สวัสดีค่ะ กระทู้นี้จะขอออกมาแชร์ประสบการณ์หรือพี่ๆคนไหนที่เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้แก้ไขยังไงกันบ้างคะ
หนูเป็นนักศึกษาย่านรังสิตค่ะ ปกติหนูอยู่หอในค่ะ ด้วยเรื่องการทำงานการเข้าออกมันยากหนูเลยตัดสินใจหาหอนอกอยู่ จนไปเจอหอพักอยู่ที่นึงที่ถูกใจ เลยตัดสินใจทำสัญญาเลยทันที พอถึงวันเข้าหอ พ่อแม่ก็พาย้ายของเข้าหอตามปกติ ไปถึงห้องก็คือชอบมาก ถูกใจสุดๆ ใช้ชีวิตที่หอพักนี้ก็รู้สึกดี
รู้สึกโอเคในอาทิตย์แรก นอนหลับสบายใจ ด้วยความที่หนูเป็นคนกลัวผี แล้วหนูเป็นคนที่จิตอ่อน
จะชอบสัมผัสกับเรื่องแบบนี้ได้นิดหน่อย
เลยทำให้เรารู้ว่าโอเค ห้องนี้ไม่น่าจะมีอะไรเพราะอยู่มาเป็นอาทิตย์แล้ว ผ่านเกือบๆ2อาทิตย์กว่าๆเริ่มมีเรื่องราวแปลกๆ ได้ยินเสียงเคาะตู้เสื้อผ้า ด้วยความที่หนูกลัวก็คิดบวกไปว่า ไม้คงลั่น เพราะเป็นตู้เสื้อผ้าไม้ เป็นแบบนี้ทุกคืน เวลากลางคืนเท่านั้น เคยตั้งใจฟังตอนกลางวันไม่เคยได้ยิน เป็นแบบนี้บ่อยจนหนูเริ่มกลัว แล้วชอบรู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวแบบที่มันรู้สึกได้จริงๆ เหมือนมีคนอยู่ด้วยตลอด เวลาอาบน้ำหนูจะไม่ปิดประตูค่ะ เพราะเป็นห้องน้ำในตัว แต่เวลาอาบหนูรู้สึกเหมือนมีคนมองจนต้องปิดประตู พอตกดึกก็ได้ยินเสียงตู้เสื้อผ้าอีก หนูก็คิดบวกอีกว่าข้างห้องอาจจะย้ายของนู้นนี่นั้น แต่ดูเวลาคือต2-3 เขาไม่นอนหรอ คือความคิดที่หนูคิดตอนนั้น
แล้วทุกครั้งที่หนูนอนจะได้สัมผัสถึงมีคนมานอนด้วยความรู้สึกมีคนมารูปขา ที่นอนยวบตรงขาเหมือนคนขึ้นที่นอน เป็นแบบนี้มาสักพักใหญ่ๆเกือบๆเดือน ตอนนั้นหนูไม่กล้าตัดสินใจบอกแม่เพราะหนูกลัวแม่จะไปบอกปู่ หนูขอแจ้งอีกนะคะว่าปู่หนูเป็นคนที่รู้เรื่องด้านนี้ จะให้พูดก็เหมือนพวกมีของค่ะ หนูกลัวไม่กล้าบอกแม่ เพราะว่าถ้าห้องนี้มีอะไรจริงๆตามที่หนูสัมผัสได้ หนูก็ต้องกลัวและย้ายออกหนูไม่อยากเสียค่ามัดจำมันหาเงินยากมากเพราะหนูเองก็ยังคิดบวกกับเรื่องที่หนูเจอ ทำได้แต่เก็บไว้ในใจ จนมีคืนนึง ฝันร้ายของหนูก็เกิดขึ้น ฝันว่ามีคนมาฆ่า พยายามฆ่า จะทำร้ายหนู แต่ในความฝันก็มีคนช่วย จนหนูตื่นมาช่วงตี4-5 ร้องไห้หนักเลยโทรหาแฟนทันที ก็หลับไปจนถึงเช้า ตื่นมาคิดทบทวนว่าที่ฝันงี่คืออะไร พอเช้าวันใหม่ ก็ใช้ชีวิตปกติไปเรียนกลับมาห้องก็ยังรู้สึกเหมือนๆเดิม