พอดีมีประเด็นเรื่องละครคุณธรรมที่เพิ่งเป็นกระแส
จริงๆ ผมมีอีกประเด็นที่เคยอยากพูดถึงคือ
ประเด็นการด้อยค่าหลากหลายอาชีพ  เช่น ไรเดอร์ รปภ. แม่บ้าน ค้าขาย คนงานก่อสร้าง แนวๆนี้
ถ้าแม้ในบทสรุปในละคร มันจะกล่าวว่า ไม่ควรดูถูกอาชีพ
เช่นบางครั้ง ประธานมาส่งอาหารเพราะไปทำไรเดอร์จริงเจ็บ ประธานมารดน้ำต้นไม้  ลูกประธานมาทำงานก่อสร้างช่วยพ่อแม่
อะไรแบบนี้

แต่กิมมิคของเรื่องที่เกิดบ่อยๆ คือ การด้อยค่าอาชีพเหล่านี้จากคนบางคนก่อน
แล้วพวกละครพวกนี้ เด็กก็เข้าถึงง่ายมาก
ผมเคยอ่านข่าว เด็กบางคนไม่อยากให่พ่อไปโรงเรียน เพราะอายที่พ่อขับวินมอเตอร์ไซค์
ทำไมอายหล่ะ ในเมื่อบทสรุปมันมักบอกว่า ไม่ควรดูถูกอาชีพ

เพราะบทในละคร สิ่งที่คุณจะเจอประจำๆเลยคือ
บทพูดย้ำๆ ประเภท
เป็นแค่ วินมอเตอร์ไซค์ กระจอกๆ
เป็นแค่ ไรเดอร์ กระจอกๆ
เป็นแค่ รปภ.  กระจอกๆ
เฮ้ย ตอนเรียนแกได้ที่ 1 ทำไมมาเป็นได้แค่เด็กเสิร์ฟวะ , ทำไมมาเป็นได้แค่คนสวนวะ, ทำไมเป็นได้แค่แม่ค้าข้างทางวะ

บทพูดประเภทนี้แหละ ที่มันไปเน้นย้ำว่า ต่อให้ไม่ควรดูถูกอาชีพทุกอาชีพ
แต่ยังไงมันก็ถูกจำกัดระดับไปแล้วว่า เป็นแค่อาชีพของคนระดับชนชั้นล่างเท่านั้น
เป็นอาชีพของคนที่ไม่มีความสามารถ เป็นอาชีพของคนที่ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต
เป็นทางเลือกอันดับท้ายๆของ อาชีพที่คนอยากทำ หรือคนที่ไม่มีทางเลือก

ยิ่งบทละครบางช่อง เน้นเหลือเกิน ไอ้คำว่า กระจอกๆ 

เมื่อเด็กดูสิ่งเหล่านี้บ่อยๆ แล้วพ่อแม่ตัวเอง ทำอาชีพเหล่านี้
ก็จะรู้สึกว่า พ่อแม่ตัวเอง ไม่มีอาชีพที่ดี อาชีพที่พ่อแม่ทำมันต่ำต้อย
ก็จะเกิดความอาย เพราะละครมันปลูกฝังแบบอ้อมๆไปแล้ว