จิตคือตัวรู้สึก เมื่อรู้พร้อมทั้งกายใจได้ จิตจะคล่องแคล่วว่องไว ย้ายไปรู้อะไรได้รอบ ทั้งที่ใกล่ ที่ไกล 
วิญญานคือรู้ว่ารู้อะไร อันเป็นเพราะมีจิต
ดังนั้นการรู้ว่ารู้อะไรนั้น เป็นวิญญาน
วิญญานจึงไม่ไช่จิต ขณะรู้ว่ารู้อะไรนั้นคือ มีสติ
สติเป็นเจตสิก เจตสิกเป็นสัพพสาธารณะเจตสิก
การรู้อะไรนั้น จึงมีทั้งจิตและวิญญานที่เข้าไปรู้อาการทางขันธ์5
เมื่อมีเจตนารู้อะไร  จึงประกอบด้วย จิต วิญญาน เจตนา