ทั้งเสียงเคาะ เหมือนมีคนอยู่ด้วย โดนรูปขาก็รู้สึกเหมือนเดิมค่ะ พอผ่านไปอีกวันหนูไม่ได้ไปเรียน ก็นอนกลางวันตามปกติ หนูรู้สึกเหมือนจะโดนอำ ขยับตัวไม่ได้ ร้องเรียกหาปู่ สวดมนตร์ ลืมตาก็ไม่ค่อยขึ้น ทำได้แต่หลี่ๆตาดู เจอเงาสีดำมายืนมองอยู่ตรงข้างๆเตียง ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนฝันก็เหมือน เหมือนจริงก็เหมือน พอรู้สึกปกติก็คิดว่าเงานั้นคนนั้นคือใคร ก็บอกพ่อแม่ทันที พ่อแม่ก็บอกว่าอาจจะเป็นเจ้าที่เขามาดูก็ได้เพราะเข้ามาไม่ได้ไหว้ก่อนเข้าหอ แม่ก็เลยบอกให้กลับบ้าน แล้วทีนี่ก็กลับบ้าน เพราะที่บ้านพี่สาวมีผูกแขนกับแฟน ปู่ก็ลงมาจากมหาสารคามมาที่นนทบุรีเผื่อมาจากนนี้ ก็เลยให้ปูผูกแขนให้เลย 2ข้าง แต่ก่อนที่จะผูกตอนแรกหนูจะไม่ผูกเพราะกินหมูกระทะเก็บของจะรีบกลับหอ ก็เลยคิดว่าจะให้ผูกดีมั้ย ก็เลยเดินไปให้ปู่ผูกแขนให้ ปู่หนูก็ถ่องอะไรนี่แหละ จบงาน กลับมาที่หอ ก็รู้สึกว่าที่ห้องแปลกมาก รู้สึกแย่มาก ไม่อยากอยู่หอนี้แล้ว ตอนกลับมาถึงหอก็ 2-3ทุ่มกว่าๆ ก็อาบน้ำนอนเล่น ก็ยังเหมือนเดิม เสียงเคาะ ครั้งนี้ เคาะรัวมากจนรู้สึกแย่และกลัวมาก ที่นอนก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม พอเข้านอน ก็ฝันว่า มีคนจะเอาหนูไป ในความฝัน หนูอยู่ในมุ้งที่เหมือนเป็นเกาะให้หนูที่มันเข้ามาไม่ได้ แล้วเหมือนมันโกรธที่เอาหนูไปไม่ได้ หนูเห็นหน้ามันชัดเจนในความฝันแต่ก็ไม่ได้อะไรก็คิดว่าอาจจะเจอคนทั่วไปมา แต่กลัว มันเอาหนูไปไม่ได้เพราะมีคนช่วยเราในความฝัน สดุ้งตื่นอีก ตอนกลางดึก ก็เลยทักแชทหาแม่เลยทันทีตอนนั้นตอนเช้าเดี๋ยวแม่ก็อ่าน เช้ามาหนูก็ไปเรียนตามปกติ พอกลับมาที่หอ ก็รู้สึกเหมือนเดิม และยิ่งรู้สึกแย่ลง แม่ทักมาแล้วโทรมาบอกว่า ให้กลับบ้านทันที ตอนนั้นพ่อไม่อยู่เลยไม่มีใครมารับ แต่แม่บอกยังไงก็ให้กลับบ้าน ออกจากห้องนั้น หนูกลัวมากทำไรไม่ถูกเลย เลยเอาของทำจำเป็นออกมาแล้วกลับบ้านเอง แม่ให้ปู่ดูให้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนูแม่เล่าให้ฟังว่า มีผู้ชายแก่อยู่ในห้องหนู แล้วจะเอาหนูไปอยู่ด้วย ปู่หนูคุยกับมันถามมันว่า ถ้าจะอยู่ห้องนี้ทำไมต้องมายุ่งวุ่นวายกับหนู มันบอกมันเหงา มันไม่ยอมมันจะเอาหนูไปอยู่ด้วยให้ได้ ปู่หนูเลยจับมันมัดไว้กับต้นเสาที่หอ ที่มันมาอยู่นี่เพราะคนเก่าเอามันมา แต่ตรงนี้หนูก็ไม่รู้ว่าคนเก่ามากแค่ไหน แต่คนเก่าก่อนหน้าหนูเขาก็ออกก่อนครบสัญญา
