ย้อนไปเมื่อปี 2537 ณที่จังหวัดสุราษฎร์ธานีเป็นทาวน์เฮ้าส์ 2 ชั้นเรียกว่ากิโลศูนย์แถวนั้นเรียกกันว่าซอยโรงงานปลากระป๋องเรื่องมีอยู่ว่าตากับยายได้ซื้อทาวน์เฮ้าส์ในซอยนี้บ้านเลขที่ 34/2 ไม่ทราบว่ายังอยู่ไหมปัจจุบันนี้และนี่คือประสบการณ์จริงที่ได้พบเจอกันทั้งบ้านบ้านหลังนี้มีตายายน้าผมพี่สาวพ่อกับแม่อยู่ด้วยกันในบ้านหลังนี้ตากะยายจะอยู่ห้องบนสุดติดกับถนนเข้าซอยฝนนะจะอยู่ออกไปอีกห้องนึงตรงกันข้ามตรงหลังครัวบ้านทั้งหมดมีทั้งหมด 3 ห้องและผมได้อยู่กับห้องตากะยายเพราะตากะยายเลี้ยงผมมาตั้งแต่เล็กแล้วพอเข้ามาอยู่ได้ไม่นานเหตุการณ์ต่างๆก็เริ่มเปลี่ยนมีแต่เรื่องราวที่ไม่ดีนำมาสู่ครอบครัวตลอดนะถูกจับมีคดีความส่วนน้าอีกคนนึงก็ต้องเลิกลากับแฟนมีปัญหามาตลอดตั้งแต่อยู่บ้านหลังนี้มาแต่เรื่องราวก็เกิดขึ้นช่วงเวลา 01:00 น โดยประมาณผมไม่แน่ใจแต่ว่าดึกมากแล้วช่วงเวลานั้นท่าขยายก็นอนผมก็นอนอยู่กับตากับยายมีเสียงที่ลูกปิดประตูดังแก๊กๆๆสักพักก็เริ่มรุนแรงขึ้นตากับยายเป็นคนไม่กลัวผีอยู่แล้วเขาไม่เคยกลัวใครไม่เคยกลัวผีแล้วก็มีเสียงเขย่ากลอนประตูจนตาตื่นขึ้นมาตะโกนถามว่าใครวะแล้วก็ไปเปิดประตูช่วงนั้นยายก็ตื่นแล้วผมก็ตื่นแล้วตกใจตื่นเพราะตาเป็นคนที่เสียงดังอยู่แล้วตาเปิดประตูออกไปไม่พบใครสักคนและในบ้านนั้นพ่อกับแม่นอนอยู่ข้างล่างน้าที่อยู่อีกห้องนึงก็ยังไม่ได้กลับมาเพราะแกจะกลับช่วงเช้าทำงานกลางคืนช่วงเวลานั้นตาก็เลยปิดประตูเข้ามาอีกรอบนึงเพื่อจะนอนแต่ด้วยอารมณ์ที่แกหงุดหงิดบ่นว่าใครวะมาปิดประตูเสียงดังกูจะนอนพอไม่นานสัก 5 นาทีก็มีเสียงดังเข้ามาอีกเสียงปิดประตูเหมือนเดิมคราวนี้ตาไม่รอช้าเปิดประตูอย่างไวแล้วพูดว่าใครวะเป็นใครแล้วก็ไปเรียกคนในบ้านทั้งหมดออกมาคนในบ้านก็นอนกันหมดไม่มีใครได้ยินมีแต่ตายายแล้วก็ผมในห้องนั้นได้ยินตาก็พูดว่าไม่รู้ใครมาเขย่าประตูลูกบิดเสียงดังกูไม่ได้นอนเลยตาก็เลยกลับเข้าไปอีกตาก็ปิดอีกรอบนึงและมันก็ดังขึ้นอีกคราวนี้ตาบอกว่ากูไม่กลัวหรอกนะผีอย่าเขย่าใช่ไหมงั้นกูเปิดประตูศาลก็เปิดประตูห้องนอนทิ้งไว้แต่ในใจผมก็กลัวนะว่ากลัวจะเห็นแต่ก็ไม่เห็นคืนนั้นก็หลับไปทั้งที่เปิดประตูนอนกันเช้าตากับยายก็ตื่นมาแล้วก็คุยกันนะกับลูกเขาแล้วก็พ่อแม่ของผมพูดว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนแต่ที่รู้ๆว่าไม่มีใครไปเขย่าประตูแน่นอนเดี๋ยวคืนนี้กูจะลองดูอีกว่ามันจะดังอีกไหมและคืนนั้นก็มาถึงตากับยายก็อาบน้ำเข้าห้องตามปกติพอถึงเวลาตาก็ปิดประตูแล้วแกก็เตรียมบันไดไว้ในห้องเหมือนเตรียมไว้ว่าถ้ามันดังอีกกูจะปีนขึ้นไปชะโงกดูเพราะในห้องจะมีช่องลมเหมือนมุ้งลวดอยู่สามารถชะเง้อออกไปดูได้ว่าใครที่จะมาเป็นคนหรือผีมาเขย่าประตูในคืนนี้และแล้วเวลานั้นก็มาถึงจริงๆได้ยินเสียงเขย่าประตูดังขึ้นดังขึ้นเหมือนโมโหอะไรสักอย่างนึงตาก็ไม่รีบรอรีเตรียมบันไดไว้เรียบร้อยชะเง้อออกไปไม่พบใครสักคนแต่เสียงประตูยังดังอยู่ด้วยความที่ตามเป็นคนไม่กลัวอยู่แล้วเลยตะโกนด่าไปว่าต้องการอะไรกูไม่กลัวหรอกนะผีเจอเห็นตัวจะๆกูจะเตะให้กระเด็นเลยแน่จริงให้กูเห็นสิมันก็เขย่าประตูตาก็ลงไปเปิดประตูกลางหงุดหงิดทำแบบนี้มาตลอดอาทิตย์นึงด้วยการเปิดประตูห้องทิ้งไว้เพื่อจะได้นอนส่วนน้าพอได้ยินข่าวได้รู้ก็ไม่กล้าเข้ามานอนอีกเพราะน้าก่อนนั้นเคยเห็นว่ามีเงาดำร่างใหญ่อยู่ตรงบันไดยืนจ้องมาที่หน้าห้องเขาตั้งแต่นั้นมาน้าก็ไปเช่าห้องอยู่ข้างนอกไม่กล้าเข้ากลับมาที่บ้านนี้อีกเลยผมก็อยู่กับยายและตาพ่อแม่ก็อยู่ข้างล่างเพราะว่าเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรไม่เหมือนที่อยู่ข้างบนที่กำลังเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ยายก็ไปตามหาหมอผีหรือหมอดูละแวกนั้นก็ไปเจอหมอคนนึงมาทำพิธีที่บ้านพอหมอเข้ามาทำพิธีได้สักพักหนึ่งหมอก็มีอาการแปลกๆจากสีหน้าที่สดใสเริ่มดำตาเริ่มขวางแล้วเขาก็พูดว่าที่ตรงนี้เป็นสุสานมัสยิดเก่าปลูกทับที่สุสานอิสลามเขาจะไม่ยอมไปไหนเพราะที่ของเขาอยู่ตรงนี้จะทำให้ครอบครัวคุณทั้งหมดยายก็ถามกลับไปว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้แล้วจะแก้ไขอะไรได้บ้างทางหมอผีคนนี้ก็พูดว่าไม่สามารถแก้ไขอะไรได้เพราะว่าเรานับถือศาสนาพุทธและกินอาหารที่อิสลามไม่ชอบทำให้เกิดทำให้เจ้าของที่แห่งนี้ไม่พอใจจึงทำเหตุการณ์ต่างๆให้เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาพอยายได้ฟังจากหมอผีก็คุยปรึกษากันในครอบครัวบทสรุปก็คือว่าต้องขายบ้านหลังนี้ทิ้งเพราะไม่สามารถอยู่ได้และครั้งหนึ่งผมก็เคยเจอน้องชายเดินอยู่ตรงบันไดแล้วอยู่ดีๆน้องบอกว่าเหมือนใครพักลงไปน้องคิ้วแตกเลือดรองเต็มพื้นทั้งนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเป็นอุบัติเหตุส่วนผมเองนั้นเจอแค่เงาที่หลังบ้านเป็นแนวสีดำคนตัวใหญ่ๆและผมก็วิ่งเข้าบ้านทันทีผมก็เจออยู่แค่นี้กับเหตุการณ์ที่เจอกับตากับยายทุกวันนี้บ้านหลังนี้ยังอยู่ผมจำได้ดีเลยบ้านเลขที่ 34/2 จังหวัดสุราษฎร์ธานีแต่นานมากแล้วผมไม่รู้ว่าบ้านหลังนี้ยังมีคนมาอยู่หรือเปล่าเพราะผมย้ายมาอยู่จังหวัดกาญจนบุรีแล้วไม่ได้กลับไปอีกเลยเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงผมสาบานได้ว่าได้พบเจอตากับยายเจอจริงๆทั้งที่เป็นคนไม่กลัวผีสุดท้ายนี้ก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและมีเรื่องราวอีกมากมายที่ผมจะลงไว้ให้อ่านเพราะเป็นเรื่องจริงทั้งหมดที่ผมประสบพบเจอมาขอบคุณครับ