---

.
เคยได้ยินเรื่องของ "อาณานิคมที่หายไป" หรือเปล่า?


...
: ถ้าเพื่อนๆ ชอบแบบรับชมรับฟัง สามารถเปิดได้ที่ Youtube: @lookatevent หรือตามลิงค์นี้ได้ครับผม
: https://youtu.be/tY0Z2F01o8E
...

.
เรื่องราวของกลุ่มคนที่หายไปจากโลกใบนี้ ราวกับพวกเขาไม่เคยมีตัวตนอยู่เลย…มีเพียงเสียงกระซิบจากเงามืด

ย้อนกลับไปในปี คริสต์ศักราช 1587 บนเกาะโรอาโนค ชายคนหนึ่งชื่อ "จอห์น ไวท์" ได้นำกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานกว่า 115 ชีวิตจากอังกฤษมาตั้งอาณานิคม พวกเขาหวังว่าจะสร้างบ้านหลังใหม่บนแผ่นดินที่ยังไม่ถูกพิชิต ทว่าทรัพยากรเริ่มร่อยหรอ ไวท์จึงตัดสินใจออกเดินทางกลับอังกฤษเพื่อนำเสบียงกลับมาเสริม แต่ไม่มีใครรู้เลยว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาได้เห็นครอบครัวและเพื่อนฝูงของเขา..

เมื่อเวลาสามปีผ่านไป จอห์น ไวท์ กลับมายังเกาะโรอาโนคอีกครั้ง และเมื่อเขาก้าวเท้ากลับมาบนพื้นดินที่เคยเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ความเงียบงันก็ปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีเสียงของเด็กๆวิ่งเล่น ไม่มีรอยเท้าบนพื้นดิน ไม่มีแม้แต่เถ้าถ่านของกองไฟที่เคยลุกโชน

มีเพียงบางสิ่งที่หลงเหลืออยู่ คำว่า "CROATOAN" (โครโทแอท) ถูกสลักไว้บนเสาของป้อมปราการ และอักษรย่อ "CRO" ถูกขีดบนต้นไม้ใกล้เคียง มันหมายถึงอะไร.. ไม่มีใครรู้แน่ชัด

ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ ไม่มีศพ ไม่มีรอยเลือด มันราวกับว่าคนทั้งอาณานิคมได้เดินออกไปในยามค่ำคืนและไม่เคยหวนกลับมาอีกเลย..

นักสำรวจหลายคนพยายามสืบหาเบาะแส พวกเขาตามรอยไปยังเกาะ Croatoan (โครโทแอท) ที่อยู่ใกล้เคียง แต่ไม่พบอะไรเลยนอกจากซากบ้านเก่า และเสียงกระซิบจากสายลม บางคนเล่าว่าในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทร์ พวกเขาได้ยินเสียงคนกระซิบชื่อที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน หรือเงาของบางสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ในป่า

ตำนานเล่าว่า อาณานิคมไม่ได้ "หายไป" แต่พวกเขาถูก "พรากไป" บางคนเชื่อว่าพวกเขาต้องคำสาปของดินแดนแห่งนี้ ถูกบางสิ่งที่มองไม่เห็นพาเข้าสู่โลกที่ไม่ใช่ของมนุษย์ และในคืนที่มืดมิดที่สุด ถ้าคุณเงี่ยหูฟังให้ดี บางที… คุณอาจได้ยินเสียงพวกเขากระซิบจากเงามืด...

"ช่วยเราด้วย.."

.
ในศตวรรษต่อๆ มา คำว่า "Croatoan" (โครโทแอท) ปรากฏขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง ราวกับเป็นลางบอกเหตุของความสาบสูญที่ไม่มีคำอธิบาย
.
เรื่องราวของ "อาณานิคมที่สาบสูญแห่งโรอาโนค" เป็นเหตุการณ์ปริศนาทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงในช่วงปลายศตวรรษที่ 16 แม้จะมีการสืบสวนและทฤษฎีมากมาย แต่ชะตากรรมของผู้ตั้งถิ่นฐานเหล่านี้ยังคงเป็นปริศนาจนถึงปัจจุบัน

