จากกระทู้เดิม ของหวานจาก "คางคก" ฝีมืออากู๋

หลังจากที่อากู๋ (น้าชายของอาม่าผู้เล่าเรื่อง) จัดการกับคางคก...ส่งต่อให้ศรีภรรยาไปต้มกับลูกเดือยแล้ว

อากู๋ก็หันมาทำของเล่นให้เด็กๆ ด้วยการนำ "กระป๋องนม" ที่เตรียมไว้  อาม่าไม่ได้บอกว่ากระป๋องแบบไหน แต่น่าจะหมายถึง กระป๋องนมข้นซึ่งสมัยก่อนนิยมใส่กาแฟร้อน โดยเจาะรูเอาไว้ให้หิ้ว 

อ่านจากกระทู้ข้างล่าง มีคนเล่าไว้ค่ะ
ภาพเก่าเล่าเรื่อง (71)กาแฟกับนมข้นหวานในอดีต

อากู๋ เอา "หนังคางคก" มาขึงบนปากกระป๋อง ใช้เชือกมัดให้แน่น รอจนแห้ง..ก็จะยิ่งรัดแน่นตึงเปรี๊ยะเป็นหนังกลองอย่างสมบูรณ์

จากนั้น นำไม้ที่ปั้นดินเหนียวพอกตรงปลายไว้ มาใช้เป็นไม้ตี "กลองหนังคางคก" เสียงดังกังวาน เด็กๆ ชอบใจ เฮฮา สนุกสนานกันทั่วหน้า

แต่หมวยฟังแล้ว ใจนึกไปถึง กระป๋องของซิงแซ  ที่อาม่าเล่าทุกที 

ก็เป็นอีกหนึ่งของเล่นทำเองในสมัยนั้น อาม่าก็เคยเอาหลอดด้ายที่ใช้หมดแล้ว เอาแกนเปล่ามาตอกหรือมัดกับไม้ แบบให้ขยับได้ ให้เด็กถือไม้ ไถหลอดให้เคลื่อนไปเหมือนล้อรถ แค่นี้ก็สนุกแล้ว

นอกจากเมนูของหวานที่หาคนทำยาก และของเล่นแล้ว 
"คางคก" ที่ดูตะปุ่มตะปำแบบนั้น ยังมีประโยชน์ใช้ทำยารักษาโรคผิวหนังได้ด้วย

คางคกรักษาโรคผิวหนัง