สวัสดีครับ 
เล่าเรื่องก่อนเลยคือผมนั่นได้เจอผู้หญิงในโลกออนไลน์แถมนางอยู่ใกล้ๆผมด้วย แล้วก็ตรงสเปคผมมาก เวลาผมได้คุยกับนางผมก็แบบมีความสุขที่สามารถพูดได้ เวลาคุยกับนางทีไรผมก็จะยิ้มตลอดบางวันผมเครียดนางก็ทักถามผมว่าเป็นอะไรเหรอแบบนี้ประจำ แต่พอหลังจากผมนั้นได้ตัดสินใจของนางเป็นแฟน นางก็ปฏิเสธด้วยเหตุผลที่ไม่พร้อมที่จะมีใคร ผมก็บอกนางไปว่าเออผมรอได้เสมอ ในใจผมก็รอได้ แต่พอหลังจากขอไปวันนั้นผมก็รู้สึกไม่กล้าทักไปหามากขึ้น จากที่ผมจะทักหาตลอดเป็นช่วงๆ เช้ากลางวันเย็น ส่วนมากจะคุยกันตอนเย็นวันไหนว่างก็คุยดิสกัน (ผมเจอนางได้แค่เดือนกว่า) ก็บางวันก็จะคุยกันยาวมากๆ แต่พอหลังจากที่ผมได้กล่าวไป ตัวผมเป็นค่อยข้างจะเป็นอินโทรเวิร์ทไม่ค่อยทักหาใคร นางเป็นคนเเรกที่ผมกล้าออกจากเซฟโซนของตัวเอง กล้าที่จะทักกล้าที่จะตอบกลับไป เพราะผมเวลาจะคุยกับผู้หญิงที่ชอบจริงๆผมแทบจะไม่กล้าเลย เมื่อวานกับวันนี้ผมโครตที่จะคิดมากเลยที่ไม่ได้คุยกับนางเพราะกลัวว่านางจะเป็นอะไรมาก เมื่อวันก่อนนางก็ไปวันเกิดเพื่อนกลับดึกมากๆ วันนี้ตอนเช้านางก็ไม่สบายผมก็เป็นห่วงมากๆ แชทคุยปกติแต่โทรคุยกันแทบไม่คุยกันเลย แล้วก็วันนี้ผมยังเห็นนางออนอยู่ทั้งที่นางบอกจะไปนอนแล้ว เห็นการRepost ใน Tiktok แล้วมันโครตแบบเจ็บใจเลย ในโพสต์นั้นกล่าวว่า''ฉันเริ่มเบื่อหน่ายกับความสัมพันธ์ที่เหมือนจะดีขึ้นแต่ก็ไม่'' ผมเห็นตอนนั้นมันทั้งแบบดิ่งไปเลย แต่ผมก็คงต้องเข้าใจนางแหละเพราะเมื่อก่อนนางโดนทำร้ายทางจิตใจมาเยอะแบบจริงๆ 

เรื่องนี้ผมแค่รู้สึกคิดมากแล้วอยากระบายออกมาแต่ไม่รู้จะบอกใคร ผมก็ยังมีหวัง+เผื่อใจไว้ ว่าวันที่ผมรอคอยกับวันที่นางดันเปิดตัวคนใหม่ ผมก็ขอให้ผมไม่เครียดไปมากกว่านี้ขอให้ผมนั้นได้เจอกับสิ่งที่ดีๆไม่ว่าจะสิ่งใดผมก็ขอให้บางอย่างมันเกิดขึ้นเพื่อตัวผมและนางที่ผมชอบ ขอฝากโพสต์นี้ให้ทุกคนนั้นได้อ่านหรือได้คอมเม้นกันนะครับ ผมไม่เศร้าผมแค่คิดมากกับเรื่องราวในโพสต์ความทรงจำภายในเดือนนี้และเดือนที่แล้วของผม

ขอบคุณครับ