พอเกิดเรื่องแบบนี้ความกลัวหนูค่อยๆหายไปแต่หนูเสียใจแทนมากกว่าว่า ทำไมต้องมายุ่งกำหนูทำไมต้องมาทำให้หนูอยู่ไม่ได้ หนูต้องเสียค่ามัดจำที่มันไม่ใช่เงินน้อยๆที่หนูทำงานหามาเองทั้งหมด ตอนนั้นหนูท้อมากจะทำยังไงกับการหาเงินหาหอใหม่
พอหลังจบจากเรื่องยี้หนูได้ตัดสินใจปรึกษาแฟนว่าจะเอาไงดี ค่ามันจำหอหนูไม่อยากเสีย แล้วใจตอนนั้นคืออยากขายประกันหอมาก แต่ก็รู้สึกแย่ถ้าขายไปแล้วคนนั้นจะเจอเหมือนหนู หนูไม่มีทางเลือก เลยคิดขายประกันหอนั้นไป คิดแค่ว่าคนที่มาอยู่อาจจะดวงแข็งกว่าหนูแล้วผีนั้นก็ถูกมัดไว้ แล้ว
พอวัดถัดไปก็ได้ขอประกันหอพัก หนูก็นัดวันเข้าไปขายประกัน นั้น หนูก็รู้สึกแย่มาก ขายประกันหอเสร็จ หนูเลยไปยืนพูดลอยๆกับต้นเสาต้นนั้นว่าทำไมต้องมาทำกับหนูแบบนี้ ชีวิตของหนูก็แค่ต้องทำงานแล้วเรียนทำแบบนี้ทำไม พูดเสร็จก็กลับ แต่ช่วงเวลาที่ไม่ได้อยู่หอนั้น หนูก็มาอยู่หอเพื่อนบ้าง อยู่บ้านบ้าง ลำบากสุดๆตอนนั้น พอขายประกันหอเสร็จก็กลับมาที่หอเพื่อนแม่โทรมา แม่บอกว่า ผีตัวนั้นมันไม่ได้อยู่หอนั้นแหละนะ หนูถามว่าทำไม ปู่เข้าไปดูมัน มันขอร้องปู่เราว่าให้ปล่อยมันเถอะ มันจะไม่อยู่หอนี้แล้ว ปู่เราเลยปล่อยมัน (ปู่เราน่าจะไม่รู้ว่าเราย้ายออกแล้วเราไม่ได้อยู่ที่หอนั้นแล้ว)
หลังจากที่เรารู้เราก็คิดเลยว่า หรือว่ามันจะตามกูมาว้ะ แบบเห็นไปขายประกันหอแล้วตามมา
เราจะบอกว่า ตั้งแต่เราอยู่หอนั้นเรารู้สึกแย่มากมาตลอด ไม่มีงานเข้ามาให้ทำ การเงินมีแต่เรื่องให้จ่ายมันดูหมดหมอง ตื่นมาก็เพลีย ไม่มีแรง ไม่อยากไปเรียน หรือไปเรียนทีไรต้องอยากกลับหอ แล้วชอบรู้สึกว่าเหมือนมีคนรออยู่ห้อง เวลากำลังเดินไปขึ้นวินก็มองขึ้นมาบนห้องระเบียงของตัวเองก็รู้สึกเหมือนมีคนมายืนส่งอย่างบอกไม่ถูกแล้ว
ตอนที่กลับมาหลังจากที่ปู่ผูกแขนให้แล้วตอนที่ฝัน
เราคิดแต่ว่า ถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจให้ปู่ผูกแขนเราคงนอนหลับไหลตายโดยที่ไม่มีใครรู้
ต่อพอเรื่องนี้นานไปหลายๆเดือน หนูได้หอใหม่ ก็มีความสุขมากๆแต่จากที่เจอเรื่องนี้มาเกี่ยวกับการอยู่หอก็ทำให้นอนเปิดไฟหลายคืนเลย มีงานให้ทำเยอะ มีเงิน เหมือนมีชีวิตใหม่ ตื่นมามีไฟตลอด คิดว่าจะไปได้สวยแล้ว แต่ยังไม่จบ……
