สวัสดีค่ะ ขออกตัวก่อนนะคะเราเจตนาดี คือเรานับถือศาสนาอิสลามค่ะ เพิ่งจะได้มาเรียนรู้ศาสนาไม่กี่ปีเพราะแม่เรานับถือศาสนาพุทธ พ่อเราอิสลามค่ะ พอแยกทางกันเราเลยต้องอยู่กับพ่อแล้วได้มาเรียนศาสนาค่ะ ส่วนตัวเราเป็นคนขี้เกรงใจ ไม่ค่อยกล้าเข้าสังคมอยู่แล้วค่ะ ทีนี้จากเมื่อก่อนเราอคติกับอิสลาม ไม่อยากเข้า พอมาอยู่จริง ๆ มันรู้สึกดีมากค่ะ แต่เราเสพโซเชียลเยอะ ชอบเจออะไรที่บั่นทอนค่ะ เช่นโดนบูลลี่อะไรอย่างงี้ แต่เราก็พอจะเข้าใจบางคนที่เค้าไม่ชอบนะคะเพราะเราก็เคยมีมมุมมองแบบนั้นบ้าง แต่พอมาอยู่เองแล้วมันไม่ใช่เลย เราใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วไปมาก ๆ ค่ะ แค่ความเชื่อไม่เหมือนกัน แต่เวลาเราเข้าสังคมรู้สึกไปเองว่าจะมีคนแบ่งแยกและมองเราแตกต่าง อันนี้ความรู้สึกส่วนตัวนะคะ เพราะปจบ.เรารู้สึกว่าคนอคติกับศาสนานี้มาก ๆ ค่ะ มันจึงเป็นเรื่องหลักในการใช้ชีวิจของเราเลยตั้งแต่การเข้าสังคม การเรียน การทำงาน หรือการคบคน เพราะกลัวเค้าจะไม่โอเคมาก ๆ กับศาสนาของเราค่ะ เราใช้ชีวิตด้วยความกังวล ขอยกตัวอย่างเช่นไปกับมหาลัยนะคะ เหมือนมหาลัยจะมีส่งตัวไปศึกษางานต่างประเทศอย่างงี้ เราอยากไปด้วย แต่ใจนึงก็กลัวว่าจะเป็นภาระคนอื่นรึป่าว กลัวว่าหลายอย่างต้องเปลี่ยนแปลงเพราะเราไปด้วย แต่ในใจเราคิดอยู่เสมอค่ะว่าไม่อยากเป็นภาระใครถ้าเรื่องของกินก็แวะซื้อเซเว่นกินเองก็ได้ ไม่ต้องทำอะไรเพื่อเรา อยากรู้ว่าปจบ.หลายคนมีความคิดเห็นยังไงกันบ้างคะ แลกเปลี่ยนกันได้นะคะ อีกเรื่องนึงคือเราเคยมีคนศาสนาพุทธตามจีบเราไม่เลิกเลยค่ะ บอกว่ารับได้ทุกอย่างที่เราเป็น เราสามารถเปิดรับทุกอย่างได้เลยค่ะ มันปกติสำหรับเรา เพียงแต่ว่าเราไม่ได้ชอบเค้า แล้วล่าสุดเราก็คุยกับคนนึง แต่เค้าไม่รู้ว่าเราเป็นอิสลามค่ะ เรากำลังทำใจจะบอกแต่ก็กลัวเค้ารับไม่ได้ ต่อให้เราบอกไปแล้วยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็ยังดีค่ะ แต่กลัวว่าแม้แต่เพื่อนเค้าก็จะไม่อยากเป็น TT