สังเกตุว่าพวกรายการท้าผีต่างๆคนจิตแข็งๆไม่เชื่อเรื่องผีพวกนี้จะไม่ค่อยเจอผี
ถ้าคนพวกนี้เจอผีเขาจะกลัวหรือเชื่อกันไหมคะ รึจะไม่ยอมรับว่าคือผี
จิงๆเราก็เป็นคนจิตแข็งคนนึง แต่เชื่อเรื่องผี ปฏิบัติธรรมมาพอสมควรและรู้ดีว่าผีมีจริง แต่เหมือนมีเซนส์ว่าอดีตชาติอาจจะเคยตั้งจิตอธิษฐานไว้ว่าขอให้ไม่เห็น
แต่บางทีมันเหมือนมีเซนส์ในใจว่าตรงนั้นตรงนี้มีผี แต่มองไม่เห็นนะ แต่เซนส์เราแม่นบ่อยนะ ถ้ารู้สึกคิดว่าอะไรจะเป็นยังไงมันจะเป็นจริงตามนั้น แต่เป็นพวกเรื่องที่พิสูจน์ได้
ส่วนเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้เช่นเรืองผี ก็ไม่รู้เซนส์แม่นจริงไหม
ขอเล่าประสบการ์น เช่นเคยคิดว่าผีชอบมายืนอยู่หน้าต่างห้องนอนมืดๆ(บ้านชั้นเดียว)ด้านนอก ตรงกับโต้ะทำงาน
บางทีเรานั่งทำงานดึกๆ ถ้ารู้สึกรำคานก็จะปิดม่านบ้าง แต่ปรกติจะเปิดม่าน เวลาสวดมนต์ก็จะอุทิศบุญให้เจ้าที่วิญญาณสัมปะเวสีเปรตอสูรกายก็จะนึกถึงตรงข้างหน้าต่าง
แล้ววันนึงคุยทักทายกะข้างบ้านเขาเป็นคนมองเห็นวิญญาณเค้าบอกว่ามีผีมายืนตรงหน้าต่างห้องนอนเราประจำ แรกๆเป็นผีน่ากลัวหลังๆดีขึ้นใส่ชุดขาว
เดี่ยวนี้แมวเราตัวนึงมันก็ยังจ้องที่หน้าต่างนั้นประจำตอนดึกๆ เราไปจ้องมั่งก็ไม่เห็นอะไรนะ
เรื่องที่2 เอาแมวไปเผาที่วัดแล้วเดินหลงตามเตาเผาตามศาลาคนก็ไม่มีกว่าจะหาทางออกเจอ ดีว่าเป็นคนไม่กลัวผี เผาเสร็จไปเอากระดูกก็เผลอพูดว่ากลับบ้านด้วยกันนะ ตามแม่มานะ แต่พูดชื่อแมวด้วยนะ แต่พอกลับถึงบ้านรู้สึกว่าวิญญาณเร่ร่อนจะตามมาด้วย
ก็เอากระดูกไปเก็บบนห้องพระ ผีตัวนั้นรู้สึกมันตามไปยืนนอกห้อง ช่วงนั้นจะเศร้าแมวตายเลยจิตตก พอนั่งข้างล่างก็จะรู้สึกเหมือนมีไรหน้าห้องพระ ปรกติเดินในบ้านมืดๆสบายมาก แต่ช่วงนั้นเปิดไฟและหลอนเป็นเดือน ไม่กล้าเดินผ่านตรงนั้นต้องทำใจแข็ง ความรู้สึกมันเหมือนเป็นลุงผอมๆหัวล้านๆนั่งยองๆแบบผีที่ดูไม่ดีเลย ช่วงนั้นไม่ได้สวดมนต์เลย
จนวันนึงเลยไปบูชาทรายเสกของหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาแล้วโรยพร้อมกับว่าคาถาไปทั่วบ้าน หลังจากนั้นหายกลัวเป็นปลิดทิ้งเลย รู้สึกว่าวิญญาณออกไปจริงๆ ตอนโรยนี่ขนลูกซู่ๆเลย
และก็มีอีกหายอย่างเช่นไปโรงแรมแล้วประตูห้องน่ำเขย่าเองก็มี แต่ก็ไม่กลัวมาก
สมัยจิตแข็งมากๆ ด่าผีก็เคย เปิดรายการผีดูดึกๆถึงตี3ตี4ทุกคืน เปิดทีวีใหญ่ด้วยชอบฟังเรื่องงผีสนุกดี
แต่เดี๋ยวนี้ทำไมบางทีก็จิตอ่อนไม่ค่อยกล้าฟังเร่องผีดึกๆเท่าไหร่ แต่มองไปหน้าต่างประตูดึๆยังเฉยๆรึเดินออกไปดึกๆมืดๆก็ไม่กลัวผีจะกลัวคนมากกว่า
สังเกตว่าเวลาฟังคนเล่าเรื่องผี ถ้าใครด่าผีรึไม่กลัวผีจะเป็นฝ่ายหนีไป ทำไมผีถึงกลัวคนจิตแข็งคะแปลกไหม