---

...
ขอยกเรื่องราวบางส่วนมาเพื่อให้เข้ากับ วันแห่งความเงียบครับ 25 กุมภาพันธ์ Quiet Day
ลองนึกภาพดูสิ หนึ่งวันเต็มๆ ที่โลกใบนี้ขอให้คุณกดปุ่ม "ปิดเสียง" ไม่มีรถไฟที่ดังสนั่น ไม่มีโทรศัพท์ที่ดังอยู่ตลอด ไม่มีเสียงโทรทัศน์หรือการสนทนาจ้อกแจ้กจากคนรอบตัว

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ของทุกปี "วันแห่งความเงียบ" ชวนคุณมาสัมผัสพลังลึกลับของความเงียบ ที่ไม่ใช่แค่การพักหู แต่เป็นการปลดปล่อยจิตใจให้โล่งเบา

คุณเคยรู้สึกไหมว่าเสียงรบกวนในชีวิตประจำวันมันดังจนกลบทุกอย่าง ในสำนักงาน ในผับ หรือบางทีแม้แต่ในห้องนอนของคุณเอง ความเงียบกลายเป็นของหายากที่เราลืมไปแล้วว่ามันวิเศษแค่ไหน มาค่ะ วันนี้เราจะพาคุณไปสำรวจว่า ทำไมแค่ "เงียบ" สักวันถึงเปลี่ยนชีวิตคุณได้

.
รู้ไหมว่าความเงียบเคยเป็นสมบัติล้ำค่าของมนุษย์มานานแสนนาน.. ตั้งแต่สมัยโบราณ ความเงียบคือกุญแจสู่การสวดมนต์และนั่งสมาธิ ทุกศาสนาต่างยกย่องมันว่าเป็นยาวิเศษ บำบัดทั้งกายและใจ แต่ในโลกที่หมุนเร็วแบบนี้ เสียงของเรากลับกลายเป็นกำแพงที่ขังเราไว้ ไม่ให้ได้ยินตัวเองหรือสัมผัสโลกอย่างแท้จริง "วันแห่งความเงียบ" จึงเกิดขึ้นมาเหมือนสัญญาณเตือน ดึงเรากลับมาหาความสงบที่หายไป 

ลองคิดดูสิ – คุณหยุดฟังโลก แล้วฟังหัวใจตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?

ลองนึกถึงชีวิตประจำวันของคุณดู  เสียงรถยนต์ เสียงโฆษณาจากช่องที่คุณกำลังดู เสียงแชทเด้งจากโทรศัพท์ เสียงคนคุยกันในร้านกาแฟ มันดังจนบางทีเราลืมไปแล้วว่า "สงบ" รู้สึกยังไง

วันแห่งความเงียบคือโอกาสที่จะได้พักสายเสียง ปิดปาก แล้วเปิดหูฟังสิ่งที่โลกใบนี้พยายามบอกคุณ บางทีอาจเป็นเสียงลมเบาๆ เสียงนกร้อง หรือแม้แต่เสียงลมหายใจของตัวเองที่คุณไม่เคยสังเกต และที่เจ๋งกว่านั้น ความเงียบยังช่วยให้สมองคุณรีเซ็ตตัวเองได้ ลดความเครียด ปลุกไอเดียใหม่ๆ และอาจทำให้คุณค้นพบอะไรที่ลึกซึ้งในตัวคุณ

...
เมื่อพูดถึงความเงียบ เราไม่ควรมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวอย่าง "อาหาร" เพราะมันคือส่วนหนึ่งของวันแห่งความเงียบที่คุณสามารถสัมผัสได้จริง 

ลองคิดดูสิ ทุกวันเราใช้เวลากับการกินเยอะแค่ไหน? 

มาดูเมนูน่ากินน่าอร่อย ที่บางเมนูอาจจะรู้จักกันดีแต่บางเมนูก็อาจจะไม่กัน

1. Kaisendon (ไคเซนดง) จากญี่ปุ่น
ไคเซนดงเป็นอาหารดงบุริแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น ประกอบด้วยอาหารทะเลดิบหลากชนิด ที่หั่นเป็นแผ่นบางๆ เรียกว่าซาชิมิ วางบนข้าวสวยร้อนๆ 

"ไคเซน" นั้นหมายถึงอาหารทะเลสด ส่วน "ดง" หมายถึง ดงบุริ ที่หมายถึงข้าวหน้าต่างๆ 

ในส่วนของไคเซนดงที่มีข้าวราดน้ำส้มสายชู ยังเรียกอีกอย่างว่า "ซูชิดง" ในบางภูมิภาคด้วย

ที่มาของไคเซนดงยังไม่ชัดเจน แต่เชื่อกันว่าเริ่มมาจากการปรุง และรับประทานโดยชาวประมงจากจังหวัดฮอกไกโด และภูมิภาคโทโฮคุ

.
2. Khachapuri (คาชาปุรี) จากจอร์เจีย
ขนมปังชีสที่มีชื่อเสียงที่สุดในจอร์เจีย ขนมปังที่จะมีรูปร่างต่างๆ กันขึ้นอยู่กับขั้นตอนการอบ และโดยปกติแล้วจะราดด้วยชีสละลาย ไข่ หรือเนย ถึงแม้จะถือเป็นอาหารว่าง แต่ก็สามารถกินเป็นมื้อหลักได้

ที่มาของเมนูนี้นั้นมีความเห็นที่แตกต่างกันจากผู้เชี่ยวชาญ เกี่ยวกับลำดับเหตุการณ์ หนึ่งในความเห็นนั้นมาจาก Darra Goldstein (ดาร์ร่า โกลด์สตีน ผู้เขียนหนังสือ The Georgian Feast เดอะจอร์เจียฟีช) ระบุไว้ว่าเมนูนี้อาจย้อนกลับไปได้ถึงศตวรรษที่ 12

และยังมีคำแนะนำจาก Dali Tsatava (ดาลี ซาตาวา) อดีตศาสตราจารย์ที่ Georgian Culinary Academy (จอร์เจีย คลอเรอเนรี่ อะคาเดมี สถาบันสอนทำอาหารจอร์เจีย) บอกไว้ว่า อาจเป็น ญาติของพิซซ่า เนื่องจากแนวคิดของอาหารจานนี้อาจถูกนำเข้ามาโดยทหารโรมัน

.
3. Hünkar beğendi (ฮุนการ์ เบเกนดี) จากตุรกี
อาหารจานดั้งเดิม ทำจากมะเขือยาวคั่ว แป้ง น้ำมัน นม เกลือ และเชดดาร์ชีสขูดเสิร์ฟพร้อมเนื้อแกะ

แม้ว่าจะมีการโต้แย้งถึงต้นกำเนิดของเมนูนี้ ซึ่งมีข้อมูลหนึ่งว่า อาหารจานนี้ถูกคิดค้นขึ้นครั้งแรกที่พระราชวังท็อปกาปีในอิสตันบูล สำหรับสุลต่านมูราดที่ 4 แห่งออตโตมัน (ราวปี คริสต์ศักราช 1623-1640) โดยพิจารณาจากส่วนผสมที่มีอยู่ในสูตรดั้งเดิม เกี่ยวกับเนื้อแกะและผลิตภัณฑ์นม รวมถึงมะเขือยาว เป็นอาหารหลักของชาวตะวันออกใกล้และชาวอิสลามมาโดยตลอด

อย่างไรก็ตาม มะเขือเทศไม่ได้เข้ามาในยุโรปจนกระทั่งปลายศตวรรษที่ 16 และนักวิชาการหลายคนโต้แย้งว่ามะเขือเทศไม่ได้เข้ามาอยู่ในอาหารตะวันออกกลางจนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 19

ยังมีอีกเรื่องราวหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นจุดเริ่มต้นของเมนูนี้คือ  สุลต่านอับดุลลาซิซซึ่งเสด็จเยือนฝรั่งเศสในปีคริสต์ศักราช 1867 ได้เชิญจักรพรรดิและภรรยาของเขาไปที่อิสตันบูล จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 ไม่สามารถมาได้ มีเพียงจักรพรรดินีเท่านั้นที่ตอบรับคําเชิญ โดยมีเชฟติดตามมาด้วย

