ปกติแม่จะชอบนั่งคุยคนเดียว
หันเข้าตู้โชว์ ที่วางติดผนัง
คุยได้หลายชั่วโมงเลย คุยได้ทั้งวัน
เหมือนแม่มีเพื่อนคุย คุยสนุกสนาน
เราก็สบายใจ ปล่อยให้คุยไป

หลายครั้งแม่จะบ่น รำคาญๆ
ไปได้แล้ว แล้วก็ปัดๆไล่ๆ
ลูกเรียกกินข้าวแล้ว ไปก่อนนะ
ลูกเรียกไปนอนแล้ว ดึกแล้ว
กลับไปได้แล้ว

บางครั้งเราเอาข้าวให้แม่ หรือขนม
แม่ก็ชวน คนนั้น กินนี่สิ อร่อยนะ มาๆ แบ่งให้
บางครั้งก็เอาของไปอวด นี่ ..สวยมั้ย
เราก็คิดว่า แม่คงคุยแบบจินตนาการ
หรือเล่นเหมือนเด็กเล่นขายของ

หรือ จะคุยกับ..... วิญญาณไม่ได้รับเชิญ

พอหลายวันเข้า
เย็นวันนึง แม่เดินมาบอก ไม่ไหวแล้ว
ดูสิ คนนั้นหน้าด้านมาก บอกให้กลับได้แล้ว
ก็ไม่ไปสักที มาอยู่ได้ทุกวัน เบื่อจะแย่แล้ว
และเวลากินขนม ก็มาแย่งขนมไปอีก
และชอบเอาของมาอวดด้วย ชอบชวนคุยไม่หยุด เหนื่อยจะตายแล้ว ช่วยไล่เค้าไปที

พอจะเข้าห้องน้ำ ก็กลัว บอก ดูสิ คนนั้นยังอยู่
ไล่เค้าไปที มาอยู่บ้านคนอื่นไล่ก็ไม่ไปสักที
จนบางที แม่ไม่ยอมเข้าห้องน้ำ
บอกคนนั้นยืนอยู่ ไม่กล้าเข้า

เราต้องบอกแม่ ไม่ต้องไปสนหรอก
เดี๋ยวไล่ให้  แล้วก็แกล้งไล่ไป
ครั้งนึง แม่ตีๆ ตู้กระจก ต้องรีบเข้าห้ามเลย
แม่บอก ก็คนนี้มันจะมาแย่งของแม่
บอกไม่ให้ ก็ยังจะเอาไปอีก
...............
...............
...............
ค่อย อ๋อ........ที่ผ่านมา
แม่คุยกับเงาตัวเองในกระจกนี่เอง
ถึงว่าคนเดิมมาทุกวัน
คิดว่าบ้านเราผีเฮี้ยนซะแล้ว

ได้แต่บอกแม่ว่า เดี๋ยวเค้าเหนื่อยก็กลับไปเองแหละ
เดี๋ยวไปไล่ให้ แล้วพาเดินไปนั่งที่อื่น

ปัจจุบันนี้ แม่นอนคุยกับกำแพง
กับเพดาน จนหลับ
อันนี้อาจ....ใช่....ใช่ไหม....นะ

ผู้ป่วยหลายคนน่าจะมีอาการคุยคนเดียว
แบบนี้ อาจแค่เหงาก็ได้ ไม่ต้องกลัว

(อัลไซเมอร์ หรือ คนเห็นผี กันนะ)