ทำไมคนจิตแข็งไม่ค่อยเจอผี เราจิตแข็งเหมือนจะเจอไม่รู้ผีจริงไหมอยากเล่า
ถ้าคนพวกนี้เจอผีเขาจะกลัวหรือเชื่อกันไหมคะ รึจะไม่ยอมรับว่าคือผี
จิงๆเราก็เป็นคนจิตแข็งคนนึง แต่เชื่อเรื่องผี ปฏิบัติธรรมมาพอสมควรและรู้ดีว่าผีมีจริง แต่เหมือนมีเซนส์ว่าอดีตชาติอาจจะเคยตั้งจิตอธิษฐานไว้ว่าขอให้ไม่เห็น
แต่บางทีมันเหมือนมีเซนส์ในใจว่าตรงนั้นตรงนี้มีผี แต่มองไม่เห็นนะ แต่เซนส์เราแม่นบ่อยนะ ถ้ารู้สึกคิดว่าอะไรจะเป็นยังไงมันจะเป็นจริงตามนั้น แต่เป็นพวกเรื่องที่พิสูจน์ได้
ส่วนเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้เช่นเรืองผี ก็ไม่รู้เซนส์แม่นจริงไหม
ขอเล่าประสบการ์น เช่นเคยคิดว่าผีชอบมายืนอยู่หน้าต่างห้องนอนมืดๆ(บ้านชั้นเดียว)ด้านนอก ตรงกับโต้ะทำงาน
บางทีเรานั่งทำงานดึกๆ ถ้ารู้สึกรำคานก็จะปิดม่านบ้าง แต่ปรกติจะเปิดม่าน เวลาสวดมนต์ก็จะอุทิศบุญให้เจ้าที่วิญญาณสัมปะเวสีเปรตอสูรกายก็จะนึกถึงตรงข้างหน้าต่าง
แล้ววันนึงคุยทักทายกะข้างบ้านเขาเป็นคนมองเห็นวิญญาณเค้าบอกว่ามีผีมายืนตรงหน้าต่างห้องนอนเราประจำ แรกๆเป็นผีน่ากลัวหลังๆดีขึ้นใส่ชุดขาว
เดี่ยวนี้แมวเราตัวนึงมันก็ยังจ้องที่หน้าต่างนั้นประจำตอนดึกๆ เราไปจ้องมั่งก็ไม่เห็นอะไรนะ
เรื่องที่2 เอาแมวไปเผาที่วัดแล้วเดินหลงตามเตาเผาตามศาลาคนก็ไม่มีกว่าจะหาทางออกเจอ ดีว่าเป็นคนไม่กลัวผี เผาเสร็จไปเอากระดูกก็เผลอพูดว่ากลับบ้านด้วยกันนะ ตามแม่มานะ แต่พูดชื่อแมวด้วยนะ แต่พอกลับถึงบ้านรู้สึกว่าวิญญาณเร่ร่อนจะตามมาด้วย
ก็เอากระดูกไปเก็บบนห้องพระ ผีตัวนั้นรู้สึกมันตามไปยืนนอกห้อง ช่วงนั้นจะเศร้าแมวตายเลยจิตตก พอนั่งข้างล่างก็จะรู้สึกเหมือนมีไรหน้าห้องพระ ปรกติเดินในบ้านมืดๆสบายมาก แต่ช่วงนั้นเปิดไฟและหลอนเป็นเดือน ไม่กล้าเดินผ่านตรงนั้นต้องทำใจแข็ง ความรู้สึกมันเหมือนเป็นลุงผอมๆหัวล้านๆนั่งยองๆแบบผีที่ดูไม่ดีเลย ช่วงนั้นไม่ได้สวดมนต์เลย
จนวันนึงเลยไปบูชาทรายเสกของหลวงพ่อฤาษีลิงดำมาแล้วโรยพร้อมกับว่าคาถาไปทั่วบ้าน หลังจากนั้นหายกลัวเป็นปลิดทิ้งเลย รู้สึกว่าวิญญาณออกไปจริงๆ ตอนโรยนี่ขนลูกซู่ๆเลย
และก็มีอีกหายอย่างเช่นไปโรงแรมแล้วประตูห้องน่ำเขย่าเองก็มี แต่ก็ไม่กลัวมาก
สมัยจิตแข็งมากๆ ด่าผีก็เคย เปิดรายการผีดูดึกๆถึงตี3ตี4ทุกคืน เปิดทีวีใหญ่ด้วยชอบฟังเรื่องงผีสนุกดี
แต่เดี๋ยวนี้ทำไมบางทีก็จิตอ่อนไม่ค่อยกล้าฟังเร่องผีดึกๆเท่าไหร่ แต่มองไปหน้าต่างประตูดึๆยังเฉยๆรึเดินออกไปดึกๆมืดๆก็ไม่กลัวผีจะกลัวคนมากกว่า
สังเกตว่าเวลาฟังคนเล่าเรื่องผี ถ้าใครด่าผีรึไม่กลัวผีจะเป็นฝ่ายหนีไป ทำไมผีถึงกลัวคนจิตแข็งคะแปลกไหม