หนูมาอยู่หอใหม่ หนูก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม เช่น มีคนมองอยู่ที่ระเบียง ก็ไม่คิดไร เพราะคิดว่าอาจจะคิดมากกับเรื่องที่พึ่งเจอมา รู้สึกแบบนี้ตลอด ก็คิดบวกอยู่ดี มีคืนนึง ประตูกระตกเหมือนโดนกระแทกแรงมาก คิดว่าลม แต่ไม่มีลม เลยลองไปทำท่าดันประตู คือมันต้องแรงมากถึงจะเท่ากับเสียงที่เราได้ยิน แต่ก็ไม่ได้คิดไรอยู่ดี เพราะประตูมันก็หลวมๆ ความรู้สึกที่มีคนมองมีคนจะเข้าห้องความรู้สึกนี้ก็ยังไม่หาย ก็ไม่ได้อะไรปล่อยจอย
แต่ก็กลัวอยู่ดีนั้นแหละ แต่ก็ไม่กล้าบอกที่บ้านอยู่ดีกลัวห้องนี้มีอะไรกลัวหาหอใหม่อีก จนวันนึงทนไม่ไหว บอกแม่ ให้ปู่ดูให้ สรุปผีตัวนั้นมันตามหาเรา มันตามหาเราจนเจอ เราแบบไม่กลัวแล้วนะความรู่สึกนี้ ในความคิดแบบอีกแล้วหรอว้ะ
โกรธมากอ่ะ มันจะพยายามเข้าห้องเราแต่เข้าไม่ได้
แต่ตอนนี้ปู่จับมันไปไว้ไหนแล้วไม่รู้ เรากลัวมันจะมายุ่งกับเรา แบบมันทำไรเราไม่ได้ เรากลัวมันจะทำคนรอบๆตัวเรา เรื่องเรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับแฟนนเราค่ะ
เคยคุยกับเพื่อนเพื่อนบอกว่าอย่าแสดงให้มันรู้ว่าเรารู้ของการมีอยู่ของมันจริงมั้ยคะ มีพี่ๆคนไหนแนะนำอะไร หรือใครเคยมีประสบการณ์อะไรมั้ยคะ
มาแชร์ประสบการณ์เจอผีหอพักย่านรังสิตค่ะ
หนูเป็นนักศึกษาย่านรังสิตค่ะ ปกติหนูอยู่หอในค่ะ ด้วยเรื่องการทำงานการเข้าออกมันยากหนูเลยตัดสินใจหาหอนอกอยู่ จนไปเจอหอพักอยู่ที่นึงที่ถูกใจ เลยตัดสินใจทำสัญญาเลยทันที พอถึงวันเข้าหอ พ่อแม่ก็พาย้ายของเข้าหอตามปกติ ไปถึงห้องก็คือชอบมาก ถูกใจสุดๆ ใช้ชีวิตที่หอพักนี้ก็รู้สึกดี
รู้สึกโอเคในอาทิตย์แรก นอนหลับสบายใจ ด้วยความที่หนูเป็นคนกลัวผี แล้วหนูเป็นคนที่จิตอ่อน
จะชอบสัมผัสกับเรื่องแบบนี้ได้นิดหน่อย
เลยทำให้เรารู้ว่าโอเค ห้องนี้ไม่น่าจะมีอะไรเพราะอยู่มาเป็นอาทิตย์แล้ว ผ่านเกือบๆ2อาทิตย์กว่าๆเริ่มมีเรื่องราวแปลกๆ ได้ยินเสียงเคาะตู้เสื้อผ้า ด้วยความที่หนูกลัวก็คิดบวกไปว่า ไม้คงลั่น เพราะเป็นตู้เสื้อผ้าไม้ เป็นแบบนี้ทุกคืน เวลากลางคืนเท่านั้น เคยตั้งใจฟังตอนกลางวันไม่เคยได้ยิน เป็นแบบนี้บ่อยจนหนูเริ่มกลัว แล้วชอบรู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวแบบที่มันรู้สึกได้จริงๆ เหมือนมีคนอยู่ด้วยตลอด เวลาอาบน้ำหนูจะไม่ปิดประตูค่ะ เพราะเป็นห้องน้ำในตัว แต่เวลาอาบหนูรู้สึกเหมือนมีคนมองจนต้องปิดประตู พอตกดึกก็ได้ยินเสียงตู้เสื้อผ้าอีก หนูก็คิดบวกอีกว่าข้างห้องอาจจะย้ายของนู้นนี่นั้น แต่ดูเวลาคือต2-3 เขาไม่นอนหรอ คือความคิดที่หนูคิดตอนนั้น
