ผมอยากทิ้งทุกอย่าง แล้วย้ายไปอยู่ชนบท ผมควรเริ่มต้นยังไงดีครับ

สวัสดีครับ ผมเป็นคนกรุงเทพที่ปัจจุบันเป็นวิศกรซอฟแวร์อยู่บริษัทนึงในกรุงเทพ ผมทำงานสายคอมมาเกือบๆ 7-8 ปี เงินเดือนผมค่อนข้างสูงเป็นหลักแสน แต่ก็ต้องแลกด้วยสุขภาพจิตและงานที่บั่นทอนชีวิต หลังๆมาผมเริ่มไม่ค่อยมีความสุขกับงานที่ทำและชีวิตในเมืองกรุงเลยครับ 

พื้นฐานผมเป็นคนที่ติดดิน ไม่ได้ชอบความหรูหราอะไร แต่สังคมและการเลี้ยงดูจากคนที่บ้าน ทำให้ผมต้องคอยรักษาภาพลักษณ์ในสังคม ซึ่งผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวผมเลย

มีอยู่ช่วงนึง ผมเคยมีโอกาสไปอยู่กับคนรู้จักที่ภาคอีสาน ได้ลองใช้ชีวิตแบบชนบท อยู่กับสวน ไร่ ธรรมชาติ ผมมีความสุขมากๆ ผมได้เจอความสงบสุข ความสบายใจ แต่แล้วผมก็ต้องกลับไปกรุงเทพ

หลังจากผมอยู่กรุงเทพได้สักพัก ผมมีเพื่อนชวนไปหมู่เกาะสุรินทร์ ที่นั่นผมได้รู้จักกลุ่มชาวประมง เขาพาผมไปดำน้ำดูปะการัง ชวนผมไปนั่งทานข้าวสังสรรค์ด้วย ผมก็ได้มีความสุขอีกครั้งนึง แต่สุดท้ายผมก็ต้องกลับไปทำงานที่กรุงเทพ

ตอนนี้สภาพจิตใจผมย่ำแย่ลง ผมนอนร้องไห้ นอนไม่หลับ ผมไม่มีความสุขเลยครับ ผมเหนื่อยกับการวิ่งไล่ความสำเร็จ ความคาดหวังจากครอบครัวและคนรอบกาย ผมเหนื่อยกับสังคมใส่หน้ากาก ผมเบื่อหัวหน้าที่เราฝืนยิ้มให้ และงานที่ไม่ได้เติมเต็มความสุขให้ชีวิต

ผมอยากทิ้งทุกอย่าง แล้วย้ายไปอยู่ชนบท ผมควรเริ่มต้นยังไงดีครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ผมไม่รู้ว่า จขกท. อายุเท่าไหร่นะครับ แต่ผมจะให้แนวคิด เผื่อเป็นประโยชน์ในการตัดสินใจ

การที่ คุณ ได้ไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ กับเพื่อนฝูง หรือไปเอง คุณไปในฐานะ นักท่องเที่ยว ที่อยู่เป็นช่วงเวลา เป็นครั้งคราว ไม่ใช่การใช้ชีวิตในรูปแบบเต็มสูบ ไม่แปลกที่เวลาเจอใครที่ไหน มักจะมีคนพาคุณไปลองนั่นนี่ ทำนั่นนี่นู่น และคุณรู้สึกว่า มันใช่ นี่แหละชีวิต

ผมจะบอกว่า คุณคิดผิดครับ

ในคราบของคนอยู่ชั่วคราว มันสวยหรูดูดีมีเสน่ห์ ผมไม่เถียง แต่หากคุณกลายเป็น คนในชุมชน คนพื้นเพ คนที่ต้องมาใช้ชีวิตจริงๆ ภาพมันผิดกันเลยครับ

เว้นแต่คุณจะมีเงินมากพอที่จะคอยซัพพอร์ตความต้องการของคุณไปชั่วชีวิต นั่นแหละ แต่คนส่วนใหญ่ ไม่มีและทำไม่ได้ มันเลยกลายเป็นว่า ภาพฝันกับภาพความจริง คนละแบบ สุดท้าย ก็ต้องกลับมายังตัวเงิน

ถ้าคุณอยากใช้ชีวิตแบบลอคอลคันทรี แบบลำบากจริงๆ ผมแนะนำให้กำเงินซักหน่วยนึงไปทำงานชิลๆ ในพื้นที่ๆ คุณต้องการ แล้วให้มันอยู่รอดได้ด้วยตัวเองซักปีสองปี ด้วยค่าแรงที่คุณจะทำได้

ถ้า 3 ปีรอด นั่นหมายถึงว่าคุณรอดแน่ ๆ แต่ถ้าเต็มกลืน คุณไม่รอดครับ ต้องกลับมาทำงานหาเงินไปซัพใหม่

คนจะมีชีวิตชิลๆ สโลไลฟ์ไปวันๆ ได้ มันต้องมีเงินถุงเงินถังครับ มีชนิดที่ว่า แก่อายุ 60-70 แล้วไม่ต้องการเบี้ยคนชราก็อยู่ได้อ่ะ
ความคิดเห็นที่ 5
สิ่งที่คุณคิดอยู่คือคุณอยากเกษียณก่อนเวลา

เริ่มจากคิดก่อนว่าจะมีชีวิตอยู่กี่ปี มีภาระอะไรบ้าง ต้องเลี้ยงพ่อแม่ พี่น้องไหม มีภรรยา มีลูกไหม

แล้วคุณต้องประเมินค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิตจนคุณคิดว่าจะมีชีวิตอยู่โดยไม่เดือดร้อน อย่าลืมคำนวณเงินเฟ้อไว้ด้วย  

ไม่รวมบ้าน ที่ดิน รถ เฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า ต่างๆ ที่คุณจะใช้ในการเริ่มต้นชีวิตเกษียณ ถ้ายังไม่มีก็ต้องบวกไปเป็นต้นทุนชีวิตก่อน

หากเหลือคุณ จะไปลงทุน ทำเกษตร หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คิดว่าจะเป็นรายได้ในอนาคต ต้องไม่กระทบกับเงินเกษียญของคุณเด็ดขาด อย่าคิดไปหาเอาข้างหน้า เพราะความเครียดจะมาเยือนอีก ถ้ามันไม่รุ่ง

ถ้าผ่านเรื่องเงิน ก็เรื่องการเดินทาง สังคม Style ชีวิต ความมั่นคง ความปลอดภัย การรักษาพยาบาล

เตือนให้คิดเยอะๆ
* ทำแค่ช่วงสั้นๆ กับทำทุกวัน ไม่เหมือนกัน
* ไปเที่ยว กับไปใช้ชีวิตอยู่ ไม่เหมือนกัน
* ทำเพื่อใช้ชีวิต กับทำเพื่อดำรงชีวิต ไม่เหมือนกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่