ขณะทำอาหาร เชฟชาวฝรั่งเศสได้เตรียมซอสเบชาเมล ซอสนี้ดึงดูดเชฟชาวตุรกี ซึ่งขณะนั้นกำลังย่างมะเขือยาวอยู่ ในเวลานั้น เขาได้เพิ่มมะเขือยาวที่เขาย่างและบดลงในซอสเบชาเมลที่เขาเตรียมไว้ เมื่อชิมมันแล้วชอบ จึงตัดสินใจเสิร์ฟอาหารจานนี้คู่กับเนื้อแกะให้กับสุลต่าน และพระองค์ได้ชอบอาหารจานใหม่นี้มาก

.
4. Pozole (โพโซเล) จากเม็กซิโก
เป็นสตูว์ชามเดียวที่มีรสชาติกลมกล่อมและมีกลิ่นหอม ในน้ำซุปเป็นได้ทั้งสีแดง สีขาว หรือสีเขียว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ สีธงชาติเม็กซิโก กินคู่กับเครื่องเคียงทั่วไป อย่างผักกาดหอม

เมนูนี้นั้นมีประวัติที่น่าตกใจ ซึ่งถูกคิดค้นขึ้นในยุคก่อนฮิสแปนิก (หรือ ยุคทองของสเปน ระหว่างปลายศตวรรษที่ 15 และช่วงกลางของศตวรรษที่ 17) 

โดยเมนูนี้จะใช้ในการบูชายัญในพิธีกรรม ซึ่งโพโซเลจะมีการใส่เนื้อมนุษย์ และข้าวโพดสีขาว เพื่อนำไปถวายแด่เทพเจ้าแห่งการฟื้นฟูพืชพันธุ์ในฤดูใบไม้ผลิ (เทพ Xipe Tótec ซิเป้ โทเทค) แต่หลังจากชาวสเปนมาถึง การกินเนื้อคนก็ถูกห้าม และเนื้อหมูก็กลายมาเป็นเนื้อสัตว์ที่ได้รับความนิยม

.
ปิดท้ายด้วยเมนู ขนมปัง อย่าง Bolo do caco (โบโล โด คาโก) ขนมปังพื้นเมืองจาก มาเดรา ประเทศโปรตุเกส ทำจากแป้งสาลี มันเทศบด น้ำ และเกลือ นำไปอบด้วยแผ่นหินบะซอลต์ (basalt) ถ้าใครได้ไปโปรตุเกส อาจพบเห็นมีขายได้ทั่วไป

ต้นกําเนิดของมันย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 15 เมื่อชาวโปรตุเกสเริ่มตั้งอาณานิคมบนเกาะเมดารา ในเวลานั้น ชาวบ้านใช้หินร้อนในการปรุงขนมปัง ทำให้เกิดชื่อ "คาโก" ซึ่งแปลว่าหินในภาษาโปรตุเกส ซึ่งขนมปังจะถูกวางบนคาโก เมื่อเสร็จแล้ว จะถูกเสิร์ฟพร้อมกับเนยกระเทียม



...
วันแห่งความเงียบไม่ใช่แค่การหยุดพูด แต่เป็นการเริ่มต้นฟัง ฟังเสียงโลก ฟังเสียงตัวเอง และฟังรสชาติที่เราเคยมองข้าม ดังนั้นในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ นี้ ลองให้รางวัลตัวเองด้วยความเงียบและมื้ออาหารดีๆ สักมื้อกันครับ

---

.
ปล. ตอนบันทึกเสียงลงใน Youtube มีเสียง "ตึก" "ตึก" แทรกเข้ามาในไมค์หลายครั้ง..


.
ขอขอบคุณข้อมูล
: wikidates
: wikipedia
: britannica
: americanhistorycentral
: tasteatlas
: piece-of-japan
: islamveihsan
: tenochtitlan .omeka
: familiakitchen
.
LookAt - ปฏิทินแห่งเรื่องราว