แล้วทุกครั้งที่หนูนอนจะได้สัมผัสถึงมีคนมานอนด้วยความรู้สึกมีคนมารูปขา ที่นอนยวบตรงขาเหมือนคนขึ้นที่นอน เป็นแบบนี้มาสักพักใหญ่ๆเกือบๆเดือน ตอนนั้นหนูไม่กล้าตัดสินใจบอกแม่เพราะหนูกลัวแม่จะไปบอกปู่ หนูขอแจ้งอีกนะคะว่าปู่หนูเป็นคนที่รู้เรื่องด้านนี้ จะให้พูดก็เหมือนพวกมีของค่ะ หนูกลัวไม่กล้าบอกแม่ เพราะว่าถ้าห้องนี้มีอะไรจริงๆตามที่หนูสัมผัสได้ หนูก็ต้องกลัวและย้ายออกหนูไม่อยากเสียค่ามัดจำมันหาเงินยากมากเพราะหนูเองก็ยังคิดบวกกับเรื่องที่หนูเจอ ทำได้แต่เก็บไว้ในใจ จนมีคืนนึง ฝันร้ายของหนูก็เกิดขึ้น ฝันว่ามีคนมาฆ่า พยายามฆ่า จะทำร้ายหนู แต่ในความฝันก็มีคนช่วย จนหนูตื่นมาช่วงตี4-5 ร้องไห้หนักเลยโทรหาแฟนทันที ก็หลับไปจนถึงเช้า ตื่นมาคิดทบทวนว่าที่ฝันงี่คืออะไร พอเช้าวันใหม่ ก็ใช้ชีวิตปกติไปเรียนกลับมาห้องก็ยังรู้สึกเหมือนๆเดิม ทั้งเสียงเคาะ เหมือนมีคนอยู่ด้วย โดนรูปขาก็รู้สึกเหมือนเดิมค่ะ พอผ่านไปอีกวันหนูไม่ได้ไปเรียน ก็นอนกลางวันตามปกติ หนูรู้สึกเหมือนจะโดนอำ ขยับตัวไม่ได้ ร้องเรียกหาปู่ สวดมนตร์ ลืมตาก็ไม่ค่อยขึ้น ทำได้แต่หลี่ๆตาดู เจอเงาสีดำมายืนมองอยู่ตรงข้างๆเตียง ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนฝันก็เหมือน เหมือนจริงก็เหมือน พอรู้สึกปกติก็คิดว่าเงานั้นคนนั้นคือใคร ก็บอกพ่อแม่ทันที พ่อแม่ก็บอกว่าอาจจะเป็นเจ้าที่เขามาดูก็ได้เพราะเข้ามาไม่ได้ไหว้ก่อนเข้าหอ แม่ก็เลยบอกให้กลับบ้าน แล้วทีนี่ก็กลับบ้าน เพราะที่บ้านพี่สาวมีผูกแขนกับแฟน ปู่ก็ลงมาจากมหาสารคามมาที่นนทบุรีเผื่อมาจากนนี้ ก็เลยให้ปูผูกแขนให้เลย 2ข้าง แต่ก่อนที่จะผูกตอนแรกหนูจะไม่ผูกเพราะกินหมูกระทะเก็บของจะรีบกลับหอ ก็เลยคิดว่าจะให้ผูกดีมั้ย ก็เลยเดินไปให้ปู่ผูกแขนให้ ปู่หนูก็ถ่องอะไรนี่แหละ จบงาน กลับมาที่หอ ก็รู้สึกว่าที่ห้องแปลกมาก รู้สึกแย่มาก ไม่อยากอยู่หอนี้แล้ว ตอนกลับมาถึงหอก็ 2-3ทุ่มกว่าๆ ก็อาบน้ำนอนเล่น ก็ยังเหมือนเดิม เสียงเคาะ ครั้งนี้ เคาะรัวมากจนรู้สึกแย่และกลัวมาก ที่นอนก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม