีวิตหนูแรกๆก็ดีแหละค่ะด้วยความที่คิดว่าเป็นเพื่อนกันจึงไว้ใจเขาจนหนูรู้ว่าเขาหักหลังหนูนินทาหนูมันเยอะมากแต่ที่แย่ที่สุดคือโดนแย่งตำแหน่งมือตบบอลเลย์ในทีมไป
ในใจหนูแอบอิจฉาเขาที่มีครอบครัวที่ดี รวย เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง สวยน่ารักแต่ติดกลับหนูที่ไม่มีอะไรดีเลยหนูเคยเอากลับมานอนคิดไปเรื่อยเปื่อยแต่ยิ่งคิดก็ยิ่งเคลียดช่วงนั้นเปรียบเทียบตัวเองบ่อยมากจนการ์ตูนเอาเพื่อนมารุมตบหนูทำให้ตั้งแต่นั้นมาหนูมองโลกทั้งใบไม่มีความหหมายภาพที่หนูเห็นเป็นภาพที่หน้าทุกคนเบลอแต่หนูก็ได้เข้าโีรงเรียนใหม่และได้ไปเล่นกีฬาแต่เหมือนยิ่งเล่นยิ่งเป็นหนักบวกกับความคิดลบๆปมต่างๆที่คอยทำร้ายหนูจนหนูทนไม่ไหวไม่รู้จะลงที่ใครเลยตัดสิ้นใจเล่าให้เพื่อนใรห้องฟังพวกเขาไม่แต่จะฟังแต่ยังนินทาหนูหลายรอบมากหนูเลยเปิดใจให้เพื่อนคนหนึ่งชื่อต้าแต่เขาก็เป็นเหมือนที่การ์ตูนทำตอนที่ทะเลาะกับเรื่องรักสามเศร้าเขาบอกจะอยู่ฝ่ายกลางแต่แชทที่หนูเห็นลับหลังทำให้หนูพังไปหมดเขาบอกเขาอยู่ฝั่งอื่นที่ไม่ใช่หนูมันเจ็บมากหนูเลยไปรักษาอีกครั้ง ครั้งนี้มันหนักกว่ารอบก่อนมากจึงได้ยาป้องกันความคิดฆตกมาหนูก็ไม่ดีขึ้นเลย หนูเห็นภาพหลอนหูแว่วและทะเลาะกับแม่อยู่บ่อยๆ รุนแรงถึงขั้นคำหยาบและทำร้ายร่างกาย
สิ่งที่เล่ามาทุกอย่างมันวนเวียนอยู่ในหัวเอาไม่ออกและหนูทรมานกับมันหนูพยายามลืมมันแล้วทั้งทำให้ตัวเองมีความสุขจนไม่รู้จะทำยังไงหนูเหนื่อย หนูกดดัน หนูเบื่อ หนูเกลียดตัวเอง หนูอยากตาย หนูท้อ หนูเคลียด ทุกอย่างมันเกินที่เด็กคนหนึ่งจะรับไหวมาก
ขอบคุณพี่ๆที่มาฟังเรื่องราวของหนูนะคะหนูแค่ต้องการข้อแนะนำและกำลังใจอย่าจี้กันเลยนะคะถึงเรื่องราวจะเวอร์ไปหน่อยแต่มันคือเรื่องจริงค่ะ🙏🏻🙏🏻