พอเข้านอน ก็ฝันว่า มีคนจะเอาหนูไป ในความฝัน หนูอยู่ในมุ้งที่เหมือนเป็นเกาะให้หนูที่มันเข้ามาไม่ได้ แล้วเหมือนมันโกรธที่เอาหนูไปไม่ได้ หนูเห็นหน้ามันชัดเจนในความฝันแต่ก็ไม่ได้อะไรก็คิดว่าอาจจะเจอคนทั่วไปมา แต่กลัว มันเอาหนูไปไม่ได้เพราะมีคนช่วยเราในความฝัน สดุ้งตื่นอีก ตอนกลางดึก ก็เลยทักแชทหาแม่เลยทันทีตอนนั้นตอนเช้าเดี๋ยวแม่ก็อ่าน เช้ามาหนูก็ไปเรียนตามปกติ พอกลับมาที่หอ ก็รู้สึกเหมือนเดิม และยิ่งรู้สึกแย่ลง แม่ทักมาแล้วโทรมาบอกว่า ให้กลับบ้านทันที ตอนนั้นพ่อไม่อยู่เลยไม่มีใครมารับ แต่แม่บอกยังไงก็ให้กลับบ้าน ออกจากห้องนั้น หนูกลัวมากทำไรไม่ถูกเลย เลยเอาของทำจำเป็นออกมาแล้วกลับบ้านเอง แม่ให้ปู่ดูให้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนูแม่เล่าให้ฟังว่า มีผู้ชายแก่อยู่ในห้องหนู แล้วจะเอาหนูไปอยู่ด้วย ปู่หนูคุยกับมันถามมันว่า ถ้าจะอยู่ห้องนี้ทำไมต้องมายุ่งวุ่นวายกับหนู มันบอกมันเหงา มันไม่ยอมมันจะเอาหนูไปอยู่ด้วยให้ได้ ปู่หนูเลยจับมันมัดไว้กับต้นเสาที่หอ ที่มันมาอยู่นี่เพราะคนเก่าเอามันมา แต่ตรงนี้หนูก็ไม่รู้ว่าคนเก่ามากแค่ไหน แต่คนเก่าก่อนหน้าหนูเขาก็ออกก่อนครบสัญญา
พอเกิดเรื่องแบบนี้ความกลัวหนูค่อยๆหายไปแต่หนูเสียใจแทนมากกว่าว่า ทำไมต้องมายุ่งกำหนูทำไมต้องมาทำให้หนูอยู่ไม่ได้ หนูต้องเสียค่ามัดจำที่มันไม่ใช่เงินน้อยๆที่หนูทำงานหามาเองทั้งหมด ตอนนั้นหนูท้อมากจะทำยังไงกับการหาเงินหาหอใหม่
พอหลังจบจากเรื่องยี้หนูได้ตัดสินใจปรึกษาแฟนว่าจะเอาไงดี ค่ามันจำหอหนูไม่อยากเสีย แล้วใจตอนนั้นคืออยากขายประกันหอมาก แต่ก็รู้สึกแย่ถ้าขายไปแล้วคนนั้นจะเจอเหมือนหนู หนูไม่มีทางเลือก เลยคิดขายประกันหอนั้นไป คิดแค่ว่าคนที่มาอยู่อาจจะดวงแข็งกว่าหนูแล้วผีนั้นก็ถูกมัดไว้ แล้ว
พอวัดถัดไปก็ได้ขอประกันหอพัก หนูก็นัดวันเข้าไปขายประกัน นั้น หนูก็รู้สึกแย่มาก ขายประกันหอเสร็จ หนูเลยไปยืนพูดลอยๆกับต้นเสาต้นนั้นว่าทำไมต้องมาทำกับหนูแบบนี้ ชีวิตของหนูก็แค่ต้องทำงานแล้วเรียนทำแบบนี้ทำไม พูดเสร็จก็กลับ แต่ช่วงเวลาที่ไม่ได้อยู่หอนั้น หนูก็มาอยู่หอเพื่อนบ้าง อยู่บ้านบ้าง ลำบากสุดๆตอนนั้น พอขายประกันหอเสร็จก็กลับมาที่หอเพื่อนแม่โทรมา แม่บอกว่า ผีตัวนั้นมันไม่ได้อยู่หอนั้นแหละนะ หนูถามว่าทำไม ปู่เข้าไปดูมัน มันขอร้องปู่เราว่าให้ปล่อยมันเถอะ มันจะไม่อยู่หอนี้แล้ว ปู่เราเลยปล่อยมัน (ปู่เราน่าจะไม่รู้ว่าเราย้ายออกแล้วเราไม่ได้อยู่ที่หอนั้นแล้ว)
หลังจากที่เรารู้เราก็คิดเลยว่า หรือว่ามันจะตามกูมาว้ะ แบบเห็นไปขายประกันหอแล้วตามมา
เราจะบอกว่า ตั้งแต่เราอยู่หอนั้นเรารู้สึกแย่มากมาตลอด ไม่มีงานเข้ามาให้ทำ การเงินมีแต่เรื่องให้จ่ายมันดูหมดหมอง ตื่นมาก็เพลีย ไม่มีแรง ไม่อยากไปเรียน หรือไปเรียนทีไรต้องอยากกลับหอ แล้วชอบรู้สึกว่าเหมือนมีคนรออยู่ห้อง เวลากำลังเดินไปขึ้นวินก็มองขึ้นมาบนห้องระเบียงของตัวเองก็รู้สึกเหมือนมีคนมายืนส่งอย่างบอกไม่ถูกแล้ว
ตอนที่กลับมาหลังจากที่ปู่ผูกแขนให้แล้วตอนที่ฝัน
เราคิดแต่ว่า ถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจให้ปู่ผูกแขนเราคงนอนหลับไหลตายโดยที่ไม่มีใครรู้
ต่อพอเรื่องนี้นานไปหลายๆเดือน หนูได้หอใหม่ ก็มีความสุขมากๆแต่จากที่เจอเรื่องนี้มาเกี่ยวกับการอยู่หอก็ทำให้นอนเปิดไฟหลายคืนเลย มีงานให้ทำเยอะ มีเงิน เหมือนมีชีวิตใหม่ ตื่นมามีไฟตลอด คิดว่าจะไปได้สวยแล้ว แต่ยังไม่จบ……
หนูมาอยู่หอใหม่ หนูก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม เช่น มีคนมองอยู่ที่ระเบียง ก็ไม่คิดไร เพราะคิดว่าอาจจะคิดมากกับเรื่องที่พึ่งเจอมา รู้สึกแบบนี้ตลอด ก็คิดบวกอยู่ดี มีคืนนึง ประตูกระตกเหมือนโดนกระแทกแรงมาก คิดว่าลม แต่ไม่มีลม เลยลองไปทำท่าดันประตู คือมันต้องแรงมากถึงจะเท่ากับเสียงที่เราได้ยิน แต่ก็ไม่ได้คิดไรอยู่ดี เพราะประตูมันก็หลวมๆ ความรู้สึกที่มีคนมองมีคนจะเข้าห้องความรู้สึกนี้ก็ยังไม่หาย ก็ไม่ได้อะไรปล่อยจอย
แต่ก็กลัวอยู่ดีนั้นแหละ แต่ก็ไม่กล้าบอกที่บ้านอยู่ดีกลัวห้องนี้มีอะไรกลัวหาหอใหม่อีก จนวันนึงทนไม่ไหว บอกแม่ ให้ปู่ดูให้ สรุปผีตัวนั้นมันตามหาเรา มันตามหาเราจนเจอ เราแบบไม่กลัวแล้วนะความรู่สึกนี้ ในความคิดแบบอีกแล้วหรอว้ะ
แต่ตอนนี้ปู่จับมันไปไว้ไหนแล้วไม่รู้ เรากลัวมันจะมายุ่งกับเรา แบบมันทำไรเราไม่ได้ เรากลัวมันจะทำคนรอบๆตัวเรา เรื่องเรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับแฟนนเราค่ะ
เคยคุยกับเพื่อนเพื่อนบอกว่าอย่าแสดงให้มันรู้ว่าเรารู้ของการมีอยู่ของมันจริงมั้ยคะ มีพี่ๆคนไหนแนะนำอะไร หรือใครเคยมีประสบการณ์อะไรมั้ยคะ